Mir & the City

foto zelf genomen in 2008

Er hangt in huize Bakker een lichtelijk gespannen sfeertje vandaag. Stress.

Beetje maar hoor. 
Waarom? 
Ik ga op vakantie met dochterlief. Vriendin Manon en haar dochter gaan ook mee. Een week naar (wat mij betreft) de meest geweldige stad ter wereld: New York. 

The city that never sleeps. In 1996 ben ik er met mijn toenmalig vriendje voor het eerst geweest en ik was verkocht. Ik wist meteen dat ik er weer naartoe zou gaan (het gezelschap van toen vond het allemaal maar zo zo). In 2008 en 2010 ging ik met vriendin Ann (die van de Books & Sushi) en nu dus met dochterlief, haar BFF en vriendin Manon. Het draakje blijft thuis bij papa en die weet dat ook heel duidelijk te verkondigen: ‘mama lieluit, Lotte lieluit, Nanna thuis, papa thuis’. Voor alle duidelijkheid: een 'lieluit' is peuter-klingon voor vliegtuig (en haar eigen naam blijft moeilijk) ;-)

Hoe raar het misschien ook klinkt, als je voor het eerst in New York komt, voelt het niet alsof je in een wildvreemde stad rondloopt. Je ziet New York in het nieuws, in films, in series en als je het mij vraagt, zorgt dat ervoor dat het een soort vertrouwd aanvoelt. Ik vind het er geweldig. Ge-wel-dig. De gebouwen, de uitzichten, de mensen, de herrie, de rust die je er ook kunt vinden. Ik kan niet wachten!

Maar goed. Voordat er überhaupt gevlogen gaat worden, moet er eerst ingepakt worden…Qua kleding is het nog wel te doen. Alles is, na een aantal dagen flink wassen, vouwen en opruimen, zo uit de kasten te pakken. Reispapieren etc. liggen ook al klaar.

Nee, het grootste euvel voor mij is: welke boeken neem ik mee???? Ik heb wel een e-reader (lees: die van manlief), maar dat ding werkt niet helemaal jofel meer (als je op bladzijde 75 ben beland en weer verder wil lezen, dan begint ie weer van voren af aan, mateloos irritant), dus die blijft thuis. Ik ben toch een echte liefhebber van het papieren boek en die sleep ik ook met liefde mee. Dus welke boeken…en vooral hoeveel boeken neem ik mee? Ik ben toch altijd bang dat ik te weinig meeneem (meer dan eens voorgekomen), maar aan de andere kant kan ik in New York natuurlijk ook een boekwinkel induiken (try and stop me) en daar een boek (of twee, drie) op de kop tikken…

Maar dit stapeltje is het geworden:

Tot over een week!

Mir