'Bloed en veren' - Max Bentow
“Nils Trojan is politiecommissaris in Berlijn. Op persoonlijk vlak worstelt hij met angstaanvallen waarvoor hij naar psychologe Jana Michels gaat. Tijdens deze sessies bemerken zowel Nils als Jana dat er sprake is van een bepaalde aantrekkingskracht maar beide voelen een belemmering om zich kwetsbaar op te stellen. Intussen gaat het politiewerk gewoon door en wordt Nils belast met een behoorlijk heftige zaak. Wanneer hij wordt opgeroepen naar een plaats delict, treft hij daar een gruwelijk tafereel aan. Voor zich ziet hij een bloedige massa waarin het lichaam van een jonge vrouw ligt, ze lijkt te zijn gescalpeerd want haar blonde haren zijn weg. Wat deze zaak verder zo bijzonder maakt is dat er op het lichaam een verscheurd klein vogeltje op haar dode lichaam is achtergelaten, een goudvinkje. Met dit beeld op zijn netvliezen start Nils het onderzoek op. Maar terwijl hij daarmee bezig is wordt er vrijwel meteen een tweede moord gepleegd. Opnieuw is het slachtoffer vrouwelijk en blond, en laat de moordenaar wederom een dood goudvinkje op het lichaam achter. Een jong meisje wat van dit alles getuige is geweest blijkt de dochter te zijn van het slachtoffer. Heel voorzichtig probeert Nils wat informatie van haar los te krijgen. Maar voordat hij daar kans toe krijgt is het meisje ineens spoorloos verdwenen. Samen met Jana gaat hij naar haar op zoek maar raakt daardoor intussen wel steeds verder verstrikt in de tentakels van de moordenaar. De druk is enorm hoog want het is inmiddels wel duidelijk dat deze seriemoordenaar nog maar net op dreef is geraakt. Hij heeft een duidelijke voorkeur voor vrouwen met een blonde haarkleur. De jacht is geopend en Nils is vastberaden deze gek te stoppen. Maar dat gaat natuurlijk niet zo gemakkelijk. De moordenaar is sluw, geslepen, slim en snel. Hij is Nils elke keer net een stapje voor.”
Het begint al meteen goed want de cover van dit boek spreekt me enorm aan. Knallende kleuren tegen een strak wit-grijze achtergrond, de kop van een prachtige vogel. Het is op een dusdanige manier gefotografeerd dat je weet dat je geen roman gaat lezen. Na het lezen van de eerste pagina’s wordt het me als snel duidelijk dat ik een niet alledaags boek in mijn handen heb. Het is absoluut ‘anders dan anders´. De manier van schrijven, het neerzetten van de personages en de aparte verhaallijn klopt, voor mij, aan alle kanten. Precies dát is dan ook onderscheidend ten opzichte van andere boeken met een dergelijke thema. Ik kan me niet herinneren ooit eerder een boek te hebben gelezen wat hier op lijkt. Het is spannend, intrigerend, meeslepend. Ik ben er meteen ook van overtuigd dat dit boek niet voor iedere lezer geschikt is. Het bevat behoorlijk gedetailleerde scenes, die tot in de puntjes worden verteld, zonder ook maar één moment vervelend of langdradig te zijn.
De spanningsboog is vanaf het begin meteen duidelijk aanwezig. Iets wat het gehele boek zo blijft en met tijden zelfs zo hoog wordt opgevoerd dat het een verleiding kan zijn voor sommige lezers om het boek even aan de kant te leggen. Het haast tastbare gevoel van angst, pagina na pagina. Ik vind dat absoluut knap van de auteur, een boek wat boeit vanaf begin tot het eind. Wat ik wel jammer vond, en dat heeft een reden, is hoe het verhaal afloopt. Het is een zgn ´open einde´ waarop een
vervolgdeel een hele logische stap zou kúnnen zijn. Als dat niet zo is dan is het een ietwat teleurstellend eind.
Vanaf de eerste letters tot het laatste leesteken was ik helemaal in de ban van dit geweldige boek. Als je al zoveel hebt gelezen dan moet een schrijver wel van hele goede huize komen wil ik het 'blown away' gevoel krijgen. Max Benthow heeft met dit boek bij mij een voltreffer geschoten. Ik kan niet anders zeggen dat ik oprecht hoop op meerdere boeken van deze schrijver en zeker een vervolg op dit boek, het smaakt écht naar meer !!! Het is spannend, een pageturner; ik sloeg geregeld een pagina om terwijl ik de laatste zin nog niet eens had gelezen, zó nieuwsgierig naar het vervolg van het verhaal. Hóe krijgt iemand zulke dingen toch bedacht? Ik vraag me af of er ergens iemand met dezelfde gedachten rondloopt en er dan voor kiest om er géén boek van te schrijven.............
Geen opmerkingen:
Een reactie posten