Laatste weduwe van Karin Slaughter

Titel: Laatste weduwe

Auteur: Karin Slaughter

Uitgeverij: Harper Collins

Publicatiedatum: juni 2019

Recensie door Sandra

Waardering: 5 kraaien

Korte inhoud:

Een onschuldig winkeluitje loopt uit op een nachtmerrie wanneer Michelle Spivey wordt ontvoerd als ze met haar dochtertje het winkelcentrum verlaat. De politie zet een zoekactie in gang, haar partner doet een emotionele oproep in de media, maar Michelle is en blijft spoorloos.

Een paar weken later geniet special agent Will Trent van een rustige zondag met zijn vriendin Sara Linton als er opeens luide sirenes afgaan. Sara en Will zijn erop getraind om hulp te verlenen in noodgevallen – ze gaan erop af in plaats van de andere kant op te rennen. Maar vandaag wordt dat instinct ze noodlottig. Binnen enkele uren loopt alles volledig uit de hand: Sara wordt gekidnapt en Will gaat noodgedwongen undercover om haar te redden. De situatie voert hen de bergen in, op weg naar de waarheid over het lot van Michelle, en de confrontatie met een moordzuchtige radicale groepering...

Laatste weduwe is Karin Slaughter op haar best: hoogst actuele thematiek, goed uitgewerkte karakters, psychologische diepgang en bovenal: razend spannend.

Mijn mening:

Karin Slaughter is een auteur die al lang geen introductie meer hoeft, maar toch was dit mijn allereerste boek van haar. Waarom? Geen idee eigenlijk. Het kwam er gewoonweg nooit van, vermoed ik. En toch staan er behoorlijk wat Slaughter-boeken in ons huis, gezien mijn partner wél al jaren een grote fan is en tijdens de schaarse vrije momenten liefst een Slaughter in handen neemt, dan iets anders.

Slaughter brak door met de personages Will Trent en Sara Linton, die – zo zegt mijn research me – al negen titels lang meedraaien. Razend populair wereldwijd en geliefd door de vele fans, die overduidelijk al jaren wachtten op een nieuwe titel in de reeks. Drie jaar zaten er tussen haar vorige Trent-Linton titel en deze Laatste Weduwe en als ik de fans mag geloven, waren het lange jaren.

Net omdat dit mijn eerste Slaughter was, stelde ik me oprecht de vraag: kan ik nog wel volgen? Ja dus. Het gegeven Linton-Trent-relatie wordt in een paar snedige en vaak ook grappige scènes uiteengezet, waarna de focus vooral ligt op het dossier zelf, want dat blijkt behoorlijk pittig te zijn. Zoals in de korte inhoud wordt verteld, wordt Michelle Spivey ontvoerd vlakbij een winkelcentrum, voor de ogen van haar bijna-puberende dochter. Deze keer is het dus niet het kind dat ontvoerd wordt, maar de ouder.

Enkele weken nadien loopt het behoorlijk mis wanneer Sara en Will betrokken raken in een ongewilde zaak. Bij het horen van explosies rennen ze op de situatie af in plaats van net als iedereen te vluchten, iets wat hun jarenlange training en ervaring hen ingeeft. Gevolg: het loopt compleet mis en Sara wordt ontvoerd voor Wills ogen. Om haar te redden gaat hij undercover, wat hem naar een afgelegen oord in de bergen voert en recht in het hart van een geradicaliseerde organisatie. Waar hij dan ontdekt wat er met Michelle Spivey gebeurde.

Wat me meteen opviel bij dit boek was de enorme hoeveelheid research die Slaughter deed in de gedachtegang van geradicaliseerde bewegingen, die helaas steeds meer hun opmars maken in onze wereld. De Nazi-gedachtegang, de extreemrechtse ideologieën en het ‘man-beslist-alles-over-en-voor-de-vrouw’-gegeven, komt realistisch en uitgebreid aan bod, wat ervoor zorgt dat het hele verhaal in een beklemmende sfeer wordt meegegeven. Typisch voor dit soort groepen is het soort van mensen dat zij inlijven: vaak jonge, blanke mannen die nog weinig meegemaakt hebben, maar toch hun stempel willen drukken op een maatschappij waar integratie een steeds grotere rol gaat spelen. Private milities, ex-legersoldaten die gehavend terugkomen uit de strijd, vullen deze groeperingen aan. Het is onrustwekkend en wordt verhaald op een manier dat je aanvoelt hoe diep de auteur wel in deze heftige materie gegraven heeft. En dan heeft ze wellicht nog niet eens het topje van de ijsberg geraakt. Voeg daar dan nog eens gevoelige onderwerpen rond verkrachting en pedofilie aan toe en je weet dat je dit boek niet moet lezen als een tussendoortje.

Laatste Weduwe wordt verteld vanuit de twee standpunten van Will en Sara, die elk op hun manier beleven wat er gebeurt. Het is een verhaal boordevol actie, emotie, drama en vooral beklijvende spanning en vaak voelt het aan alsof je nog nét snel dat volgende hoofdstuk moet lezen, omdat je het niet opzij kunt leggen.

Laatste Weduwe is een boek geschreven door een ervaren, degelijke, uitmuntende auteur, die twee protagonisten heeft neergezet waar je meteen van houdt, zelfs al ken je hun achtergrond niet. Een aanrader. Eén tip: plan niet te veel in als je begint te lezen, want dit boek laat je niet snel meer los.

5 kraaien.

Karin Slaughter bij de Vlaamse politie

Queen of Crime.

Op 4 juni was ik bij een zeer opmerkelijke boekpresentatie van Karin Slaughter haar nieuwste boek Laatste weduwe. Georganiseerd door Standaard boekhandel en in samenwerking met de politieacademie, werden we na controle van onze paspoorten ontvangen in het Geruzet Complex te Etterbeek.

Ikzelf als hondenliefhebber was bijzonder enthousiast toen we een demonstratie kregen van de hondenbrigade, die drugs of explosieven opspoorden, ook de honden die worden ingezet ter verdediging waren van de partij.

Voor de hongerige onder ons was er een foodtruck voorzien, die blijkbaar de eetlust had onderschat, want hij was vlug uitverkocht.

Maar als snel konden we verder gaan naar de zaal waar een crime scene werd nagebootst, en konden we in een snel tempo meekijken hoe een plaats delict een sporenonderzoek ondergaat. Gelukkig was het maar een pop die was opgehangen aan een elektriciteitskabel.

 

Maar natuurlijk het moment waar iedereen op zit te wachten was het interview van Karin door journalist John Vervoort. Zo zijn we te weten gekomen dat ze als kind al kortverhalen schreef, en ze er telkens een zakcent voor kreeg van haar vader.  Zelfs toen al had ze de voorkeur voor moorden, en waren het steeds haar oudere zussen die het slachtoffer werden in haar stukjes. De passie voor crime is er altijd gebleven, en om zo dicht mogelijk bij de waarheid te staan schrikt het haar ook niet af om een echte crime scene of een autopsie bij te wonen. Er is geen enkel onderwerp te luguber wat haar zou tegenhouden om te schrijven, zelf denkt ze dat de populariteit van crime boeken te wijten is aan het feit dat de dader steeds gepakt wordt. Haar nieuwste boek ligt pas in de winkel of er spookt al een nieuw verhaal in haar hoofd rond, en met veel spirit onthult ze dat Will en Sara terug van de partij zullen zijn. Er is zelfs al nagedacht over deze hoofdrolspelers op langere termijn. Dus blijven lezen maar. Thuis geniet ze van het gezelschap van 3 poezen, Dexter, Maggie en Grace, maar heeft ook een donatie gedaan aan 3 politiehonden, en luisteren naar Will, Sara en Faith.

Er was aanzienlijk wat volk zelfs de pers was van de partij, wat mij vooral zal bijblijven is dat Karin een bijzonder aangenaam, humorrijke dame is met veel aandacht voor haar fans. En terecht DE QUEEN OF CRIME mag genoemd worden.

 

Laatste weduwe:

Een onschuldig uitje verandert in een nachtmerrie wanneer Michelle Spivey wordt ontvoerd terwijl ze met haar dochter aan het winkelen is. De politie zet een grote zoekactie op touw en haar partner doet een emotionele oproep in de media, maar Michelle is en blijft spoorloos. Een paar weken later, op een rustige zondagmiddag, worden Will Trent en Sara Linton plotseling opgeschrikt door het geluid van explosies. Ze gaan erop af, maar binnen no time loopt alles volledig uit de hand: Sara wordt gekidnapt en Will moet noodgedwongen undercover. De situatie voert hen naar een afgelegen plek in de bergen, naar de vreselijke waarheid over het lot van Michelle en een moordzuchtige radicale groepering...

  Verslag door Kristel van Oost

Hier kan je nog een kijkje nemen bij wat de VRT er over meldde:

https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/06/04/thrillerauteur-karin-slaughter-lanceert-haar-nieuwe-boek-in-de-p/

Karin Slaughter schrijft door

Karin Slaughter heeft bij haar uitgeverij Harper Collins haar contract verlengd tot 2022. De afspraak is dat er vier boeken gaan verschijnen. Elk jaar zal een nieuw boek verschijnen. Voor de vele fans van Will Trent: daar komen er twee van uit. Maar ook twee stand alones (waar ik dan weer blij van word).

Bron: spanningsblog

Triptiek van Karen Slaughter verfilmd

Een verfilming van het boek Triptiek van schrijfster Karin Slaughter verschijnt mogelijk in 2017 of
2018. 

In 2012 werden de filmrechten al verkocht van haar Atlanta-reeks aan de Zweedse filmmaatschappij Yellow Bird. Het script is bijna klaar en daarna kan verder gegaan met de volgende stap

Karin Slaughter was de afgelopen weken in Nederland voor de promotie van haar nieuwe boek Verborgen. Ze vertelt aan Nu.nl  dat het maken van een film een traag proces is.  Lee Chid (schrijver van de Jack Reacher-serie) was ook tien jaar bezig om zijn boek te verfilmen. 

Triptiek is het eerste boek dat zal worden gaan verfilmd. In  Triptiek speelt haar bekende personage Will Trent een belangrijke rol. Wie deze bijzondere rol zal moeten gaan spelen heeft de schrijfster nog geen flauw idee van. Het zal ook niet makkelijk worden om een voor iedereen juiste persoon te gaan vinden. Iedereen heeft zijn eigen Will Trent. Zelf zal ze geen belangrijke rol gaan vertolken in de film.

Bron: NU.nl

Signeersessie Karin Slaughter in Goes

Op maandag 20 juni jl. kwam Karin Slaughter naar boekhandel Paard van Troje in Goes. Naar aanleiding van de release van haar nieuwste boek Verborgen over Will Trent vond hier een signeersessie plaats.
Helemaal blij en happy waren Brenda en ik toen we hoorden dat Karin Slaughter zo dicht bij huis zou komen signeren! Vorige week het boek al aangeschaft met een VVV bon die ik nog had liggen. In de plaatselijke boekhandel waren ze ook al helemaal lyrisch over het boek en ze vertelde enthousiast dat ze maandag ook naar de signeersessie ging.

Toen was het aftellen tot maandag…
Aangezien ik ook nog druk aan het studeren was, op tijd mijn bed uit maandag. Afgesproken met Brenda dat we om 15 uur zouden gaan (het begon om 16 uur), dan waren we in ieder geval op tijd. Maandag was ook nog eens de meeste droevige dag van de week zo’n beetje, regen, regen en nog eens regen. In de hoop dat we er vroeg genoeg zouden zijn en niet buiten in de regen moesten wachten, vertrokken we om 15 uur. Eenmaal in Goes aangekomen was het gelukkig nog erg rustig en konden we binnen wachten. Samen met een paar andere “vroege vogels” in de rij en een beetje kletsen over Karin en haar boeken. 
Ondertussen meerdere keren gecheckt of mijn telefoon wel aan was en mijn camera het wel deed. Stel je voor dat ze het nu net alle 2 niet doen! ;-)

Achter ons wordt de rij steeds langer en loopt door tot achterin de winkel. De spanning stijgt wanneer de eigenaar van de boekhandel zenuwachtig heen en weer loopt naar de andere toegangsdeur. En om even over 4 (fashionably late) komt Karin Slaughter met haar gevolg binnen! Ze wordt eerst naar boven gedirigeerd om haar jas uit te doen. Wanneer ze eenmaal achter haar tafel staat begint het signeren ook direct. 
De medewerkers van de winkel en uitgeverij helpen een handje door boeken alvast aan te pakken en foto’s te maken met telefoontjes van de bewonderaars. Erg fijn, zo moet je niet iedere keer aan je achterbuurman vragen of die een foto wil maken.

Brenda en ik hebben afgesproken dat we alle 2 een vraag aan Karin zullen stellen, dat is altijd leuk voor het blog!
We zijn de vierde en vijfde wachtende in de rij en Brenda mag eerst. Ik schiet ondertussen naarstig foto’s van Karin en van Karin en Brenda. 
Terwijl ik naar Karin toeloop fluistert Brenda heel hard: “DE VRAGEN!” Ze was helemaal vergeten om haar vraag te stellen. Muts! ;-)
Als ik eenmaal naast Karin sta vraag ik haar in mijn steenkolen Engels of ik haar een paar korte vragen mag stellen. Ze lacht vriendelijk naar mij en zegt dat ze dat geen probleem vindt (ik heb 3 boeken om te signeren, dus alle tijd, dacht ik..). 
Na even gepraat te hebben met haar en een aantal foto’s neem ik afscheid van Karin en wens haar nog een heel prettig verblijf in Nederland.

Nadat ik uit de rij gestapt ben zegt Brenda tegen me, de mensen achter je in de rij vonden het niet zo grappig dat je nog met haar bleef staan praten! (Niks van gemerkt, daar had ik geen aandacht voor.) Ow? Ja, ze stonden nogal te zuchten en moeilijk te kijken.. Jammer dan! ;-)

We blijven nog even in de winkel hangen om nog een paar foto’s te maken en maken ons dan op om weer richting huis te gaan. Eenmaal buiten aangekomen zien we dat de rij behoorlijk gegroeid is en de mensen nu buiten in de regen staan te wachten op een gesigneerd boek. Met enig leedvermaak lopen we langs de rij met onze gesigneerde boeken in onze tassen en bedenken dat we blij zijn dat we zo vroeg gegaan zijn!
Het was een zeer geslaagd uitje en we zijn alle twee heel blij met onze gesigneerde boeken.
We wensen jullie vanuit het Zeeuwse land een goed en warm weekend toe!

Groetjes,
De Zeeuwse Meisjes 
Brenda en Amanda