Doodsmak van Anna Levander

Achterflap

In deze zinderende relatiethriller volgen we de personages viertentwintig beslissende uren lang. Een radicaal etmaal, waarin alles kantelt, alles draait en alles eindigt.

Het had een hartstochtelijke liefdeszomer moeten worden, maar tijdens een hittegolf op een Zuid-Europees schiereiland neemt de vakantie van geliefden Maartje en Robin een dramatische wending. Robin vertrekt van het ene op het andere moment en geeft zich over aan Cassandra, een aspirant-politica en fanatiek wielrenster die al een tijd achter haar aanzit en niet geheel toevallig in de buurt verblijft.
Maartje, de wanhoop nabij, denkt haar toekomst veilig te kunnen stellen door een smak geld te verdienen in het casino. Ondertussen geeft Robin op aandringen van haar kersverse geliefde het wielrennen een kans, maar naarmate de tocht vordert begint ze zich af te vragen of Cassandra wel oprecht is over haar gevoelens en bedoelingen. 

Mening

Vol goede moed begon ik in deze, zoals de boekbeschrijving belooft, zinderende relatiethriller. Na de helft ben ik afgehaakt omdat het boek voor mij nooit een thriller werd.

Maar laten we beginnen bij het begin.

Het boek start met een epiloog waarin we getuige zijn van twee dode lichamen die van een rots zijn gevallen. Het is op dat moment niet duidelijk wie het zijn en ook niet hoe het is gebeurd.

Daarna is het boek geordend in zich afwisselende hoofdstukken waarin we door de ogen lezen van Maartje en Robin, twee dames (de eerstgenoemde journaliste en de tweede rechercheur) die al tien jaar geliefden zijn en Cassandra, een politica die kansen ziet op een glansrijke loopbaan bij een rechtsgeoriënteerde politieke partij.

Wat volgt is dat Robin haar relatie met Maartje vanuit het niets opbreekt, haar achterlaat in het huis waar ze met vakantie zijn en de bus neemt richting het hotel waar Cassandra verblijft. Robin heeft sinds driekwart jaar regelmatig appcontact met Cassandra en is tot over haar oren verliefd geworden op de politica in spé.

We volgen de impact die de breuk heeft op Maartje, die het op een zuipen zet, troost zoekt bij een zwerfhond die komt aanlopen en hoe Robin de nacht doorbrengt met Cassandra.

Tussen de regels door komen we erachter dat Cassandra de relatie met Robin ver van te voren heeft gepland en haar vooral wil gebruiken  voor goede publiciteit. Nog dezellfde dag wordt er een interview met Cassandra geplaatst waarin ze de relatie met Robin bekend maakt. Heel , heel langzaam aan vallen de schellen van de ogen van Robin. Ondertussen verrast Cassandra haar met een racefiets en fietstenue, terwijl ze een bloedhekel heeft aan fietsen en neemt haar mee een enorme berg op. Dit betekent een uitputtingsslag voor Robin en een uitputtingsslag voor de prille relatie.

We volgen Maartje die zich afreageert in het casino en zich daar laat oppikken door een werknemer van een rijke sjeik die vervolgens op brute wijze seks met haar heeft.

Nadat ze eerst het nodige verlies lijdt in het casino, pikt ze een flinke stapel geld van dit heerschap waarmee ze wel de nodige winst maakt. Daarna maakt ze zich uit de voeten en besluit Robin op te zoeken op de berg om te zien of de relatie met Cassandra daadwerkelijk ernst is.

Het slot maakt duidelijk hoe de twee mensen van de berg zijn gevallen en eindigt weer in een epiloog, verder in de tijd, waarin wordt teruggekeken op de 24 uur die in 241 bladzijden wordt beschreven.

Een thriller is het wat mij betreft nooit geworden. Het is vooral een ongeloofwaardige weergave van een relatiebreuk, veel seks en jaloezie. Het is ongeloofwaardig dat de journaliste Maartje nooit iets heeft gemerkt van het oververhitte appcontact van Robin en en Cassandra en het is al even ongeloofwaardig dat rechercheur Maartje zich zo volledig in de luren laat leggen door Cassandra.

Het enige waar ik tijdens het lezen toch benieuwd naar was, waren de lichamen die van de berg waren gestort. Dat werd aan het einde van het boek duidelijk, maar het verhaal waarom werd noch spannend, noch intrigerend en was bij tijd en wijlen platvloers.

Jammer, want de ingrediënten voor dit verhaal hadden best heel aardig kunnen zijn.

Annemarie

Verwacht in mei , deel 3

Op 11 mei Meesterspion

De trilogie van Grebe & Leander bestaat uit 'De poppenspeler', 'De Handelaar' en 'De meesterspion'. In 'De meesterspion' van Grebe & Leander keert Tom Blixen terug naar Zweden en begint bij energiebedrijf Swekraft. Hij leidt samen met Knut Svedberg een project waarvoor hij bij de Zweedse en Russische overheden lobbyt voor een gaspijplijn tussen Rusland en Duitsland, via Zweden. Dat de gemoederen hoog kunnen oplopen, weet Tom - maar wanneer Knut overlijdt door poloniumvergiftiging, blijkt dat er meer op het spel staat dan Tom had kunnen bedenken...

Op 15 mei De afdeling

Hannah heeft een heel gewoon leven, met een liefhebbende echtgenoot en een fijne baan. Daar komt abrupt een einde aan als ze iets volkomen onverwachts doet. Haar handelingen hebben verstrekkende gevolgen en zorgen ervoor dat haar leven volledig op z'n kop komt te staan. Ze belandt op de gesloten afdeling van een psychiatrisch ziekenhuis – een plek waar ze veilig zou moeten zijn. Alleen sterven er patiënten...

De artsen houden vol dat het elke keer om zelfmoord gaat, maar Hannah weet dat ze liegen. Hoe kan ze ervoor zorgen dat iemand haar gelooft na de afschuwelijke daad die zij zelf heeft gepleegd? En misschien nog belangrijker: hoe kan ze ervoor zorgen dat iemand haar gelooft voordat de moordenaar weer toeslaat?

Op 15 mei Dochter van het moeras

‘Dochter van het moeras’ (The Marsh King’s Daughter) van Karen Dionne is een thriller die geassocieerd kan worden met de film ‘Nell’ en het boek ‘Kamer’ (Room) van Emma Donoghue.

‘Als je slechts één thriller per jaar leest, zorg dan dat het deze is. Sensationeel!’ -Clare Mackintosh

Helena’s moeder is als tiener ontvoerd en in een afgelegen hut diep in het moerasgebied bij Michigan vastgehouden. Geen elektriciteit of stromend water, geen mensen in de buurt. Helena, die twee jaar later geboren werd, hield van het leven daar: jagen, vissen, één zijn met de natuur. Ondanks haar vaders temperament en vaak brute gedrag, hield ze van hem. Tot het moment dat ze ontdekte hoe wreed hij werkelijk was.

Twintig jaar later heeft Helena een stabiel leven opgebouwd. Maar dan ontsnapt haar vader uit de gevangenis. Hij houdt zich waarschijnlijk schuil in het moerasgebied dat hij als geen ander kent. De politie zet een grote klopjacht in, maar Helena weet dat die geen schijn van kans maakt. Zij is de enige die haar vader kan vinden, want zij heeft de geheimen van het moerasgebied juist van hém geleerd.

Op 8 mei verschijnt Doodsmak

Als de zomervakantie in de bloedhete Provence uitmondt in een overwachte maar radicale huwelijkscrisis, breken er voor de exen Daan en Cassandra moeilijke tijden aan. De laatste gaat er namelijk vandoor met Eva, een aspirant-politica en fanatiek wielrenster.

Daan, die eerder al haar baan verloor, heeft financieel en emotioneel geen enkel houvast meer. Ze denkt haar toekomst te kunnen redden door snel een smak geld te verdienen in het casino.

In Doodsmak zit Anna Levander de personages dicht op de huid en volgen we ze vierentwintig beslissende uren lang: een psychologische thriller die nog lang nadendert.

Op 15 mei Het huis van de verzamelaar

Mr. Flood is een obsessieve verzamelaar. Hij heeft zijn huis van top tot teen volgestouwd met bijzondere spullen: opgezette vogels, poppen, boeken... Vrij normaal voor iemand met verzamelwoede, behalve dan dat hij tussen al die spullen een groot geheim verbergt.

De thuiszorg probeert zijn leven weer enigszins op de rails te krijgen, maar deze man is niet makkelijk en de beste geriatrie-fluisteraars zijn op deze zaak stukgelopen. Maud Drennan is de zoveelste die gaat proberen om de
vijandige Cathal Flood te temmen. Mauds aanwezigheid zorgt ervoor dat Mr. Flood een beetje ontdooit, en met de hulp van haar excentrieke huisbaas en een bende heilige geesten probeert ze erachter te komen wát zijn geheim nu precies is. Wat heeft deze man op zijn geweten? En hoe lang duurt het voordat Maud zelf gevaar loopt?

Morten wordt een tv serie

Na de boeken van Simone van der Vlugt  die worden verfilmd als Lois en te zien zal zijn als tv-serie, zijn nu ook de opnames bezig van Morten. 

De serie is gebaseerd op de boeken van Anna Levander, waarachter Annet de Jong en Dominique van der Heyde zitten. Het zijn 3 boeken die vertellen over Morton Mathijsen die aan de top in de politieke wereld wilt komen, maar worstelt met een verleden.

De hoofdrol van Morten zal gespeeld worden door Peter Paul Muller, bekend uit Gooische vrouwen en All Stars. Het blijft altijd jammer als een favoriete serie boeken verfilmd worden voor mij. Ik had zeker geen Peter Paul Muller in gedachte bij Morten.




 MORTEN is begin 2019 te zien bij AVROTROS op NPO 2.

Wist je dat Annet de Jong

Gestopt is met haar baan bij De Telegraaf? 

Bezig is met een roman ipv een thriller?

De helft is van Anna Levander?

Haar drie boeken van Anna levander in een omnibus in juni uitkomen?

Weer aan de gang gaat met een nieuw boek van Anna Levander?

Zegt dat de nieuwe Anna Levander niet perse weer over politiek gaat?

Lang met Carla de Jong de Thrillersalon presenteerde?

Vertelde dat in september een nieuw soort salon zal gaan starten?

Solo thrillers schreef als Bitter vocht en De vuurkoraal en die echt goed zijn?

Zelf niet hard roept dat je die omnibus van Anna Levander straks moet kopen, maar dat ik dat wel roep. Deze politieke intriges op het Binnenhof zijn erg spannend geschreven.

Boekpresentatie De violiste van Patricia Snel

21 maart 2016 was het zover! Het nieuwste boek van het mooiste meisje uit de klas, Patricia Snel, wordt gepresenteerd. Van Thrillerlezers! zijn wij uitgenodigd om aanwezig te zijn bij dit heugelijke feestje.

Maandagmorgen een uur staan twijfelen wat ik eens aan ging trekken, want ik had namelijk te horen gekregen dat er ook BN’ers aanwezig zouden zijn. Dan moet je wel een beetje op chique natuurlijk. (Ik weet niet of dit een verstandige beslissing is geweest, want ik heb nog zere voeten…) Haasten, haasten!! En gelukkig net op tijd de trein gehaald.



Zo, daar ga ik dan, een treinreis van 2,5 uur voor de boeg naar

 Amsterdam. In Rotterdam kwam Ink mij gezelschap houden in de trein en reisden we het laatste stuk gezellig samen.

In Amsterdam aangekomen eerst maar eens op het gemak lunchen bij Loetje, bij het centraal station. Erg leuk tentje aan het water. Helaas geen mooi weer om lekker buiten te zitten. Een half uur zitten dubben wat we nou eens gingen eten… de serveerster was al 4x komen vragen of we al een keuze hadden gemaakt. ;-) Het werd biefstuk en kipsaté. Na lang en veel kletsen stappen we buiten en bedenken om nog even te gaan winkelen, maar, komen we tot de ontdekking dat het al half 4 is! Nou, dan maar even bij de Bijenkort kijken.

Om kwart over 4 nemen we de tram richting het Bellamypark. Hier uitgestapt vragen we ons sterk af of we wel goed zitten, zo’n goede buurt is het niet. Toch maar even rondkijken en ja! Daar zien we de plaats van bestemming. Hotel de Hallen. 

Binnen gekomen in een pas gerenoveerd en erg mooi hotel wat lekker retro is ingericht, zijn we op de juiste plek. Patricia is al aanwezig en heeft het erg druk met de laatste dingen regelen en mensen verwelkomen. Ik word kort aan haar voorgesteld voor ze snel weer wegvliegt.
Eerst maar eens een drankje drinken. Het is nog erg rustig in het hotel, maar we zijn dan ook ruim op tijd. Ondertussen druppelen langzaam aan alle genodigden binnen. Rond half 6 zijn de meesten binnen en start de presentatie. Zodra we meer naar voren gaan staan merken we ineens dat we tussen de BN’ers staan, we staan aan tafel met niemand minder dan Isa Hoes, Georgina Verbaan en Susan Smit!

Ik ben al sinds mijn jeugd groot fan van Georgina, sinds zij in GTST speelde en ben dus in de wolken! Even gauw een handje gegeven en met haar op de foto, helemaal happy!

Patricia wordt geïntroduceerd door de uitgever en wordt op het podium gevraagd. Hier begint zij met in eerste instantie haar uitgever te bedanken voor alle goede zorgen. Ze heeft de laatste tijd heel veel mensen ontmoet die op de een of andere manier een bijdrage hebben geleverd aan het boek.
Ze vertelt dat ze voor dit boek alles uit de kast heeft getrokken, vooral omdat het boek haar heel na aan het hart gaat. Ze is zelf een groot fan van klassieke muziek en vindt het daarom erg bijzonder dat ze dit in een thriller heeft kunnen verwerken. Het verhaal begon jaren terug al met een kort verhaal. Ze heeft zich hier verder in verdiept en toen besloten om het verhaal helemaal uit te schrijven.

Tijdens het schrijfproces heeft ze heel vaak periodes gehad waarbij ze dacht: Jezus! Ik schrijf nooit meer een boek! Waarna iedereen in haar omgeving aangaf dat dit allemaal wel goed kwam en dat het bij het proces hoort. Ze noemden het artistiek gedrag, of nog mooier gezegd: dramatische incontinentie! Wat een mooie bewoording! Daarna geeft ze dan weer aan dat schrijven een innerlijke behoefte is en dat ze hier dus toch mee door zal gaan. Ze is alweer bezig met een nieuw boek. Een tragische biografie over haar liefdesleven, genaamd: Ik ben niet lief.

Ze heeft het boek geschreven in de periode dat ze op de Kaaimaneilanden woonde, maar woont sinds twee dagen weer in Amsterdam. Ze haalt leuke herinneringen op aan haar tijd daar, het snorkelen en het bezoek van vriendinnen. Hiermee heeft ze liters wijn gedronken en ’s avonds met de peper- en zoutmolen karaoke op de laptop gedaan. Ze kijkt met veel plezier terug op deze tijd.

Patricia roept Sandra Schuurhof het podium op om het eerste exemplaar in ontvangst te nemen. Sandra is bekend van RTL Boulevard en de presentatie van Koninginnedag. Sandra is een hele goede vriendin van Patricia. Ze kent haar van de studietijd en kunnen vijf kwartier in een uur kletsen.
Sandra krijgt het eerste exemplaar uitgereikt omdat Patricia de hoofdpersoon van het boek, Amber, deels op haar heeft gebaseerd. Ze vertelt dat wanneer ze over Amber schreef, Sandra voor zich zag.

Sandra bedankt haar voor de eer en grapt dat ze hopelijk niet de neurotische trekjes van Amber heeft. Patricia reageert hierop dat zij ook alles heeft geleerd met vallen en opstaan. Patricia en Sandra staan te grinniken op het podium.
Sandra vertelt over hun vriendschap en dat ze de afgelopen twee jaar heel veel contact hebben gehad via facetime en úren konden kletsen over mannen en het boek, en mannen en het boek en nog meer over mannen en het boek. ;-) Sandra is heel blij dat Patricia nu in Amsterdam is komen wonen zodat ze elkaar vaker kunnen zien. Sandra vertelt over het boek, de liefde voor de klassieke muziek die erin verwerkt is en dat het erg spannend is.

De presentatie wordt afgesloten met een mooi motto van Johann Sebastian Bach: ‘Het is niet moeilijk. Men hoeft slechts de juiste toetsen op het juiste moment te raken, het instrument doet de rest.’

Hierna speelt er een klein orkestje een aantal klassieke nummers die passend zijn bij het boek.

Daarna is er tijd om gezellig te kletsen met iedereen, een hapje (oesters....) en een drankje te nemen. We blijven nog een poosje plakken en spotten Annet de Jong en Marion Pauw. Met beiden een kort gesprekje en toen was het weer tijd om te gaan. Tenslotte nog een treinreis van 2,5 uur voor de boeg, en aangezien ze in Zeeland niet tot midden in de nacht rijden, moet ik ook nog opletten dat ik thuis kan komen!

Op het station nog een lekkere puntzak friet (helaas waren de frieten erg slap..), en dan de trein in. Nog een poosje na kletsen tot we in Rotterdam zijn en Ink overstapt.

Dat was weer een gezellig en enerverend dagje! Erg leuke boekpresentatie en erg bijzonder om erbij aanwezig te mogen zijn. Het was een eer! Nu snel in De violiste gaan beginnen, zodat er zo snel mogelijk een recensie online kan!

Tot de volgende boekpresentatie!

Groetjes,

Amanda De Freule (zo voelde ze zich wel met al die BN’ers! ;-) )

Anna Levander - M

Premier Morten Mathijsen wendt al zijn macht aan om de publicatie van het schandaalboek van zijn voormalige spindoctor Marijn te voorkomen. Hij breekt genadeloos reputaties, maar de vrouwen die hij heeft beschadigd zinnen op wraak. Mortens ex-vrouw Esther, die in de gevangenis zit, krijgt de rechters op haar hand. De fractie van De Nieuwe Liberalen is gespleten. Een premiercrisis lijkt onafwendbaar. Weet Morten het tij nog te keren?



De hoofdstukken worden afgewisseld tussen Morten, Marijn, Mo en met Esther, de ex-vrouw van Morten die in een dagboek schrijft die ze M. noemt. De vrouw van Morten die in de gevangenis zit wegens de moord /poging tot doodslag op de minnares van Morten. Levander gebruikt het halve boek bij deze geschriften aan M. de grap dat als Esther over Morten schrijft ze dan schrijft over de man van wie ik gezworen heeft de naam nooit meer te zullen uitspreken. Een leuke Harry Pottergrap die wel begint te vervelen en halverwege het boek zichzelf oplost doordat ze dan opeens Morten wel bij zijn naam noemt.

Het duo heeft een lekkere vlotte pen waardoor je door het boek sjeest in een razend tempo en veel te snel het einde nadert. Geen leuk vooruitzicht wetende dat er nu geen volgend deel meer komt.
Iedereen fantaseerde wie M toch zal zijn en van tevoren gokte mijn vriendenkring op Marijn die haar boek eindelijk zou gaan publiceren in deel 3. En als het boek lijkt te starten met de moord op Marijn, zit je toch even stomverbaasd. Maar het boek gaat al snel een andere kant op en lijkt de neergang van Morten als hoofdonderwerp te hebben. Iedereen lijkt aan zijn stoelpoten te zagen en of de macht te willen hebben of minstens wraak op deze eigengereide, verwaande, nietsontziende Morten te willen die wel heel veel vijanden onderweg gemaakt heeft.
Morten lijkt niet langer meer alle touwtjes in handen te kunnen houden, zo krijgt zijn als ex-vrouw met een goede advocaat een ander etiket i.p.v. moordenaar gelabeld. Zijn dochter Philippine wil weer thuis wonen. Noemt hem Morten i.p.v papa, maar is Gothic af. De gesprekken die hij voert bij zijn therapeut m.b.t het ouderschap laten een realistisch beeld zien hoe ouders ook over hun kind kunnen denken (verfrissend).

Dan de laatste 80 pagina's. Die lopen een beetje uit de band naar mijn mening. Eerst een lading lesbisch "geweld". Veel gedoe met relaties die ontstaan en ik even afwacht of nu echt iedereen opeens lesbisch wordt en wat met iemand van het Binnenhof krijgt. Alsof we opeens in een lesbisch chicklit belandden.
Ik leer wat kutzwagers zijn. Kent u het woord? Voor mij was het nieuw. Vraag me nu nog steeds af of het een Amsterdams incrowdterm is of een gewoon voor het boek bedacht woord. Hilarisch is de term en de daarbij behorende betekenis wel.
Stiekem kijk ik naar hoeveel bladzijden nog: 50! Dit gaat toch niet de hele tijd zo door? Nee, bam! Er vindt een hevige gebeurtenis plaats op het museumplein waardoor alles weer op losse schroeven komt. De toekomstige eerste lesbische premier ziet alles in duigen vallen. Het laatste gedeelte van dit deel drie lijkt een beetje van de lange halen snel thuis, het is allemaal net een beetje té wat er allemaal gebeurd. Hebben ze in alle bladzijden van alle boeken een heerlijk politiek gekonkel waar ook vaart in zit en waarbij je je niet hoeft te vervelen, nu voelt het als een Amerikaanse inbreng. Alsof opeens iemand anders het laatste stuk schreef.Had men niet beter het boek 50 pagina's meer hebben kunnen geven en het in een wat rustiger tempo kunnen eindigen. Niet gezapig, maar minder filmisch dan nu. Alsof het Scandinavische afgerond wordt met een Amerikaanse blik op het verhaal. Of er opeens even een hoop actie ingeschreven moest.
De wendingen: doodgaan, kinderen die opeens te voorschijn komen, enzovoort die plaatsvinden rondom de persoon Morten vind ik persoonlijk wat te ver gezocht en ook te makkelijk. Maar laten we eerlijk zijn voor veel lezers zal juist dit stuk een verrassend effect hebben. Ik kan soms te kritisch naar een verhaal kijken.
Ik heb echt genoten van de gehele trilogie. Het einde vind ik dan wat te Amerikaans. Maar het overgrote deel leefde ik mee met Morten, Mo en Marijn. De drie hoofdpersonen zijn uitstekend neergezet in de boeken en kwamen realistisch /geloofwaardig over. Ook de vele bijpersonen brachten een extra dimensie in het verhaal. Ik vormde bij alle personen mooie beelden en hoop dat die niet te veel te niet gedaan worden bij de toekomstige verfilming van de boeken.


Plot 4
Spanning 4
leesplezier 4
Originaliteit 4
Psychologie 4


Ink

derde en laatste deel Anna Levander

Jaaaaaaaaaa, hij gaat er bijna komen en ik kijk er dus serieus erg naar uit. Ik heb de vorige twee delen ook graag gelezen en wil nu weten hoe het gaat aflopen. Hoe zullen de twee dames Annet de Jong en Dominique van de Heyde het verhaal gaan laten eindigen? Ga ik verbijsterend de laatste bladzijde omslaan of geheel tevreden mompelend dat het een geweldige serie was en dat ik baal dat er geen vierde deel komt? Ik ga hem hopelijk vrijdagavond al opendoen en het eerste hoofdstuk tot mij nemen. Daarna nog eentje...vooruit nog een derde voor het slapen gaan. Gewoon nu al zin in.


Waar gaat deel drie M over:
De interne spanningen bij De Nieuwe Liberalen lopen verder op. Premier Morten Mathijsen moet alle zeilen bijzetten om de macht te behouden. Zijn populariteit begint af te brokkelen. Fractievoorzitter Mo Limam raakt steeds meer geïsoleerd en zint op revanche. Ondertussen komt het land sterker in de greep van M, een duister gevaar, en komt de publicatie van Marijns schandaalboek naderbij.

Win deze week Mo

Mo, deel twee van Anna Levander was voor Ink wederom een heerlijk boek om te lezen. Van uitgeverij Q mogen we een exemplaar verloten deze week. Wat moet je doen? Geef antwoord op de vraag: welk beroepen hebben de twee schrijvers van het boek Mo? Stuur je antwoord naar: Thrillerlezersblog@gmail.com.


De ambitieuze politicus Morten Mathijsen stevent af op een glorieuze verkiezingsoverwinning. Zijn partij, De Nieuwe Liberalen, gaat verrassend aan kop in de peilingen. Mathijsen is de tweede man van de partij en wil leider worden. Dan dreigt een duistere zaak uit het verleden zijn reputatie te schaden. Met de briljante spindoctor Evelien Bax aan zijn zijde gaat Morten tot het uiterste om het onheil af te wenden. De machtsstrijd maakt meerdere slachtoffers.

Mo door Anna Levander

Ik heb genoten van deel 1 'Morten' en keek dus uit naar deel 2 'Mo'. Ik las het boek in een razendsnel tempo uit, want naast dat Anna Levander prettig schrijft, vind ik het politieke gekonkel heerlijk. Ik zit uren voor de tv als er in Den Haag weer wat gebeurd is en in mijn omgeving verklaren ze mij mede daarom al voor gek. Ik houd van de woordspelletjes en het gedraai of het juist standvastig vasthouden aan sommige principes. Ook gek op de serie 'Borgen' natuurlijk. Ik was heel benieuwd toen de dames aankondigen een drieluik à la 'Borgen' te gaan schrijven. Ik ben van mening dat het aardig goed gelukt is.

In deel 1 'Morten' wint de politicus Morten glansrijk de verkiezingen. Intussen speelt er een zaak uit het verleden die niet boven water mag komen. Hij heeft spindoctor Evelien die hem goed laveert tussen alles door. Er vallen zowel figuurlijk als letterlijke slachtoffers in het boek.

Deel twee 'Mo' gaat vanzelfsprekend verder waar het vorige deel eindigde. Morten worstelt met zijn gevoelens voor zijn dode spindoctor. Intussen lijkt het hele leven een beetje door Mortons vingers te slippen: zijn vrouw lijkt door te draaien, zijn dochter woont in een kraakpand en is ook nog eens gothic. Op de politieke vloer krijgt bijna iedereen een oor aangenaaid.

Je krijgt een mooi kijkje achter de schermen van het politieke toneel in Den Haag. Levensechte gebeurtenissen die plaats hebben kunnen vinden of echt plaatsvonden. Laten we niet vergeten dat het schrijversduo Anna Levander bestaat uit Annet de Jong en Dominique van der Heyde. De laatste is een van de duiders van de politieke schermutselingen bij Nieuwsuur en het Journaal en ook Annet de Jong heeft jaren rondgelopen op het Binnenhof. Ik als verre buitenstaander herkende al enkele toespelingen en personen. Bij politica Margareth had ik direct Margriet van der Linden (lange tijd hoofd van Opzij) op mijn netvlies. Wat moeten de dames een lol hebben gehad om personen in het verhaal toe te voegen en om te bouwen.
Annet de Jong gaf onlangs aan in het interview wat ik met haar had het jammer te vinden als mensen zich lieten afschrikken doordat de politiek een onderwerp is. Maar als je de achterflap leest, staan in de zeven zinnen die de inhoud vertellen alleen maar politieke termen als premier, spindoctor, kabinet enzovoort.

Achterflap
De kersverse premier Morten Mathijsen doet alles wat in zijn macht ligt om de laffe moord op zijn spindoctor op te lossen. Door zijn obsessieve klopjacht op de dader laat hij steken vallen als eerste minister. Intussen leggen interne ruzies bij De Nieuwe Liberalen een bom onder het kabinet. De getalenteerde politicus Mo Limam is de gedoodverfde nieuwe fractievoorzitter, maar hij komt keihard in botsing met Mathijsen over de anti-terreurwetgeving. De nieuwe Islamitische Partij Nederland spint garen bij het conflict en bij de toenemende polarisatie in de samenleving. Escalatie dreigt.

Is dit boek geschikt als je niet van politiek gekonkel houdt? Ik vind het serieus lastig. Ik genoot van beide boeken en raadde 'Morten' overal aan. Inmiddels ben ik redelijk expert geworden wie ik welke boeken adviseer aan mij bekende mensen. Als ik naar mijn huidige team kijk, zitten daar helemaal geen mensen bij die het journaal aanschouwen en Nieuwsuur niet zouden weten te vinden. Toch zou ik een aantal het boek willen laten lezen. Het is namelijk vooral een boek over hoe mensen met elkaar om gaan, hoe men elkaar makkelijk wegwerkt en verraadt, waar een snelheid in het verhaal zit waar je amper adem kan halen of je zit alweer in het volgende stuk. Vele wendingen die  er voor zorgen dat je door blijft gaan.
Het enige minpuntje wat ik kan noemen is dat er juist zo veel gebeurd, dat er weinig ruimte lijkt om zaken verder uit te diepen. Tegen het einde van het boek had ik iets van hooooo, maar dan loopt dit deel weer af met iets dat je weer heel snel deel drie 'M' zou willen lezen.

Vier sterren

INK

Net uit: Mo van Anna Levander

De kersverse premier Morten Mathijsen doet alles wat in zijn macht ligt om de laffe moord op zijn spindoctor op te lossen. Door zijn obsessieve klopjacht op de dader laat hij steken vallen als eerste minister. Intussen leggen interne ruzies bij De Nieuwe Liberalen een bom onder het kabinet. De getalenteerde politicus Mo Limam is de gedoodverfde nieuwe fractievoorzitter, maar hij komt keihard in botsing met Mathijsen over de anti-terreurwetgeving. De nieuwe Islamitische Partij Nederland spint garen bij het conflict en bij de toenemende polarisatie in de samenleving. Escalatie dreigt.