Karin K. en Ink K. hebben begin van het jaar afgesproken regelmatig een boek samen te lezen. Het kan een interessante nieuwe zijn, of een boek wat vaak getipt wordt door leden in de groep zoals nu:
Hoe vermoord ik mijn familie van Bella Mackie.
Grace heeft zes leden van haar familie vermoord, toch zit ze in de bak voor een dode die zij niet op haar geweten heeft, eigenlijk best sneu.
De meningen over dit boek lopen nogal uiteen. Leuk om eens te kijken of één van ons, of wij allebei, gaan horen bij kamp JA of bij kamp NEE!
‘Ik heb DNA met deze mensen gemeen; zal ik op een dag ook verlangen naar een beige tapijt en een werkster die ik slecht kan behandelen?’
Karin: Toen ik die cover zag dacht ik al meteen dat dit niet super spannend zou worden, maar ik hoopte op een komisch, ja misschien zelfs hilarisch verhaal. En dat klopt wel. Vooral die heerlijke zwartgallige cynische toon van Grace, de ik-persoon, vond ik heerlijk.
Ink:
De cover is lekker (Barbie)roze en geeft wel duidelijk aan dat dit geen hele creepy thriller zal gaan zijn. Alhoewel dat eigenlijk best grappig geweest zou zijn om zo op het verkeerde been gezet te zijn.
Karin: Wel een bijzonder creatieve geest, die Grace bezit. Maar ja, eigenlijk heeft ze wel gelijk met haar moordacties. Het is tenminste wel verklaarbaar. Het grappige is dat je als lezer echt wil dat ze ook slaagt in haar opzet.
 |
| Karin K. |
Terwijl er best wel een moord in zit die in een zwarte thriller rillingen had kunnen oproepen, zit ik nu instemmend goed zo te roepen tijdens het lezen.
Karin: Volgens mij is het haar debuut hé, van Bella? Ik vind dat ze goed schrijft. Vlot, verhalend en je blijft het hele verhaal door geboeid. Ja, 2 enkele kleine momentjes voor mij dat ik dacht dat het iets inkakte, maar meteen kwam er weer een leuke twist waardoor je weer snel verder wilt.
Ink:
Ja, het is haar debuut en gelijk maar 1 miljoen boeken al verkocht. Ik vind het een heerlijk boek. Zo grappig en zo vaak cynisch: zalig. Het is mijn soort humor en ik geniet echt heel erg.
Karin: Het einde vond ik echt super. Daar zullen de meningen over verschillen, maar zelf vond ik het heel erg grappig. En ja, geen open eindje maar het zou zo maar kunnen dat er nog een vervolg komt. Hoeft niet, maar zou kunnen…
Ink:
Ja, dat einde. Ik vond het geweldig bedacht. Ik verwachtte een totaal andere afloop en was aangenaam verrast. Deze was totaal niet te verwachten.
Karin: Ik heb me er kostelijk mee vermaakt. Geen kippenvel momentjes maar wel gewoon heel grappig en ik had het ook in no-time uit, terwijl ik best wel een slak ben met lezen.
Van mij krijgt ze 4 Kraaien.
Ink:
Ook ik vond dit een heerlijk boek tussen alle pittige thrillers en zelfs vlak hiervoor een tegenvallende prijswinnaar. Daartoe niet met een idee dat je nagels gaat bijten, maar verwacht een verhaal met veel humor en waar mensen vermoord worden en je alleen maar kan grijnzen.
Het is saai maar ook ik geef 4 kraaien.
 |
| Ink K. |
Ps: een extra hilarische zinsnede in het boek was, dat ik na het douchen en aankleden verder ging lezen in het boek en de volgende zinsnede las:
'Hij op de blauwfluwelen bank ging zitten en zijn broek iets optrok, zodat ik zijn gele sokken zag. Er waren kleine hotdogs op afgebeeld.'
Ik had namelijk op dat moment dus exact doe zelfde sokken aan. Bizar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten