Kort geding met de Vlaamse delegatie van Lafaard! van Sterre Carron

 

Vier Vlamingen lazen net als 4 Nederlanders het boek Lafaard van Sterre Carron. Is hun mening veel anders dan die van de enthousiaste Hollanders?

Anita:

Weerzien in de hel

‘Lafaard!’ pakt van bij het begin: een jong beloftevol leven dat wordt beëindigd, een jong meisje dat spoorloos verdwijnt, … het gaat niet in de koude kleren van de lezer zitten. Waarom gebeurt dit?  Wie zit hier achter?

Voor de twintigste keer is het alle hens aan dek voor de ploeg van Rani. Slechts een handvol verdachten. Het zou een gevalletje van vlug elimineren kunnen worden, ware het niet dat de dader het plan goed heeft uitgekiend en niet over één nacht ijs is gegaan.

‘Lafaard!’ leest in korte hoofdstukken. De vertelstandpunten wisselen voortdurend en vlot tussen Rani en haar team en de hoofdpersonages. Het verhaal golft van piek naar piek. Met het draaien van de bladzijden, slinkt de resterende tijd en gaat de spanning richting climax.  De auteur speelt het slim: ze maakt haar lezer nieuwsgierig door de ‘wie’ en ‘waarom’-vragen geruime tijd open te laten. Sterres schrijfstijl is vlot, helder, heel toegankelijk en recht toe recht aan. Beeldend tot in de walgelijke en/of gruwelijke details. Dit wordt met tijd en stond gecounterd met hele mooie metaforen.

Spannend, geheimzinnig, claustrofobisch, empathisch … ‘Lafaard!’ heeft het allemaal! Sterre weet hoe ze het hoofd van haar lezers van begin tot eind moet kapen!  Alles laat vermoeden dat Mechelen en omstreken nog lang niet misdaadvrij zijn want op de Rani Diaz-reeks zit nog lang geen sleet! 

4.5 kraaien.

 

Fany:

Dit verhaal begint met een proloog die me bij de strot grijpt. Na deze heftige start zijn we negen jaar verder. Een verjaardagsfeest met veel alcohol verloopt chaotisch maar wanneer een dode gevonden wordt in een zwembad is dit nog maar het begin van een vreselijke zaak. Rani Diaz en haar collega's moeten echter niet alleen deze nare gebeurtenis ophelderen maar ook een vermiste tiener opsporen.

Sterre Carron heeft met Lafaard een typische Rani Diaz geschreven die me mee doet puzzelen naar de echte waarheid. De misdaden worden vanuit een realistisch en emotioneel kader belicht en het avontuur leest vlot, is verrassend en zet me aan het denken. Tijdens het lezen van deze spannende thriller vraag ik me vaak af wie vriend of vijand is en welke geheimen er nog zullen bovendrijven. Het was me vrij snel duidelijk wie verantwoordelijk was voor de gruwel maar het motief van de dader en hoe Sterre Carron alle draadjes samenbracht maakte wel indruk. Eigenlijk blijf ik een beetje triest achter en denk bij mezelf dat iedereen ooit dader kan worden. 

4 kraaien.

 

Yoo:

Wat was het weer een spannende thriller. Van bij het begin is de spanning al volop aanwezig en hij blijft
maar stijgen naar het einde van het boek toe. We volgen opnieuw Rani Diaz en haar team. Het boek leest vlotjes weg en er komen onderweg nog meer raadsels aan bod. Vele onbeantwoorde vragen. Je stelt je als lezer de vraag wat al deze zaken te maken hebben met elkaar? Ik neem ook bij het lezen van thrillers een boekje bij de hand en daar noteer ik de verdachten op met hun motief. Ik had er enkele in gedachten die het zouden kunnen gedaan hebben, maar ik kon de bewijzen niet hard maken. Dus schrapte ik ze op mijn lijstje. Langzamerhand krijg je meer puzzelstukjes toegeworpen en kan je uiteindelijk de puzzel bijna voltooien. Maar toch waren er nog enkele gaatjes in de puzzel. Deze komen pas tegen het einde van het boek aan het licht. Toen ik dan uiteindelijk wist hoe de vork in de steel zat, dacht ik alweer: damn, Sterre, you’ve done it again. Bij dit boek krijg je naast een portie spanning ook een portie slaaptekort, want dit boek leg je niet zomaar aan de kant. Alweer een pageturner. Uiteraard kijk ik alweer uit naar haar volgende boek!

Dikke 5 kraaien.

 

Stefanie:

 Ik ben een Sterre fan en ben altijd blij als er een boek uit is. Normaal luister ik ze als ik naar mijn werk ga...
Elke keer probeer ik een boek traag uit te lezen want het is steeds jammer als ze uit zijn.
Lafaard is al ondertussen het 20ste boek van Sterre, jezus hebben we al ondertussen 20 boeken uit en ben nog steeds fan.

Lafaard begint al pittig, met een uitgelopen feestje en een lichaam in een zwemband. Vanaf het eerste moment word je al meegenomen en meegezogen naar de waarheid. Er zijn zoveel gebeurtenissen dat je geconcentreerd moet lezen, heel veel namen die allemaal verweven
worden tot een heftig verhaal. Je krijgt een hele andere betekenis van het woord lafaard.
Het is een weerzinwekkend, beetje luguber, heftig boek die je zeker moet lezen.
Of ik al uitkijk naar haar volgende boek van Sterre, graag.

Ik geef graag 4,5 kraaien.