Uitgebroed met Wouter Dehairs debuut

 

 

In welk jaar lag jouw eerste thriller vers van de pers in de boekenwinkel?   Welke titel kreeg jouw debuut?

 

‘Lockdown’, mijn debuut, werd in 2017 gepubliceerd.

 

Was je voor je thrillerdebuut uitkwam al langer met schrijven bezig?

 

Achter mijn debuut gaat een reeks mislukte manuscripten schuil. Als twintiger heb ik een hele hoop bruine omslagen naar uitgeverijen opgestuurd, om vervolgens ofwel een negatief ofwel gewoon geen antwoord te krijgen. Omdat ik tussendoor af en toe een schrijfwedstrijd won, wist ik wel dat ik kon schrijven. Alleen was ik er als twintiger waarschijnlijk gewoon niet klaar voor om te debuteren met een roman.

 

Wie was jouw eerste uitgever?   Wat betekende het voor jou dat deze uitgever met jou in zee wou gaan?

 

Uitgeverij Lannoo was en is nog steeds mijn uitgever. Nadat ik het manuscript van ‘Lockdown’ digitaal had opgestuurd (gelukkig was de tijd van de bruine omslagen toen voorbij), kreeg ik al na een paar dagen bericht dat ze het wilden uitgeven. Ik was compleet overdonderd. Niet alleen door het positieve antwoord, maar ook door de snelheid ervan.

 

Gebeurt het nog wel eens dat je het terug vastpakt en passages herleest?

 

Nee, ik herlees mijn eigen boeken alleen wanneer er een herdruk gepland staat (zo kan ik passages die mij niet meer bevallen ook meteen aanpassen).

 

Blijft het boek voor jou van speciale waarde?  Ben je er nog steeds trots op?

 

Natuurlijk. Toen ik het schreef, had ik het gevoel dat het verhaal nét buiten mijn bereik lag. Het bleek er gelukkig net binnen te liggen. Ondertussen heb ik geleerd dat dat gevoel (het gevoel dat het verhaal net te hoog gegrepen is) gewoon bij elk boek terugkeert.

 

Zou je het verhaal weer zo schrijven?

 

Geen idee. Op het moment zelf was het het beste boek dat ik uit mijn pen geperst kreeg.

 

Weet je nog hoe het publiek reageerde op jouw debuut?  Was het een groot succes qua leesreacties, verkoop?  In Vlaanderen?  In Nederland?

 

De reacties en recensies waren opvallend positief, zowel in Nederland als in Vlaanderen. Het boek stond op de longlist van Gouden Strop, de LangZullenWeLezen-trofee en kreeg ook nog eens een eervolle vermelding op de Literaire Prijs Prins Alexander van België. De verkoop, daarentegen, viel tegen. Dat was voor mij een stevige reality check – ik moest niet meteen verwachten geld te verdienen met het schrijven van romans.

 

Kwam het boek in de VN-thrillergids en hoe werd het boek daarin beoordeeld?  Hecht je daar belang aan?

 

In de VN-thrillergids kreeg het boek een positieve recensie en drie sterren, waar ik toen tevreden mee was (zeker toen ik zag hoe de boeken van collega’s in datzelfde tijdschrift soms met de grond gelijk gemaakt werden). Ik was in een vorig leven zelf ook recensent (van literatuur en muziek voor een Duitstalige krant) en lees bijgevolg alle recensies van mijn eigen werk. Ook de recensies van vrijetijdsrecensenten. Een roman is een lang uitgesponnen dialoog met de lezer. Als de lezer besluit te antwoorden, moet je die dialoog als auteur dan ook niet uit de weg gaan.