Van In – Episode V – Pieter Aspe

 

Einde verhaal

Pieter Aspe had een plan: een nieuwe reeks van tien boeken schrijven rond zijn geesteskind en Brugges beroemdste ex-commissaris Pieter Van In.  Na het lezen van het tiende deel zou er volledige duidelijkheid zijn omtrent de rode draad die de tien delen zou verbinden.  Zou.  Helaas, het lot heeft er anders over beslist.  Pieter Aspe is niet meer.  Valt het doek nu met Episode V?

In Aspes laatste boek pendelt Van In veelvuldig tussen Brugge en badstad De Panne.  Binnen de familie Verdonck rommelt het stevig.  Vader Hendrik, Henkie, wordt ter verantwoording geroepen wanneer moeder Yvette een bom dropt tijdens het paasdiner.  In Brugge valt een dode.  Wat later nog een in De Panne.  Telkens weer komen Van In en Van Genechten bij de Verdoncks uit.  Verspreid in het land zijn ook de standbeelden gewijd aan eerdere Belgische vorsten mikpunt van vandalisme.  Gebeurtenissen in het verleden lijken de geschiedenis van de Verdoncks in hoge mate te hebben bepaald.

Van In zou nu moeten genieten van zijn pensioen, toch is het alsof hij met de navelstreng verbonden blijft met zijn vroegere leven.  Maar ook Pieter Van In is niet immuun voor de wetten van de natuur: hij kan niet langer negeren dat hij ouder wordt.  Een lichte aarzeling in zijn vingers doet hem vrezen dat zijn handen niet meer luisteren naar zijn hersenen; steeds hevigere nachtmerries teisteren zijn slaap.  Meer dan één keer alludeert hij op de vergankelijkheid van het leven en op een definitief einde: ‘Na deze stop ik ermee!’.  Alsof Aspe en Van In in de toekomst kunnen kijken!

Op Van Ins speurneus zit nog geen sleet.  De ontdekking van een lijk in de toiletten van L’Estaminet doet hem onmiddellijk beseffen dat dat zaakje stinkt.  Het is het begin van alweer een spannende en complexe zaak. 

Van In is nog steeds smoorverliefd op zijn Rein Claeys.  In deze episode toont Van Genechten zich een waardevolle assistent.  De herinnering aan zijn vroegere leven met Hannelore en de kinderen blijft echter met regelmaat door zijn hoofd spoken.  Wanneer hij Hannelore meent te herkennen in Eva Verdonck brengt hem dat helemaal van zijn stuk.  Is het een onschuldige maar treffende gelijkenis die even de vaste grond onder zijn voeten wegmaait of is er meer aan de hand?

Deze ‘Van In’ snelt aan een hoog tempo vooruit.  Korte hoofdstukken leveren een soepel en wendbaar plot.  De ‘camera’ switcht vlotjes tussen Brugge en De Panne: gelijktijdige gebeurtenissen worden zowat gelijktijdig verteld.  Cliffhangers kluisteren de lezer aan het verhaal.  Het gevoel is dubbel: je wilt weten hoe het zit en tegelijkertijd wil je ook dat het nog zo lang mogelijk duurt.

‘Van In – Episode V’ is weer Aspe in goede doen.  Aspes sarcasme en cynisme zijn even verfrissend als altijd.  Een ‘olifant op een zebrapad’, ‘een pijl die lachwekkend traag voorbij schiet’, het zijn voorbeelden van hoe creatief Aspe met taal omgaat en je verbeelding prikkelt. 

Aspe heeft oog voor het heden en het verleden van zijn personages.  Wat vroeger gebeurde, generaties terug, is van invloed op wie ze zijn anno 2021.  Het boek  vertelt een fictief verhaal waarin de geschiedenis van de familie Verdonck nauw verweven is met gebeurtenissen tijdens de Groote Oorlog en de Tweede Wereldoorlog; oud zeer aan Vlaamse kant sluimert nog steeds onder de oppervlakte.  De druk van het altijd beschikbaar zijn, de klimaatsverandering, de vluchtelingenproblematiek, brengen het boek helemaal up to date met hoe het leven is in 2021. 

‘Van In – Episode V’ is boeiend, vlot en kent geen stilstaande fases.  Aspe heeft de publicatie van het boek dan wel niet meer kunnen meemaken, hij heeft er hoogstpersoonlijk voor gezorgd dat het af is geraakt.  De auteur moet geweten hebben dat deze episode de laatste zou worden.  Wat een plottwist!  Las je eerdere delen in deze reeks, dan ga je ook dit boek met heel veel plezier lezen en kom je vanzelf te weten wat nu precies de rode draad is die de vijf delen bindt.

4,5 kraaien

Anita