Het kostte me lang moeite in het verhaal te komen. Wel las ik de ene na de andere mooi bedachte metafoor, maar het pakte me niet. Tot ik eindelijk in het verhaal kwam en eerlijk gezegd werd het toen genieten. En ontwikkelde het plot tot een iets waarbij de rillingen over je rug lopen en als je dan toch door plotwendingen uiteindelijk ontdekt wie het is en je precies snapt waarom diegene het deed. Eigenlijk een intriest verhaal en de betekenis van de titel van het boek ‘Gevallen engelen’ geeft je een brok in je keel.
Voorbeeld van de teksten uit dit boek:
'De tijd had bij ons allemaal sporen nagelaten. De groeven in mijn gezicht
waren dit jaar weer dieper geworden. Na elk seizoen worden er nieuwe zorgen en
nieuw verdriet van je gezicht geoogst en Vader Tijd moet elk jaar een beetje
dieper in het voren graven.'
Varg Veum (in het voorstukje in het boek staat hoe je het uit hoort te spreken
en ik ben hem toch maar gewoon letterlijk Varg blijven noemen) ontmoet op een
begrafenis van een oude schoolvriend en lid van de band de Harpers andere oude
bekenden. Op een gegeven moment wordt duidelijk dat men het op de leden van de
band gemunt heeft.
In 1975 ging de band plotsklaps uitelkaar en men doet erg geheimzinnig wat daar
de reden voor is. Heeft die situatie uit het verleden met de moorden van nu te
maken? NATUURLIJK!
Maar jij als lezer hebt toch niet snel door wat er nu precies gebeurde en
misschien had je dat ook liever niet gelezen.
De personages en gebeurtenissen worden uiterst gedetailleerd neergezet door
Gunnar Staalesen.
‘Gevallen engelen’ bevat een razend spannend verhaal met de veel mooie
vergelijkingen die je soms nog eens terug leest: zo treffend. Plus een dosis
humor tussendoor maken het uiteindelijk voor mij tot een zeer fijne
leeservaring. Grappig detail voor de lezer: het speelt zich af in de jaren 80.
Totaal niet storend en zelfs wel grappig te lezen over bijvoorbeeld het oude
telefoneren met telefoonboeken.
Conclusie:
Ik moest in mijn eerste Varg Veum er even inkomen, maar het smaakt absoluut
naar meer. Gelukkig ligt ‘Bittere Bloemen’ al naar mij te lachen.
Dikke vier kraaien, ondanks de stroeve start.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten