1 – Tjeerd Langestraat – Evi:
Het verhaal is spannend en de emoties gaan behoorlijk diep. Ik ben geraakt door de rauwe, pure maar oh zo respectvolle manier waarop Tjeerd thema’s als rouw, gender diversiteit, verslaving, misbruik en depressie weet te verwerken in het verhaal. De gevoelens en de emoties van de hoofdpersonages kruipen onder mijn huis, zo puur en tastbaar. De ontknoping laat me verbijsterd achter en de laatste bladzijden lees ik terwijl de tranen over mijn wangen stromen. Het verhaal heeft een grote indruk op mij achtergelaten.
2 – Erik van der Linden – De Buitenstaanders:
De buitenstaanders is een bijzonder goed en doordacht geschreven boek. Wat ik zeker extra wil benoemen is de geweldige humor die de schrijver heeft. Hij heeft mij menig keer aan het lachen gekregen en daarnaast heb ik intens genoten van zijn mooie taalgebruik. Thema's als liefde, trouw, jaloezie, pesten, verdriet maar vooral het wanhopig ergens bij willen horen passeren de revue. Wie is nu toch die dader, maar vooral: waarom? Om hier achter te komen wordt er nog wel wat van jou als lezer verwacht. Een aantal puzzels zullen moeten worden opgelost, waarbij de antwoorden in het verhaal zijn verstopt. Na het opvragen van een hint, lukt het mij uiteindelijk om de puzzels te kraken en heb ik het toch bij het juiste eind. Dit alles bij elkaar maakt dat ik intens genoten heb van dit boek van Erik van der Linden/Bob Dijkgraaf.
3 – Yvonne Franssen - Oscar:
Voor mij de eerste kennismaking met Yvonne Franssen en dat heeft me geenszins teleurgesteld. In deze psychologische thriller verandert het leven van Ilse in een ware nachtmerrie wanneer haar vier maanden oude zoontje Oscar op klaarlichte dag wordt ontvoerd. Wat volgt is een zinderend verhaal dat je een kijkje geeft in het leven van de moeder en de dierbaren om haar heen. Stukje bij beetje weet Yvonne steeds een klein stukje van de sluier op te lichten, waardoor het maar moeilijk is om het boek weg te leggen en alsof deze verhaallijn nog niet genoeg is verrast Yvonne ons met een tweede verhaallijn die de spanning alleen nog maar meer opbouwt. Ik geniet van het mooie taalgebruik en de beeldende schrijfstijl van Yvonne en de spanning wordt steeds groter. Hoe vallen al deze puzzelstukjes uiteindelijk op zijn plaats? Ik daag je graag uit om daar vooral zelf achter te komen.
Slechtste thriller gelezen in 2021:
Karin Slaughter – Valse getuige:
Hoewel ik doorgaans een groot fan van alle boeken van Karin Slaughter ben, was ik behoorlijk teleurgesteld in dit boek. Het verhaal ging veelbelovend van start, maar al vrij snel kabbelde het maar traagjes verder. Zelfs op een dusdanige manier dat ik gewoon moeite had om verder te lezen. Ik heb echt nog nooit zo lang over een boek van Karin Slaughter gedaan. Eindeloze herhalingen, de mondkapjes en desinfectantia vliegen je om de oren om nog maar te zwijgen over de ellenlange beschrijvingen wat welke drugs met een verslaafde doet. Te veel informatie die weinig toevoegt aan het verhaal en mij er zelfs helemaal uithaalt. Het einde voor mij te voorspelbaar. Al met al niet het niveau dat ik van Karin Slaughter gewend ben.
Hilona
Geen opmerkingen:
Een reactie posten