Boeken van 2021 van Jantsje

 Het was best een moeilijke keus om 3 boeken uit te zoeken die ik afgelopen jaar heb gelezen en mooi vond. Niet omdat ik niks moois heb gelezen, maar omdat er veel boeken waren die ik goed vond. Een luxeprobleem noem ik het. Dit waren voor mij de beste boeken. 

 

 

1. De Nachtvorst van Suzanne Vermeer

Tot aan zijn overlijden in 2011 werden de boeken geschreven door Paul Goeken. Hij schreef onder de naam Suzanne Vermeer. Dat Goeken achter die naam schuilging, werd pas na diens dood bekend. In overleg met zijn familie werd besloten om de boeken voort te zetten. Wie ze nu schrijft blijft geheim. Er wordt ook wel gesproken over meerdere auteurs.

Dat idee heb ik ook. Dit omdat het ene boek anders leest dan het andere. 

De manieren van schrijven zijn verschillend. Andere zinsopbouwen en het toewerken naar het einde is anders. De ene is meer als een young adult geschreven en de andere als een goede thriller waar veel gebeurd.

Nachtvorst hoort voor mij bij de goede thrillers. Sterker nog, na Paul zijn overlijden is er niet meer zo'n goede thriller van Suzanne Vermeer geweest als deze vind ik. De personen zijn goed uitgewerkt. De hulpverleenster Lieke wordt erg geloofwaardig neergezet. Ook wat ze meemaakt in haar werk. Het verhaal klopt naar mijn gevoel van alle kanten. Ik weet niet of de Nachtvorst echt een mythe uit Noorwegen is maar deze mythe komt erg geloofwaardig over. De mythe zou zo kunnen bestaan. Het mysterieuze over de Nachtvorst maakt het spannend.

Fijn dat in de epiloog wordt verteld wat er toen met Ivar is gebeurd. 

Dat maakt het verhaal voor mij af.

 

2. De zonde waard van Simone van der Vlugt

Elk hoofdstuk begint met een naam. Over die persoon gaat het hoofdstuk.
Hoofdstukken over Ella, over haar vriendin Lis, Over de ontvoerder Manuel, over Ruud de inspecteur van de politie. De eerste hoofdstukken vond ik wat kort, wat mij ergerde. Zat ik er net lekker in kwam er weer iemand anders aan het woord. En ik wilde nog meer van het vorige weten. 
Maar later werden de hoofdstukken langer en dat beviel mij een stuk beter. Ik had tijdens het lezen gewoon medelijden met Ella van Doornik. Doordat zij niet langer tot de jehova's wilde behoren mocht zij haar familie en vrienden niet meer zien. Het is een grondregel daar dat als je weg wilt, dat niemand binnen in de gemeenschap nog contact met jou mag hebben.
Ella gaat daarna aan het werk als verpleegkundige, maar wordt beschuldigd van de dood van een van de patiënten. Op het moment dat zij het meisje vindt wordt het spannend. Red Ella het om uit handen van de achtervolgers te blijven? Je vraagt je wel af waarom zij het meisje niet bij de politie brengt: maar langzaam wordt die reden duidelijk. 

Dat gaat wel gepaard met een stel plotwendingen en geweld.
Ik leef echt erg mee doordat Simone het verhaal zo levensecht op heeft geschreven. Ik wilde steeds tegen Ella roepen, daar niet heen en pas op! Zo zat ik in het verhaal.

Door het einde was ik erg verrast, want ik had iemand anders verwacht. 

Ook de reden waarom Demi ontvoerd was, kwam als verrassing.
Ik kan niet anders zeggen dan dat ik erg genoten heb van De zonde waard

 

 

3. Camping Oosthoek van Nathalie Pagie

Nathalie Pagie heeft al een flink aantal boeken geschreven. Ik heb haar boeken allemaal gelezen, en vind haar boeken heel goed. Ik vond dit boek een van de allerbeste die ze heeft geschreven. Het boek is spannend, je zit op het puntje van je stoel want je wilt graag weten hoe het afloopt.
Diana komt uit een wat hoger milieu en is getrouwd tegen de zin van haar ouders met John, die van een kamp komt. Hoe haar ouders en Diana met elkaar omgaan wordt zo beschreven dat je ook echt mee gaat voelen met Diana. Ook zet Nathalie Pagie het Brabants kampvolk met hun platte manier van praten goed neer. Ook de beschrijving hoe zij er voor elkaar zijn en Diana en haar kinderen opvingen was levendig beschreven.
Als advocate en uit een goed milieu spreekt Diana ABN. Ik vond het leuk dat de gesprekken van de kamplui in het Brabants dialect stond geschreven, en dat ik het nog kon volgen ook.
Je voelt terwijl je het leest echt het verschil in rangen en standen.
Wat betreft de ontvoering vond ik het plot leuk. 
Omdat ik deze dader niet had verwacht, en dacht dat het iemand anders zou zijn. Ik ben dus op het verkeerde spoor gezet.

Voor de manier hoe Diana dit alles oploste en de durf die zij had, want zij komt toch uit een ander milieu, kan ik bewondering hebben.
Kortom dit is weer een geweldig boek van Nathalie Pagie wat lekker vlot weg las en echt spannend was.

 

Helaas waren er ook een paar teleurstellingen.

 

Het boek wat ik niet goed vond was De studente, geschreven door Tess Gerritsen. Nu ben ik een enorme fan van haar boeken maar met deze sloeg ze de plank mis.

 

De studente gaat over Taryn Moore. Taryn is een jong meisje, dat een student is aan de hogeschool. Het verhaal begint met haar zelfdoding. Hierdoor zit je meteen in het verhaal en ben je benieuwd waarom het meisje zelfmoord zou plegen. Wanneer rechercheur Frankie Loomis de fatale duik van het balkon onderzoekt, Denkt ze dat er meer aan de hand is. Haar vermoedens worden versterkt na de autopsie.
Taryn was zwanger. Reden voor zelfmoord of moord? En wie is de vader?
Ze is een gedreven studente die literatuur studeert. Je gaat met haar mee naar die literatuurlessen, die door haar favoriete docent Jack Dorian gegeven worden. Hierdoor krijg je ook veel van de colleges mee.
In het begin beloofde het een spannend boek te worden. Het hoofdstuk heet erna. Het begint met het verhaal van rechercheur Frances ’Frankie’ Loomis die naar het lichaam van de overleden studente gaat. Ze start een onderzoek naar de student.
Dan begint het boek met een nieuw hoofdstuk. Het verhaal van drie maanden eerder. Dat vond ik erg saai want het ging alleen maar over die lessen. Ze bespraken beroemde slecht aflopende liefdes, waaronder Tristan en Isolde, Jason en Medea, Abelard en Heloise, en Romeo en Julia. Ook het liefdesleven van studente Taryn wordt besproken. Dat duurde ook erg lang doordat alles uitgebreid werd besproken. Het leek meer een liefdesroman dan een thriller. Na ongeveer bladzijde 127 begon het eindelijk wat beter te worden. Het nieuwe hoofdstuk heette weer erna. En daarin ging het onderzoek verder over de dood van de studente Taryn.
De zelfmoord/moord werd onderzocht.

Het was naar mijn idee een saai en voorspelbaar boek. Je weet al heel snel hoe het in elkaar zit. Geen boek wat ik gewend ben van Tess Gerritsen. Dit boek lijkt op een bouquet-reeksboek met een klein beetje thriller. Het enige positieve is dat het vlot leest.

 

Jantsje