Kwade vloek
Naar goede gewoonte komt Jos
Pierreux ook dit jaar met een nieuwe ‘Luk Borré’. ‘Russische poppetjes’.
Jos Pierreux draagt het boek op aan
Graaf Burgemeester Leopold Lippens. De
burgervader en fenomeen in Knokke en ver daarbuiten is onlangs overleden. Terwijl zijn geest hoogstwaarschijnlijk nog
rondwaart in de badstad is ook Jos hem nog niet vergeten. Door het boek aan hem op te dragen wil de
schrijver zijn nagedachtenis eren.
De titel van het boek en de uit
krantenpapier geknipte bebloede vlinder op de cover vallen niet onmiddellijk
samen te rijmen. Tegelijkertijd
eenvoudig en mysterieus. Verzekerd van
de wetenschap dat de keuze van de auteur inzake boekcovers nooit gratuit is, duik
ik het boek in.
De opbouw van ‘Russische poppetjes’ rust
op pijlers uit ‘Het Grootboek der Decimalen’.
Elk deel is een decimaal dat wordt ingeleid door een fragment uit een ‘cursus’
die gespeend lijkt van enige beroepsethiek.
Die passages die qua lay-out wat weg hebben van een gedicht maar dat
allesbehalve zijn, situeren zich in het verleden (zo’n jaar vóór de bizarre
voorvallen in Knokke), maar ‘orchestreren’ de gebeurtenissen in ‘Russische
poppetjes’.
‘Russische poppetjes’ pikt de draad op daar waar ‘Het
tweede skelet’ eindigde. ‘Het tweede
skelet’ vooraf lezen is niet echt noodzakelijk voor een goed begrip van deze misdaadroman,
maar het geeft wel meer inzicht in de gevoeligheden die spelen binnen het Knokse
politiekorps en in het leven van Luk Borré.
Theofiel Mangels heeft zijn troon
terug ingenomen en het is wellicht moeilijk te geloven, maar hij is
onuitstaanbaarder dan ooit. Luk Borré
heeft de flop waarop de cold case in ‘Het tweede skelet’ is uitgedraaid nog
niet verteerd. Hij maakt als inspecteur opnieuw
deel uit van het speurdersteam, maar of hem dat enige rust brengt is maar de
vraag.
In de Van Steenestraat komt de ene
na de andere melding binnen: geweld op straat, homejacking, home invasion, … . Bovendien lijkt er een bendeoorlog te zijn
uitgebroken tussen jonge Daxers en berijders van zware motoren. Geen enkele gedupeerde wenst echter klacht
indienen. Bij de Knokse politie rijzen
hoe langer hoe meer vragen.
‘Russische poppetjes’ volgt deze keer
van heel dichtbij Luk Borré en zijn nieuwe brigadier Walter Bekaert. De zorg en de tact die Jos Pierreux aan de
dag legt in de uitwerking van het personage van zowel Luk als Walter geven
diepgang aan deze misdaadroman.
Brulaap/Bullebak Theofiel Mangels
heeft Luk Borré helemaal in het verdomhoekje gedreven. Gevolg: in de Van Steenestraat wordt Luk
helemaal links gelaten, bang als zijn collega’s zijn om ook door Mangels door
de mangel te worden gehaald. Tot
overmaat van ramp verloopt ook zijn relatie met echtgenote Rena heel stroef. Luk
plooit helemaal terug op zichzelf.
De nieuwe brigadier heeft zo zijn
eigen katten te geselen. Hij begint heel
gemotiveerd aan de job en is bereid tot grootse daden binnen het korps. Volgens ome Freddy is hij nu een echte
rockster. Kan hij het gevecht met zijn
eigen demonen winnen?
De voortgang van het verhaal drijft
vooral op hun gedachten en hun beleving van de gebeurtenissen.
Jos Pierreux beschikt over veel inlevingsvermogen
naar zijn personages toe. Hij kijkt en
luistert naar hen. Hij kruipt onder hun
huid en in hun hoofd; vertaalt in beeldende taal hun gevoelens en gedachten. Resultaat: treffende Pierreux-eigen beelden
en metaforen met de zee in de hoofdrol. Als
lezer ben je in de badstad, baad je pootje in het zeewater en kruipt het zand
tussen je tenen; in de binnenstad knallen de uitlaten van de Daxjes en shop je
mee in de drukke winkelstraten.
Jos Pierreux noemde zijn taalkunstenaarschap eerder
(interview 2020) een ambacht, maar zelfs na een jarenlange studie is het
weinigen gegeven om zo natuurlijk en beeldend met taal om te gaan! Zijn one-liners
rollen van de bladzijden! En wie bedenkt zoiets als Moeder Teresa in
bikini? In Pierreux’ wereld ‘trilt’ een
mond ‘als een uitgerekt elastiekje’; is een hoofd ‘intrekbaar als de kop van
een suffe schildpad’. Stel je een ‘dierenactivist’ voor op een ‘zeehondenknuppelfeest’
of een ‘groene pleister op een openbouwwonde’, … Onverwachte associaties verpakt
à la Pierreux leveren leuke en verrassende zinnen en passages op.
‘Russische poppetjes’ staat garant
voor een grote portie sérieux. Kleine en
grote ergernissen veraf of dichtbij, de wereld aan het ‘puberinfuus’ met Greta
en Anuna’, pesten, genderneutraliteit, partnergeweld, het tekort aan geschikte
kandidaten bij de politie, de macht en gulzigheid van de immowereld in Knokke,
… Dit is maar een greep uit de
bekommernissen die Luk Borré bezighouden, overgoten met een flinke dosis sarcasme
en cynisme van de auteur.
De Russische poppetjes alsook de
vlinder op de cover onthullen gaandeweg hun rol en betekenis. Ontdek zelf hoe de vork aan de steel
zit. ‘Russische poppetjes’ mag niet ontbreken
in jouw bibliotheek!
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten