Het verschil tussen expats en immigranten
Ik woon nu
anderhalf jaar in Portugal. Op tweede kerstdag 2019 reed ik samen met man,
dochter, hond en kat met hebben en houden voor de allerlaatste keer de oprit
van ons huis in Schoten af.
Bye bye
Belgium!
Van toen af
begon voor ons het avontuur: hoe overleef ik in een ander land? We spraken
enkele woorden Portugees en hadden grootse plannen om via privéles en het
vanzelfsprekend grote sociale leven dat we ter plaatse zouden uitbouwen onze
woordenschat bij te spijkeren.
Dat sociale
leven bleef door Corona helaas tot een minimum beperkt, de privélessen
onbestaande. Maar geen probleem: we sloegen ons doorheen de eerste lockdown en
spijkerden ons Portugees bij in de supermarkt. We vochten met de plaatselijke
bureaucratie (waar zelfs de Portugezen over klagen) en slaagden er na veel
bloed en zweet te hebben gelaten in om aan een verblijfsvergunning te geraken,
een bankrekening te openen en onze wagens te importeren. Ja, zelfs een bedrijf
oprichten lukte.
Slechts één
keer ervoeren we hoe het voelt om immigrant te zijn, toen iemand ons niet wilde
helpen omdat we niet voldoende Portugees spraken. En zelfs die keer dacht ik
nog: tja, we zijn te gast in dit land, dus is het maar normaal dat men dat van
ons verwacht.
Maar die
ingesteldheid heeft niet iedereen, zo blijkt. Op de verschillende Facebook
groepen waarvan ik me lid had gemaakt om steun en tips van lotgenoten te
krijgen, zie ik soms wel eens een klacht verschijnen. Over dat die ene persoon
van die ene winkel geen Engels sprak en de schrijver van de klacht niet kon
helpen bij het probleem met zijn wasmachine/auto/zwembadpomp. Wat een schande
dat wel niet was. Daarop komt soms bijval van anderen, mensen die net als wij
hier zijn komen wonen, maar die zichzelf niet als immigrant zien. ‘Expats’
noemen zij zichzelf.
Wat gek,
dacht ik. Waarom noemen deze mensen, die uit landen als België, Nederland, het
VK of Amerika komen zich expats, en waarom noemen diezelfde mensen lotgenoten
die uit pakweg Indië of Marokko komen immigranten?
Het heeft met
geld te maken, legde men mij uit. ‘Wij’ (zeiden de expats op Facebook) zijn
geen immigranten want wij hebben geld, wij zijn niet om economische redenen verhuisd,
dus zijn wij expats.
Huh? En het
belastingvoordeel dat jullie hier hebben dan?
Ik ben het
maar even zelf gaan opzoeken, en wat blijkt? Een expat is iemand die tijdelijk
in het buitenland verblijft voor haar werk. Vooral dat woord ‘tijdelijk’ is van
belang. Zodra je je definitief in een ander land vestigt, ben je dus geen expat
meer maar een immigrant. Net zoals ik, net zoals mijn gezin. En dan pas je je
aan en leer je de taal.
Natuurlijk
klinkt expat een stuk chiquer dan immigrant. Dat snap ik. Maar door te
ontkennen wat je bent, en dus niet te integreren en de taal te leren, verlies
je meer dan alleen maar het respect van de Portugezen. Je verliest de kans je
onder te dompelen in een prachtige cultuur.
Ik ga gauw de
beheerders van de Facebook groep ‘Expats in Portugal’ (met 6800 leden) een
berichtje sturen met de suggestie de naam te veranderen naar ‘Immigrants in
Portugal’. Benieuwd naar hun reactie!
Barbara De
Smedt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten