Interview met Lara reims

 

Wie het blog en de Facebookgroep van Thrillerlezers volgt herkent zeker de naam van schrijfster Lara Reims. Lara heeft in dik 2 jaar maar liefst 5 boeken geschreven. Ook nam Lara deel aan de gezellige leesclubs, dus de hoogste tijd om Lara te bestoken met een aantal vragen!


Het verhaal ‘Lucht’ speelt zich af in twee werelden, Mars en Aarde, waarin twee tieners contact met elkaar krijgen. Wat heeft jou geïnspireerd om dit verhaal te schrijven?

Het idee dat we ooit op het punt komen dat we over de grens van onze eigen planeet heen zullen gaan kijken, dat vind ik heel fascinerend en spannend. En daarnaast de vraag wat afstand met mensen doet, en hoe een relatie eruit kan zien als je zover van elkaar verwijderd bent. Hoe het is om via gesprekken elkaars wereld te ontdekken. Daarin komt mijn eigen heimwee naar huis ook terug.

In je boek ‘Lucht’ speelt kunstmatige intelligentie, gadgets en (toekomstige) technologieën een rol. Wat heb je met deze onderwerpen en waar haal je de informatie hierover vandaan?

Waarom precies weet ik niet, dit onderwerp fascineert me. Ik vind de ontwikkelingen boeiend, verlang naar meer mogelijkheden (altijd in een virtuele dimensie kunnen stappen zonder tussenkomst van een device, mentale notities kunnen maken, een kunstmatige intelligentie die wat van me overneemt en dat vast veel beter doet dan ik…) en tegelijkertijd ben ik er bang voor (wat is mijn rol nog als een robot alles beter regelt, hoe is het om continue online te zijn…)

Ik lees hierover, en kijk films, documentaires, series ... Veel boeken over natuurkunde en technologie, veel fictie over de nabije toekomst en gedachtenexperimenten over hoe de wereld er morgen uit zou kunnen zien. Over de relatie tussen mens en machine, enzovoort.

Welk gadget vind je in de huidige tijd een mooie uitvinding?

Voor mijn dochter geen gadget, ze is ermee opgegroeid; virtuele ontmoetingsruimtes waar we elkaar even kunnen zien ondanks afstand, zijn voor mij zeker de laatste tijd wel essentieel geweest. De leukste research gadget is mijn VR-bril, waarmee ik op Mars rond kon struinen ;).

Ben jezelf van de gadgets?

Ja, alles wat het leven makkelijker maakt. Ik denk ook soms dat dingen al kunnen terwijl dat niet zo is, als ik een stuk tekst van telefoon op mijn computer wil plakken. Ik noemde de VR-bril al; ik vind het geweldig om zo nieuwe dimensies en omgevingen te ontdekken, zeker nu we niet kunnen reizen. Ook wil ik best graag een robot, lijkt me zo leuk om te kijken hoe dat is en hoe je daarmee omgaat. En een zelfrijdende auto, die zitten ook in mijn boeken. Ik heb op een of andere onverklaarbare wijze wel een rijbewijs, maar ik kan niet rijden, dus dat lijkt me geweldig.

  
En welke technologie vind je een mooie stap vooruit?

Dan denk ik als eerste aan de medische wetenschap. Nanotechnologie, om beter onderzoek te kunnen doen en afwijkingen vroeg op te sporen, medicijnen precies toe te dienen. Het ontwikkelen van protheses, hulpmiddelen die het mensen die dat nodig hebben makkelijker kunnen maken.

Stel dat er vrijwilligers worden gezocht voor een ontdekkingsreis in het Heelal met als doel te landen op een onbekende planeet. Er is verder bijna geen informatie bekend, ook de garantie dat je terug kan komen wordt er ook niet gegeven. Wat zou je doen? Even denkend dat je geen gezin hebt.
Met gezin zou ik het niet doen als het zo risicovol is, zonder gezin: morgen. Het lijkt me geweldig. Geen idee of ik het lichamelijk aan zou kunnen, maar de kans om iets te zien waar nog zo veel mysterie omheen hangt: ik ga mee.

Welke drie voorwerpen gaan mee in het voertuig naar Mars wanneer je dit jaar zou mogen gaan?

Mijn e-reader met zo veel mogelijk boeken, een papieren boek voor het geval dat en een legopoppetje van Remi, komt die ook nog eens ergens.

Zijn personages in je boek gebaseerd op bekende mensen van jou? Aan welk personage heb je iets van jezelf meegegeven?

Als je schrijft ben je een beetje aan het verzamelen; je neemt een trek die je bij iemand hebt gezien, een karakterprofiel van een ander… Elk personage in mijn boek heeft zijn eigen verhaal en hoewel ik daar wel dingen in verwerk die ik heb gezien of ken van anderen, is er geen duidelijke link met mensen die bestaan. Wel laat ik passies, tics en bijzondere gewoontes graag terugkomen.

 

In ieder personage zit iets van mezelf, in elk gevoel iets dat herkenbaar voelt. Zelfs de grootste schurken hebben een trek die ik me voor kan stellen.

De schitterende cover van ‘Lucht’ maar ook van je andere vier boeken is blauw, wat heb je met deze kleur? Hebben kleuren een betekenis voor jou?

Ik houd van blauw, ik word er rustig van. Ik koop heel veel blauwe kleding, ik ga niet zo ver dat ik mijn muren blauw verf, maar bij boekomslagen heb ik er een zwak voor. Bij Lucht paste het gelukkig goed. Ik heb het idee dat kleur mijn humeur beïnvloedt. Ik vind het heel fijn om te zwemmen, ook vanwege al het blauw om me heen.

Wie mag als eerste het manuscript lezen van je volgende boek? En deel je het daarna met een aantal (vaste) proeflezers?

Mijn broertje en een vriendin lezen een nieuw verhaal het eerst. Daarna gaat het naar de uitgeverij, dan naar een aantal vaste proeflezers die allemaal een verschillende kijk hebben, zodat ik een goed beeld krijg van hoe het valt. Heel dierbaar, ik ben ontzettend blij dat ze dat willen doen!

Na de trilogie Upgrade, Black-out en Home was het verhaal klaar, hoe neem je afscheid van de personages die waarschijnlijk een deel van jezelf zijn geworden en die je zo gedetailleerd hebt beschreven?

Niet ;). Het einde van de trilogie schrijven viel me zwaar, en de personages zijn het er ook duidelijk niet mee eens: ze duiken steeds weer op. Mijn boeken drijven op de personages, zij maken het mogelijk om stukjes toekomstmuziek invoelbaar op papier te krijgen. Het klinkt wonderlijk, maar ik kan aan ze denken alsof ze bestaan.

Ik schrijf geen lange vervolgverhalen over één personage, omdat ik denk dat het voor lezers uiteindelijk boeiender is om een essentieel stukje van hun bestaan te zien, maar als bijfiguren duiken ze steeds weer op, allemaal met elkaar verbonden in een wereld waar ik nog niet over uitgeschreven ben.

Wanneer je gaat schrijven, doe je dit het liefste in alle rust, met muziek aan of……?

Met muziek, wel instrumentaal, ik kan er als ik schrijf geen andere woorden bij hebben. Ik luister veel Philip Glass, of stevige scifi filmmuziek, het hangt een beetje van het moment in het verhaal af. Verder heb ik wel rust nodig, al heb ik van het laatste jaar wel geleerd dat ik ook kan schrijven als het drukker is. Het afgelopen jaar was de school hier dicht en er is toch een boek gekomen, vooraf had ik niet gedacht dat dat zou lukken.

Je woont in Boekarest, wat is je uitzicht?

Hier kijk ik uit op een ander huis, niet heel inspirerend, maar buiten de stad zijn wel prachtige bergen.

Welke drie dingen mis je het meeste van Nederland nu je niet makkelijk even heen en weer kunt reizen?

Bitterballen, pepernoten en pindakaas.

Nee, flauw. Mensen natuurlijk, familie, vrienden, en de luchten, de Noordzee, de vlakte.

En wat doe je wanneer je ’s nachts wakker schiet en een idee hebt voor een nieuw verhaal? Sta je dan op en ga je achter je computer om je idee verder uit te werken?

’s Nachts gebeurt me nooit, wel zodra ik iets anders ga doen, lopen of zwemmen. Dat is soms echt nodig om te zien hoe het verder moet. Dat dicteer ik dan aan mijn telefoon of ik schrijf het snel op om het later uit te werken.

Wat waren je hobby’s (en misschien zijn dit nog wel je hobby’s) voor jij je passie voor het schrijven ontdekte?

Lopen en hardlopen, ik heb dat echt nodig om uit mijn hoofd te komen. Lezen uiteraard, al mijn hele leven met stip op één. Ik heb ook wel haakperiodes gehad waarin ik een hele berg knuffels bij elkaar gehaakt heb. En ik houd van gamen, op de Play Station of met die VR-bril. Daar kon ik de laatste tijd heel weinig aan toe.

Heb je nog geschreven materiaal (misschien van eerder?) op de plank liggen waarvan je hoopt dat dit ook nog wordt uitgegeven?

Geen uitgeschreven werk, wel ideeën. Vrijwel alles van wat je eerder hebt geschreven blijkt uiteindelijk slechter dan wat je erna maakt. Ik heb best veel, maar dat laat ik lekker digitaal en in mijn hoofd rondzweven. De dingen die daar goed aan waren komen wel weer ergens anders terug.

 

Welk boek las je onlangs en vond je een aanrader?

Een paar Franse dingen, maar die zijn nog niet vertaald dus daar heb je niet veel aan. Orakel van Olde Heuvelt vond ik geweldig. Ik lees niet vaak thrillers, maar van zijn werk ben ik fan. Iets langer geleden las ik de laatste Philip Pullman, Het boek van Stof II. Ik ben groot fan van zijn werk, van de manier waarop hij wetenschap, religie en maatschappelijke vragen met elkaar verbindt in geweldige verhalen.

Is er een boek waarvan je vindt dat iedereen zou moeten lezen en nee geen van je eigen boeken;-)

Dat zul je van mij niet snel horen ;). Heel lastig dit. Als ik denk aan boeken die voor mij bepalen zijn geweest, kom ik qua jeugdboeken altijd en nog steeds uit bij de boeken van Tonke Dragt. 1984 van Orwell, zeker in dit soort tijden die dystopisch aandoen. Het Achterhuis ook, altijd, nu.

 

Kort maar krachtig

Verliefd, verloofd, getrouwd?

getrouwd

Hond of kat?

Kat

 

Hagelslag of pindakaas?

Pindakaas

Pepernoot of bitterbal

 

Gemeen! Bitterbal.

Schaatsen of fietsen

 

Schaatsen

 

Nederland, Frankrijk of Boekarest?

 

Nederland

Remi of Romi?

 

Ik staak. Een vraag kan ook te ver gaan.

Denker of doener?

 

Denker

Wil je op bovenstaande stellingen nog een toelichting geven?

Over de kat: ik heb een Roemeens zwerfdier dat aan is komen lopen, dat beest is de liefste kat die ik ooit heb meegemaakt.

 

Over het land; ik weet niet of ik er ooit nog zal wonen, maar uiteindelijk ligt het grootste deel van mijn hart in Nederland. Ook Frankrijk is me heel dierbaar. In Roemenië woon ik nog te kort om er hetzelfde gevoel bij te hebben, en het is ook wel een land waar ik regelmatig denk als ik de Nederlandse politiek volg: wees blij met de democratie die jullie hebben, en pas er beter op.

Wanneer jij de interviewer zou zijn welke vraag zou je dan zeker gesteld hebben?
Ga je door met schrijven?

En wat is je antwoord op deze vraag?

Ja! Ik kan niet zonder. Schrijven is voor mij een manier om de wereld begrijpelijker te maken, een speeltuin om gevolgen van dingen te onderzoeken. Een manier om mijn denken te structuren en om met anderen te communiceren. Mij lukt dat het beste met tussenkomst van papier.

Over de wereld waar tot nu toe alle boeken in meer of mindere mate mee verbonden zijn komen nog een paar verhalen die erbij horen, daarna weet ik nog niet wat ik ga doen. Na het eerste verhaal was ik bang dat ik nooit meer iets zou kunnen bedenken, nu weet ik dat er zich altijd weer een verhaal aandient, als ik maar ga zitten en schrijf.

Lara, namens Thrillerlezers  wil ik je hartelijk bedanken voor het interview en kijk uit naar de aangekondigde verhalen over de bijzondere en wellicht de toekomstige wereld waarbij ik hoop de soms door jou subtiele verwerking van personages uit eerdere verhalen kan ontdekken! Daarnaast wens ik je natuurlijk veel inspiratie en plezier bij het schrijven zodat er nog meer verhalen mogen volgen.