Januari
Een stormachtige woensdag.
Het KNMI waarschuwt voor zware windstoten en geeft een code oranje uit. Terwijl
buiten de wind aanwakkert, daalt binnen juist een vreemde stilte neer. Mijn
manuscript is af. Zomaar ineens. De afgelopen weken heb ik me suf lopen
piekeren over hoe ik dat allerlaatste losse eindje moest wegwerken. Vandaag
diende zich de oplossing aan. Ik hoefde er niet eens over na te denken, ik
schreef het gewoon op alsof ik het al die tijd al wist.
Ik sla het document op,
ruim 77.000 woorden met als werktitel Schaduwen. Wat zal ik doen, morgen het
hele verhaal nog een keer rustig doorlezen of meteen mailen? Ik aarzel. En
besluit nu meteen te mailen. Weg ermee.
Februari
In Zuid-Korea zijn de
Nederlandse schaatsers succesvol op de Olympische Winterspelen. In Nederland
ziet minister Halbe Zijlstra zich genoodzaakt om op te stappen nadat hij met
iets te veel fantasie heeft uitgeweid over zijn relatie met Valdimir Poetin. Ik
voel me ook succesvol. De heren van Futuro Uitgevers, met wie ik in november
2017 heb kennisgemaakt en die ik daarvoor al de eerste hoofdstukken van mijn
manuscript had toegestuurd, zijn onder de indruk van het eindresultaat. Míjn
fantasie heeft een uitgever gevonden!
Maart
Poetin wint de Russische
verkiezingen, in Engeland worden een Russische dubbelspion en zijn dochter
vergiftigd, en de wereldberoemde wetenschapper Stephen Hawking overlijdt.
Weinig reden voor een feestje zou je denken, maar niets is minder waar. Futuro
Uitgevers bestaat namelijk drie jaar en dat moet gevierd worden! Ik rij naar
Amsterdam voor een gezellige middag met collega auteurs en bitterballen, en het
voelt net echt! Te midden van alle gesprekken over manuscripten en
coverontwerpen en toekomstdromen besef ik dat het daadwerkelijk gaat gebeuren,
dit jaar gaat mijn nieuwe thriller verschijnen!
April
Het gaat me allemaal niet
snel genoeg. De redacteur heeft het druk, de heren uitgevers ook, iedereen
heeft het druk. Iedereen behalve ik. Ik wil van alles, maar er valt even niets
te willen. Ik sta in de wacht.
Eind april pleegt de
28-jarige Zweedse DJ Avicii zelfmoord. Uit de nieuwsberichten concludeer ik dat
deze talentvolle jongen is bezweken onder de druk van zijn succes. Dat zet
zaken in perspectief.
Mei
Israël wint het Eurovisie
Songfestival en de Belgische film Girl wint vier prijzen op het Filmfestival
van Cannes, waaronder de Caméra d'Or, de prijs voor het beste debuut.
Ik ben aan prijzen winnen
(nog) niet toe, maar ik krijg wél mijn manuscript ter correctie retour van de
redacteur. Als ik vluchtig door de verbeteringen en opmerkingen scrol,
constateer ik tevreden dat het allemaal nogal mee lijkt te vallen, hier en daar
staat er tot mijn genoegen zelfs een compliment in de kantlijn.
Juni
De Amerikaanse president
Trump ontmoet de Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un. Het wordt een top genoemd,
maar meer dan een zeer vrijblijvende intentieverklaring levert het niet op. Ik
ben druk in de weer met het opdoen van sublieme ideeën voor de cover van mijn
boek. Niet te cliché en voor de hand liggend maar wel als thriller herkenbaar
is het plan. Ik voer tientallen zoekwoorden in op diverse stockfoto websites en
scrol door honderden foto’s met als eindresultaat dat ik geen flauw benul meer
heb van wat ik wel en niet mooi vind. Ik stuur een mailtje naar de uitgever
of “iets met een detail” niet een goed
idee is. Ze gaan ermee aan de slag.
Juli
In Thailand worden de voetballertjes
van een lokaal voetbalelftal en hun trainer gered uit de ondergelopen grot Tham
Luang, waarin ze sinds 23 juni vastzaten. Op een aanzienlijk minder dramatische
manier zit ik zelf ook een beetje vast. Ik heb dé locatie voor mijn aanstaande
boekpresentatie op het oog, maar ik wil de eigenaar pas benaderen als de cover
klaar is en alle vormgevers zijn op vakantie of heel druk. Ik moet geduld
hebben, maar geduld is niet mijn sterkste kant.
Augustus
Terwijl zwemmer Maarten
van der Weijden een dappere poging doet om de route van de Elfstedentocht
zwemmend af te leggen, en daarmee meer dan vijf miljoen euro ophaalt voor
onderzoek naar kanker, geniet ik van mijn eigen kleine triomfen. Niet alleen
bereiken we overeenstemming over de cover van Schaduwen, op 9 augustus komt het
boek – twee weken eerder dan verwacht – al uit! Op 25 augustus presenteer ik in
een overvolle hoeve Heerenhof ’t Voorhuys vol trots mijn vierde thriller.
Saillant detail is dat deze voormalige boerderij de plek is waar in het boek hoofdpersoon
Ellen woont.
September
Mijn eigen kleine
wereldje is er een van aangename verrassing en triomf. Ik mag op lokale radio
en tv komen vertellen over mijn boek, en de ene na de andere lovende recensie
verschijnt.
Op 20 september komen bij
een spoorwegovergang in Oss vier kinderen om het leven als een Stint in botsing
komt met een sprinter van NS. De bestuurster van de Stint raakt zwaargewond.
Nederland is in diepe rouw. Mijn bubbel van gelukzaligheid knapt uiteen.
Oktober
Naast mijn (bijna)
dagelijkse versjes, blogs, korte verhalen en boeken ga ik nu ook een
maandelijkse column schrijven. Op de online lezers community Hebban sta ik
wekenlang in de top 10 van populairste auteurs. Ik sluit de maand in stijl af
met een dagje Thrillerfestival in Zoetermeer. Het wordt een fijne dag vol
gezellige ontmoetingen met collega auteurs, lezers en recensenten. In de wereld
gaat het er minder gemoedelijk aan toe. In een synagoge in de Amerikaanse stad
Pittsburgh schiet een antisemitische man elf gebedsgangers dood, en een Boeing
737 met 181 passagiers en 8 bemanningsleden aan boord stort in de Javazee.
Niemand overleeft het ongeluk.
November
Op diverse plaatsen in
Europa wordt het einde van de eerste wereldoorlog herdacht. In China vallen 15
doden door een busongeluk, nadat een van de passagiers slaags was geraakt met
de chauffeur. In Tanzania verklaart een gouverneur de jacht op homoseksuelen
geopend en in een Californische bar schiet een schutter twaalf mensen dood. We
hebben de afgelopen eeuw niet veel bijgeleerd.
Iets minder dan een eeuw
geleden, drie maanden om precies te zijn, kwam Schaduwen uit. Er waren
fantastische recensies, er was radio en tv, er was een thrillerfestival en een
signeersessie, er zijn inmiddels prachtige ‘Schaduwen’boekenleggers en er staan
voor 2019 al een paar leuke activiteiten op het programma. Toch knaagt de
onrust aan me. Schaduwen heeft een geweldige start gemaakt, hoe nu verder?
December
Op het moment dat ik dit
schrijf is het 8 december. Sint is met al zijn zwarte-/roetveeg-/regenboogpieten
terug naar Spanje. Tegen de kerstman lijken vooralsnog geen zwaarwegende
bezwaren te bestaan.
De tijd van jaaroverzichten
en lijstjes is aangebroken. Ook de recensenten van Bol.com hebben lijstjes
gemaakt en Schaduwen heeft een derde plaats weten te veroveren in de favoriete
Top 5 van een van de thrillerrecensenten. Daar ben ik best een beetje trots op.
Er vanuit gaande dat er
in de resterende dagen van 2018 geen rare dingen meer gebeuren, constateer ik
dat er op mondiaal niveau veel te verbeteren valt, maar dat 2018 voor mij
persoonlijk een goed jaar was. Ik zet dus de champagne alvast koud om het
nieuwe jaar feestelijk te kunnen verwelkomen. Zie ik jullie daar?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten