Auteur : Geir Tangen
Uitgeverij : The House of Books
ISBN : 978 90 44351 20 0
Reeds 10 jaar werkt de 37-jarige Viljur
Gudmundsson bij dezelfde krant ‘Haugesunds Nieuws’. De lusteloosheid krijgt de bovenhand tot hij
plots een mail ontvangt van een zekere Stein Åmli. Deze laatste wil het recht in eigen handen
nemen en geeft aan dat er de volgende dag een vrouw haar laatste levenslicht
zal zien. Viljur neemt de mail niet
serieus, maar enkele dagen later wordt hij steevast met zijn neus op de feiten
gedrukt en belandt hij zelf in handen van de politie. Wanneer er een nieuwe mail in de mailbox valt
is er geen twijfel meer mogelijk. Iemand
heeft de touwtjes in handen … maar wie ?
En waarom betrekt hij een doodgewone, uitgebluste journalist bij zijn
partituur ?
‘Het enige wat deze aanblik onderscheidde van die van
de herders van Bethlehem tweeduizend jaar geleden, was dat deze engel niet vrij
in de lucht zweefde. Ze hing met een
touw om haar nek aan een draagbalk.’
Tangen maakt het de lezer bij aanvang niet makkelijk. Er zijn sprongen tussen het verleden en het
heden (2014) die tevens onontkoombaar een overflow aan personages
betekenen. De stukken die zich afspelen
in 2010 komen erg verwarrend en onsamenhangend over, maar eens je enkele
hoofdstukken verder in het verhaal zit brengt de auteur daar iets meer
duidelijkheid in.
Er is een opmerkelijk verschil tussen beide verhaallijnen. Wat enkele jaren eerder heeft plaats gevonden
geeft een nog zwaarder gevoel aan de lezer dan wat er zich in het nu
voordoet. Het brengt een totaal ander
soort emoties teweeg : verdriet, radeloosheid, machteloosheid. Want dit verhaal
gaat niet zomaar om het doden of het moorden an sich. Het gaat ook om wat je gelooft, je opvoeding,
je gevoelens die je niet zomaar uit de weg kan gaan.
De wisseling in perspectieven bieden een aangename verpozing. Je hebt hoofdstukken die zich afspelen bij de
krant waar Gudmundsson al 10 jaar tewerk is gesteld en daarnaast zijn er delen waar
de politie de hoofdrol speelt.
Vervolgens heb je stukken waar de dader het woord voert, geschreven
in de ik-vorm en telkens voorafgegaan met de titel van een Requiem van
Mozart. Geweldig intens, vol passie, vol
furie. Als je de tijd hebt om deze
klassiekers af te spelen tijdens het lezen : doèn ! Het laat de aard van de daden en het karakter
van de moordenaar nog meer diepgang geven.
De auteur is zelf blogger en recensent en dat merk je best wel. Hij weet wat de lezer wil en biedt dit aan
alsof hij dit zomaar op 1-2-3 uit zijn mouw geschud heeft. Thrillerlezers willen originaliteit, een
zekere schwung, geen uitgebreide info, … nee gewoon op tijd en stond een moord,
wat bloed, gruwel, pittige dialogen en plottwists. En deze schrijver weet dat, beseft dat . Geir Tangen creëert bij momenten -prachtige
zinnen, mooie beeldspraak (bv. ‘De herfst zat in de lucht. Zeemist.
Een klamme, vochtige deken die langzaam alle levenskracht uit iemand kon
trekken.’) die de lezer de rare vertalingen instant doet vergeven.
Ook onderhuidse humor, een vleugje ironie is vaak van toepassing
tijdens enkele dialogen of bij de monoloog van de dader. Het is een boek dat bol staat van ode aan
cultuur. Een link naar Edvard Munch, verwijzingen
naar Skandinavische boeken en zoals daarjuist reeds vermeld, klassieke
muziek. Want ja, de requiems zijn dè
basis bij uitstek voor de dader. Hij is
de maestro, hij dirigeert, hij heeft vat op al zijn muzikanten en hun
instrumenten. Samen maken zij het
ultieme muziekstuk dat niemand kan negeren.
Kon ik 6 kraaien geven … dan deed ik dat met volle overtuiging !
Ann
Geen opmerkingen:
Een reactie posten