Auteur: Isa Maron
Uitgeverij: Overamstel Uitgevers
Verschijningsdatum: 15 november 2016
Aantal bladzijdes: 336
CoverOnheilspellend donkere wolken hebben zich samengepakt boven een vervallen wit huis. De boom lijkt op het huis gevallen te zijn. Een verwaarloosde schuur en het troosteloze landschap, het zorgt er allemaal voor dat je een onheilspellend en verlaten gevoel krijgt. Hele mooie passende cover, want na dit boek worden we ook “verlaten” door Kyra en Maud.
Auteur
Isa Maron studeerde economische wetenschappen en psychologie. Na haar studie werkte ze als marketeer en sinds 2002 is ze met haar eigen bedrijf actief. In 2008 debuteerde zij met de thriller Passiespel welke lovend werd ontvangen en waarvoor zij de prijs ‘Beste Nederlandse Vrouwenthriller 2008’ won. In 2014 werd het eerste deel van ‘De Noordzeemoorden’, Galgenveld op de markt gebracht. Hierin maakten we kennis met Kyra Slagter en Maud Mertens. In 2014 en 2015 volgende de volgende twee delen, IJskoud en Ritueel. Nu, in 2016, zijn we toe aan het slotstuk van dit spannende vierluik genaamd, Eindspel.
Isa Maron studeerde economische wetenschappen en psychologie. Na haar studie werkte ze als marketeer en sinds 2002 is ze met haar eigen bedrijf actief. In 2008 debuteerde zij met de thriller Passiespel welke lovend werd ontvangen en waarvoor zij de prijs ‘Beste Nederlandse Vrouwenthriller 2008’ won. In 2014 werd het eerste deel van ‘De Noordzeemoorden’, Galgenveld op de markt gebracht. Hierin maakten we kennis met Kyra Slagter en Maud Mertens. In 2014 en 2015 volgende de volgende twee delen, IJskoud en Ritueel. Nu, in 2016, zijn we toe aan het slotstuk van dit spannende vierluik genaamd, Eindspel.
Achterflap
In een kleine woning in Amsterdam-Noord worden de gruwelijk toegetakelde lichamen van een hoogbejaard stel gevonden. Rechercheur Maud Mertens stort zich op de zaak, terwijl ze samen met haar collega Niels werkt aan een zaak waarbij er hoofden zijn gevonden in de tuin van de villa. Kyra Slagter vertrekt naar Londen, de seriemoordenaar die meer lijkt te weten van de verdwijning van haar zus wil praten. Ze komt steeds dichterbij, gevaarlijk dichtbij…
In een kleine woning in Amsterdam-Noord worden de gruwelijk toegetakelde lichamen van een hoogbejaard stel gevonden. Rechercheur Maud Mertens stort zich op de zaak, terwijl ze samen met haar collega Niels werkt aan een zaak waarbij er hoofden zijn gevonden in de tuin van de villa. Kyra Slagter vertrekt naar Londen, de seriemoordenaar die meer lijkt te weten van de verdwijning van haar zus wil praten. Ze komt steeds dichterbij, gevaarlijk dichtbij…
Mening
Ik heb mijn wagen, volgeladen, vol met jonge meisjes…
In dit slot van de vierluik De Noordzeemoorden komen we Kyra en Maud voor de laatste maal tegen. Ze moeten hun krachten bundelen om dit tot een goed einde te kunnen brengen. Maud krijgt een afschuwelijke zaak onderhanden, terwijl Kyra weer onderweg naar Londen is om Vincent nog eens aan de tand te voelen, hij heeft aangegeven alleen met haar te willen spreken. Door deze gesprekken komt Kyra steeds dichterbij de waarheid, maar hiermee brengt ze zichzelf en de mensen om haar heen ook in groot gevaar. Je merkt dat Kyra echt een enorme groei heeft doorgemaakt in deze serie, ze is zich meer bewust van zichzelf en de grotere zaak dan enkel de verdwijning van haar zus. Ze denkt meer na over welke consequenties haar handelingen hebben, maar ondanks dat blijft ze lekker eigenwijs en soms toch nog wat onbezonnen. Van Maud leren we een heel andere kant kennen, een Maud die in voorgaande delen zo hard en stellig was. Nu zien we Maud met heel andere gevoelens en gedachten. We zien haar zachte en zorgzame kant en ook de gevoelens van angst voeren in een deel van het boek een boventoon.
Het wisselende perspectief zorgt ervoor dat we constant heen en weer geslingerd worden tussen angst en vrees, tussen pijn, woede en verdriet maar vooral ook tussen twee verhaallijnen die naar het einde van het boek dienen te worden afgesloten. De spanning was over het algemeen door bijna het gehele boek voelbaar met af en toe een piek en naarmate het einde nadert blijft deze zich verder ontwikkelen.
Door de fijne schrijfstijl, de vlotte zinnen, de spanning, de korte hoofdstukken en de wisselingen van vertelperspectief raas je door het verhaal heen en kom je, eigenlijk al veel te snel, bij het eindpunt. Het enige wat je dan nog voelt is totale leegte…
Het wisselende perspectief zorgt ervoor dat we constant heen en weer geslingerd worden tussen angst en vrees, tussen pijn, woede en verdriet maar vooral ook tussen twee verhaallijnen die naar het einde van het boek dienen te worden afgesloten. De spanning was over het algemeen door bijna het gehele boek voelbaar met af en toe een piek en naarmate het einde nadert blijft deze zich verder ontwikkelen.
Door de fijne schrijfstijl, de vlotte zinnen, de spanning, de korte hoofdstukken en de wisselingen van vertelperspectief raas je door het verhaal heen en kom je, eigenlijk al veel te snel, bij het eindpunt. Het enige wat je dan nog voelt is totale leegte…
Isa heeft zichzelf in deze eindspurt overtroffen. Wat een verhaal, wat een mooie personages, wat een spanning en wat zal ik Kyra en Maud missen. Ik heb deze dames in mijn hart gesloten en het doet pijn ze nu te laten gaan.
Spanning: 4,5
Plot: 4,5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 5
Originaliteit: 4
Psychologie: 4,5
Plot: 4,5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 5
Originaliteit: 4
Psychologie: 4,5
Wat een eindstrijd heeft Isa geleverd in dit afsluitende deel Eindspel van haar vierluik rondom forensisch studente Kyra Slagter en rechercheur Maud Mertens. 4,5 geweldig stralende sterren heeft dit tot besluit.
Amanda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten