Het duister van Amy Engel

 

Titel: Het duister

Auteur: Amy Engel

Publicatiedatum: augustus 2020

Uitgeverij: Boekerij
Recensie door: Ink

Waardering: 5 kraaien

 

Quote

‘In gedachten stortte ik ter aarde, mijn brullende mond scheefgetrokken. In gedachten schreeuwde ik mijn keel schor. Trok ik mijn haar uit mijn hoofd. Ramde ik mijn gezicht tegen het zeil op de vloer tot mijn neus openscheurde. En het donkere bloed naar buiten stroomde. In werkelijkheid draaide ik eenvoudigweg om en griste mijn jas en mijn tas van de haak achter me’.

Eve krijgt op haar werk te horen dat haar dochter Junie dood gevonden is. Samen met haar vriendinnetje Izzy, ook 12, is ze vermoord.

Ze komt uit een milieu wat ze in Amerika trash noemen en wij misschien Tokkies. Maar het is een tandje erger nog: leven in een kapotte vieze camper waar het altijd koud of bloedheet is, drugsgebruik (Meth), hoereren voor geld, korte gewelddadige relaties met weinig liefde en er is nooit geen geld. Junie is dan ook geboren uit een nachtje met een voorbijganger. Eve heeft altijd geprobeerd haar dochter een beter leven te geven. Zover dat kon door geen drugs te gebruiken of de hoer te spelen. Omdat te voorkomen is ze maar in een wegrestaurant te gaan werken. Maar ze heeft altijd hulp nodig van Luc, een politieagent die haar regelmatig geld toeschrijft of dingen voor haar koopt.

De kinderen die niet alleen afdankertjes droegen, maar ook kleren die niet pasten, onder de vlekken zaten of een onduidelijke herkomst hadden. Wij zagen er verhongert en verwilderd uit, zelfs de zeldzame keren dat we een volle maag hadden...

Met mooie plotwendingen en wijzend naar eventuele verdachten ga je mee in het trieste verhaal van een moeder die op zoek is naar de moordenaar van haar kind. Onderwijl komen er heel wat geheimen naar boven, waarbij je bijna elke keer verbaasd bent en lijkt Eve’s vroeger leven steeds meer de overhand te gaan krijgen. Zeker nadat ze na jaren haar moeder weer opzoekt.
Zoals Eve puzzelstukjes krijgt toegeworpen waar ze het moet gaan zoeken, puzzelen wij ook mee. Met uiteindelijk een slot waar je toch verbaasd van achterover leunt.

Deze Amy Engel beschrijft de situatie zo ongelofelijk beeldend dat je de film voor je af ziet spelen. Ik vond het altijd zo cliché gezegd. Maar deze zin als een film afspelen is bedoeld voor boeken zoals deze. Maar ook zo dat je bijna de pijn meevoelt van het verdriet van een moeder om het verlies van haar dochter. Waarbij zij ook haar nieuwe positieve ik lijkt te verliezen en terugvalt in oude gewoontes. Alle dingen die zij haarzelf verwijt, na de dood van haar dochter, maken het nog rauwer. Waarom is het bijna onvoorstelbaar dat mensen in een westerse wereld echt zo kunnen en moeten leven. Zonder enige overdrijving lijkt het, wordt die wereld uitstekend neergezet.

Een psychologisch thriller in optima forma. Zo wil ik elk boek wel lezen en ervaren. Een pareltje onder dit genre thrillers. Wat baal ik dat hij uit is! Genoten heb ik dan ook en in dit geval GENOTEN met hoofdletters!

Spanning 4,5
Plot 4,5
Psych 5
Leesplezier 5
Schrijfstijl 5
Originaliteit 4,5

Lift van Linwood Barclay

 

Titel: Lift

Auteur: Linwood Barclay

Uitgeverij: Boekerij

Publicatiedatum: augustus 2020

Recensie door: Tamara

Kraaien: 5

 

Maandag. Vier mensen stappen in een lift in Manhattan. Ze drukken op de knop voor hun verdieping, maar de lift klimt door naar de top, waar hij een paar seconden pauzeert – voordat hij valt. Recht naar beneden, tot hij te pletter slaat. Het lijkt een gruwelijk ongeluk. Maar op dinsdag vindt er opnieuw een incident plaats, in een andere wolkenkrabber. En op woensdag weer.


In New York – een van de meest verticale steden ter wereld – breekt chaos uit. Dit kan geen toeval zijn. Dit is een koude, berekenende poging de stad te terroriseren. En het werkt. Kantoorwerknemers weigeren nog naar hun werk te gaan en hulpdiensten rukken niet meer uit voor oproepen op hoge etages. Wie zit hierachter? Hebben deze dodelijke sabotageacties iets te maken met het lijk dat zonder vingers dat werd gevonden? In een race tegen de klok proberen twee ervaren rechercheurs en een journalist de antwoorden te vinden voordat de nieuwste, en hoogste, woontoren van de stad op donderdag feestelijk wordt geopend.

 

“Toen de deuren even later open gleden werden de enkele wachtenden – die inmiddels al zeer ongeduldig waren- geconfronteerd met de aanblik van de bijna catatonische starende Colin, die zich in een hoek had gedrukt om zover mogelijk verwijderd te zijn van haar arm en hand, die nog steeds de handtas vasthield, en haar afgehakte hoofd.”

 

Toen ik hoorde dat Linwood weer met een nieuw boek uitkwam, zat ik bijna smekend op mijn knieën te vragen of ik dit boek mocht recenseren! Ik hou van Barclay en zijn manier van schrijven.

Toen ik dit boek ook in handen kreeg, kon ik niet wachten om te beginnen! Het boek telt 480 pagina's dus ik was wel even zoet.... dacht ik! 2,5 dag later had ik hem uit! Ondanks dat ik het huishouden tussendoor deed, mijn peuter bezighield en de tuinmannen instructies gaf over de schutting!

 

Het verhaal zit goed in elkaar, het is makkelijk te lezen en ik leefde mee met Bourque en zijn “trauma”. Ja, ook deze inspecteur heeft te kampen met een trauma. Maar dat mocht de pret niet drukken! Het verhaal is origineel en zet je ook aan het denken. Liften kunnen doelwit worden van terreur. En terwijl ik de laatste bladzijde uitlas op weg naar het ziekenhuis, stonden mijn man en ik stil voor de lift. Ik trok hem toch maar mee naar de trap. “Het is maar 1 verdieping” knipoog ik nog naar hem. No way dat ik voorlopig de lift nog pak.

 

Wat ik wel iets minder vond, waren de rollen van de Russen en de groepering “fly-overs”. Beide voelde voor mij aan dat ze in het verhaal waren gedrukt om het boek te vullen.

 

Leuk detail vond ik dat hij liftknoppen gebruikte om een nieuwe dag aan te kondigen. Het verhaal gaf mooi weer, wat er daadwerkelijk kon gaan gebeuren als de liften overal echt stil komen te staan.

 

Als laatste wil ik nog kwijt: Lees dit boek als je hem te pakken kan krijgen, ook al ben je wat angstig voor liften. Het is echt een heerlijk boek wat je af en toe in het duister laat tasten en je ook op het verkeerde been weet te zetten. Een pareltje wat mij betreft!!

 

 

Spanning: 5

Originaliteit: 5

Psychologische ontwikkeling personages: 5

Leesplezier: 5

Schrijfstijl: 5

Plot: 4

Dat maakt dus 5 kraaien!

 

Meisje zonder huid van Mads Peder Nordbo

Titel: Meisje zonder huid

Auteur: Mads Peder Nordbo

Uitgeverij: Ambo/Anthos

Publicatiedatum: juli 2018

Recensie door Annemarie

Waardering: 4 kraaien

Op de cover staat een tekening van een lichaam, het lijkt doorschijnend zonder huid. De titel van het boek in rood oranje letters knallen eruit.

Het boekt wordt op de cover getypeerd als een Arctische thriller. Ik had nog nooit van die term gehoord. ‘Het zijn thrillers waarbij niet alleen de spanning rillingen veroorzaakt, maar ook de bijtende vrieskou. Waar de witte duisternis je genadeloos kan opslokken.’

Aan dat beeld voldoet dit boek zeker.

Het verhaal speelt zich af in Nuuk in Groenland. De schrijver zelf is Deens en heeft een aantal jaar in Nuuk, de hoofdstad van Groenland, gewoond. Je moet je soms even door de specifieke Groenlandse namen en termen heen worstelen, maar die geven de sfeer in het boek ook iets authentieks.

Nadat zijn zwangere vriendin bij een auto ongeluk om het leven is gekomen, vertrekt journalist Matthew Cave naar Nuuk om een nieuw leven op te bouwen. Vanuit zijn werk voor een plaatselijke krant raakt hij betrokken bij de vondst van een mummie die in een oude ijskap was verstopt. De volgende dag blijkt de mummie echter verdwenen en de politieagent die de mummie bewaakte wordt vermoord aangetroffen.

Matthew ontdekt een gelijkenis tussen deze moord en moorden die 40 jaar eerder zijn gepleegd. Het ritueel rondom de moorden past bij de door de schrijver geschetste cultuur en tradities op Groenland. Hoewel ik me eigenlijk niet goed kan voorstellen dat moorden op zo’n gruwelijke wijze gepleegd worden (voor de details verwijs ik je toch echt naar het boek, anders verraad ik te veel) komt het heel realistisch over.

Matthew gaat onderzoek doen naar de moorden van lang geleden en vindt daarbij veel weerstand op zijn weg. Hij krijgt wel steun van een bijzondere jonge Tupaarnaq  (net vrijgelaten uit de gevangenis). Zij deed me enorm denken aan Lisbeth Salander en dit type paste helemaal in dit verhaal.

Het boek heeft een mooi opgebouwde onderhuidse spanning, waarbij je ook een mooi inkijkje krijgt in het leven en werken op Groenland, over maatschappelijke verhoudingen daar. Naarmate het verhaal richting een einde gaat krijg je als lezer zicht op het motief. Matthew is een mooi neergezet karakter waar je als lezer een binding mee krijgt. Als je het boek vergelijkt met een ijsschots zie je een topje van het verhaal boven water, maar daaronder zit een schat aan andere informatie, motieven, gedachten en verhaallijnen.

Het is geen gemakkelijk boek. Je moet je echt concentreren en soms een paar bladzijdes teruglezen om het allemaal goed te begrijpen. Het verhaal steekt wel erg goed in elkaar. Hier en daar wel wat gruwelijk, maar dat heeft ook echt een functie.

Het boek krijgt van mij 4 kraaien, maar het is een verhaal waar je je tanden in moet zetten en die je niet zo even snel tussendoor moet lezen!

Donor van Robin Cook

Titel: Donor
Auteur: Robin Cook
Uitgever: A.W Bruna
348 pagina’s

Over de auteur
Robin Cook (1940) is een Amerikaanse thrillerauteur. Cook debuteerde in 1972 met de roman The Year of the Intern  (Intern), maar brak internationaal door met zijn tweede boek Coma (1977). Met dit verhaal introduceerde hij een compleet nieuw thrillergenre: de medische thriller; Coma werd in 1978 verfilmd met Geneviève Bujold en Michael Douglas in de hoofdrollen. Nog steeds domineert Cook dit genre en weet hij actuele medische onderwerpen met fictie te combineren tot spannende verhalen. Veel van zijn boeken stonden in de New York Times Bestseller List. Inmiddels verkocht Cook wereldwijd zo’n 100 miljoen exemplaren van zijn werk.

Achterflap
Lynn Peirce, een vierdejaars studente geneeskunde, heeft alles goed voor elkaar. Maar wanneer haar vriend Carl in het ziekenhuis opgenomen wordt voor een routineoperatie, verandert haar leven op slag. Carl komt niet meer bij uit de narcose en een MRI bevestigt het verschrikkelijke vermoeden: de jongen is hersendood.

Intens verdrietig gaat Lynn op zoek naar antwoorden. En wat ze ontdekt is nog schokkender dan wat ze voor mogelijk had gehouden. Dan ontvangt ze een doodsbedreiging. Iemand probeert uit alle macht te voorkomen dat de waarheid aan het licht komt.

Al van jongs af aan ben ik een grote fan van deze auteur. Zijn medische inbreng in zijn boeken met wat er op de achtergrond mis kan gaan, bewust of onbewust, weet hij altijd op bijzondere wijze te omschrijven. Het was al een hele tijd geleden dat ik een boek van hem had gelezen en was dan ook erg benieuwd toen deze verscheen.

Vanaf het begin had ik het idee dat er niet echt vaart in het boek zou komen, de dialogen tussen Lynn en haar medestudent Michael zijn erg langdradig. In de hoop dat er snel iets ging gebeuren las ik toch weer verder. Stap voor stap krijg je een beschrijving over wat er waarschijnlijk met Carl gebeurd is. Maar echt spannend wordt het niet.

Het verhaal wordt volgegooid met medische termen, die telkens weer uitgelegd worden voor de lezer die er nog nooit van gehoord heeft.
Het plot zou een ontknoping moeten worden waarbij je mond open zou moeten vallen. Ook dit wordt zeer afgezwakt weergegeven.

Ik had gehoopt weer terug te keren naar goeie herinneringen van vroeger, waarbij ik gegrepen werd door de verhalen van deze auteur. Hierin ben ik wel lichtelijk teleurgesteld. Wie weet volgt er toch nog ooit een goed meesterwerk.

Plot 3
Schrijfstijl 3
Originaliteit 3
Psychologie 3
Leesplezier 3
Spanning 3

Ik geef Donor 3 sterren.

Danielle

Nieuwsgierig? Bekijk het boek hier op Bol.com!