donderdag 6 januari 2022

De geur van sterfelijkheid van Simon Beckett

 


Wat vind ik van de cover?

Een duistere cover, met een korrelige achtergrond en centraal een geel-zwarte vlinder. Eigenlijk wel een onheilspellende cover.

Wat verwacht ik van tevoren?
Op een dag verschijnt op de FaceBookpagina van Thrillerlezers! een vraag: “welk ouder boek zouden onze recensenten eens moeten gaan lezen?” Ik voel me natuurlijk weer aangesproken, maak een lijstje en stel me kandidaat voor bepaalde titels, waaronder dus deze 'De geur van sterfelijkheid'. Dat is één van de boeken die me destijds heel erg aanspraken, die ik dus ook al een hele tijd heb, maar op één of andere manier telkens opnieuw worden voorbijgestoken door nieuwere boeken. Hoog tijd dus om dit eerste boek rond David Hunter eindelijk op te pakken, wie weet wil ik wel gelijk de hele reeks van 5 boeken gaan lezen! Ik ben heel erg benieuwd waarom iemand dit boek als suggestie plaatste.

Mijn recensie:
Het boek begint behoorlijk plastisch, ik ben lichtjes aangedaan door de beschrijvingen en de directheid. Ik hoop dat dit vooral een manier is om de aandacht van de lezer te trekken en niet de sfeer van het volledige boek zal zijn. Ik ben wel wat gewend als regelmatige thrillerlezer, of dat dacht ik tenminste toch.

Na dat de eerste plastische paar pagina's wisselt inderdaad de sfeer (wat mij betreft gelukkig maar), je leert heel wat personages kennen, en ik voel al heel snel sympathie voor de voorlopig ietwat mysterieuze en getormenteerde David Hunter.

Regelmatig zijn er in het verhaal een aantal beschrijvingen, dat rust brengen in de gruwel van de moorden. Er wordt voldoende aandacht besteed aan de hoofdpersonages, het plot is ronduit spannend en de ontknoping is mooi uitgewerkt. En ondanks het feit dat ik voor een keer eens op het juiste spoor zat, weet het boek me toch nog te verrassen op het einde, heel prettig!

'De geur van sterfelijkheid' leest heel erg aangenaam en vlot, en ondanks het feit dat het boek al dateert van 2006, en dus bijna 15 jaar oud is, voelt het helemaal niet gedateerd aan.

Graag gelezen, ik geef het boek graag een score van 3,5 kraaien.

Bedankt voor de suggestie, de rest van de serie ga ik zeker lezen, en ik heb zelfs gezien dat er ook een 6e  – nog niet vertaalde – boek is, mooie vooruitzichten dus!

3,5 kraaien

Karin V.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten