Interview met Christian De Coninck

 In Vlaanderen is Christian De Coninck gekend als commissaris en woordvoerder bij de Politie Brussel Hoofdstad.  Daarnaast is hij ook schrijver van thrillers.  Stijn Goris en Stef Pauwels vormen sinds 2007 een vast duo.  Laatst verscheen ‘Agon!e’.  Een mooie gelegenheid om Christian De Coninck om wat bijkomende info te vragen.

● Je bent werkzaam als commissaris en woordvoerder bij de Politie Brussel Hoofdstad.  Hoe organiseer je deze ongetwijfeld drukke job met schrijven?

Dat is niet zo moeilijk. Iedereen met een drukke job maakt wel tijd voor zijn hobby. Schrijven is een hobby voor mij en dat doe ik in mijn vrije tijd.

● Hoe evolueert het schrijven van een boek bij jou?  Ligt de verhaallijn al vast van bij het begin?

Het verhaal evolueert naarmate ik schrijf. Ik heb een plot in mijn hoofd en daar baseer ik mijn verhaal op. Maar het gebeurt heel dikwijls dat ik van de verhaallijn afwijk en een totaal nieuwe weg insla. Ook van verdachte durf ik wel eens veranderen.

● In 2007 kwam je met De Praagse connectie.  Heb je je toen pas gerealiseerd dat je naast commissaris bij de politie ook schrijver wou zijn?

Ik ben beginnen schrijven toen ik in een ziekenhuisbed lag en ik vond dat de auteur van het boek dat ik toen las, niet de moeite had gedaan om research te doen over de juridische procedure. Ik vond dat ik het beter kon en ik ben aan de Praagse connectie begonnen.

● Schrijf je als commissaris of als Christian De Coninck?

Ik schrijf als Christian De Coninck die onmiskenbaar door zijn job is beïnvloed.

● Wie of wat heeft jou geïnspireerd tot het schrijven van boeken?

Het is gewoon begonnen als een verhaal en later heb ik mij gebaseerd op waar gebeurde feiten die ik heb ingekleed.

● Goris en Pauwels, beiden ook commissarissen, zijn met Agon!e aan hun zoveelste zaak bezig.  Waar blijf je de inspiratie vandaan komen?

Na 37 jaar carrière heb ik ervaring genoeg opgedaan om misdaadverhalen te schrijven

● Wordt het elke keer gemakkelijker of moeilijker om het duo in een nieuw avontuur te storten?

Dat hangt ervan af: soms gaat het heel vlot, en soms is het wel ploeteren en zuchten om het verhaal op de rails te krijgen. Temeer dat ik ook aan tweede reeks schrijf met het duo Pynaert en De Cruyenaere. Daar zijn al drie titels in verschenen.

●  Zijn Goris en Pauwels geïnspireerd op bestaande personages? 

Uiteraard niet, maar in elk personage zit wel iets van een bestaand iemand.

●  Herken je jezelf in één van hen of in beiden?

Ik heb bewust gekozen voor personages die niet op mij lijken. Of toch wel een beetje?

●  Blijven de twee commissarissen je nog steeds verbazen?  Groeit hun personage nog steeds?

Uiteraard blijven ze groeien. Als auteur leer je bij elk verhaal iets bij. Dat kan over de psychologie van de personages gaan, of over de plot, of over de sidekicks…

● In welke mate bepalen zij mee de koers van het verhaal? 

Het zijn fictieve personages. Zij bepalen niets. Ik ben diegene die het verhaal dirigeert.

● Vergaar je in jouw functie als commissaris info over criminele feiten die je daarna verwerkt in jouw boeken?

Dat gebeurt wel eens, maar dan kleed ik het zo in dat niemand de zaak kan herkennen.

● In hoeverre word je als schrijver beïnvloed door wat er in het echte leven gebeurt?

Ik denk dat elke auteur door het dagelijkse leven wordt beïnvloed. Ik schrijf bewust geen sleutelromans. Het is en blijft fictie, maar af en toe durf ik er weleens iets uit de realiteit bij halen.

● Chantage, manipulatie, samenzwering, moord, … misdaad troef in Agon!e.  Beroepshalve waarschijnlijk praktisch dagelijkse kost voor jou.  Schrijf je als auteur al die misdaden van jou af? 

Nee, dat is niet nodig. Je bent als politieman genoeg vertrouwd met het verwerken van die zaken.

● Wat is volgens jou de meest verwerpelijke misdaad?

Alle misdrijven zijn verwerpelijk want je treft er mensen mee. Mensen wier leven plots overhoop wordt gehaald. Verwerpelijk is zeker verkrachting.

● Is Agon!e gebaseerd op waargebeurde feiten?

Helemaal niet.

● Je kent Brussel als je broekzak.  Dat blijkt tijdens de achtervolgingen door de Brusselse straten.  Ben jij een visuele schrijver?

Men zegt wel eens dat ik visueel schrijf. Mijn boeken zijn als scenario’s, zegt men. Dus ja, ik schrijf een beetje wat ik voor mijn ogen zie.

●Zijn er al voorstellen gedaan om jouw boeken te verfilmen?  Wie zie jij in de rol van Stijn Goris en wie in die van Stef Pauwels?

Er werden al voorstellen gedaan maar die zijn in het water gevallen. Ik heb geen idee welke acteurs de rollen zouden kunnen vertolken.

● Stel dat je moet kiezen: full time schrijver of commissaris/woordvoerder?

Je kan in Vlaanderen niet leven van het schrijverschap. De keuze is dus vlug gemaakt.

● Laatste vraag: staat er alweer een nieuw verhaal met Goris en Pauwels in de stijgers?

Uiteraard. Ik blijf maar verder schrijven.

 

Stijn Goris en Stef Pauwels komen dus zeker nog terug.  Benieuwd naar wat hen te wachten staat!  Thrillerlezers! wenst jou nog heel veel schrijfplezier!

Anita