Titel: Overschot
Auteur: René Appel
Publicatiedatum: september 2020
Uitgeverij: Ambo Anthos
Recensie door: Ink
Waardering: vier kraaien
Tekst op omslag
In Overschot van René Appel krijgt Arend Meulenhoek een dreigtelefoontje van een man die claimt dat zijn stiefzoon Ferry hem duizenden euro’s schuldig is. Wanneer hij Ferry hierop aanspreekt, wuift die de kwestie gemakzuchtig weg. De problemen met de obscure, criminele schuldeiser en de onhandelbare Ferry maken het dagelijks leven zo moeilijk dat Arend en zijn vrouw Maud het nauwelijks meer aankunnen. Tot overmaat van ramp raakt Arend betrokken bij een ernstig verkeersongeluk met een tienermeisje als slachtoffer. Zijn werk als makelaar raakt in de verdrukking, terwijl Ferry zich verder in de nesten werkt, de vriend van het meisje hem op zijn huid zit en de pressie uit het criminele circuit toeneemt. Hoe redden Arend en Maud zich hieruit?
Mijn mening
Ferry is zo'n voorbeeld van een gast die altijd bedelt om geld terwijl hij een lage huur en toeslagen heeft maar nooit rond kan komen. Wel kan hij veel blowen. Als hij op een dag zijn stiefvader weer eens om geld vraagt en die weigert het, vraagt hij zijn moeder Maud. Een te goedaardige en goedgelovige vrouw. Als die dan zegt pak maar 100 is vervolgens de hele portemonnee leeg.
Geen enkel baantje, wat zijn stiefvader Arend dan ook probeert te regelen, is goed genoeg voor Ferry. Arend is het lapzwansengedrag spuugzat zeker na een bedreiging waarin hij hoort dat Ferry duizenden euro's schuld heeft bij een crimineel.
Quote:
'What the fuck! Waar bemoei je je mee, man? Ik ben geen kind meer.'
Hierop zou Arend als les kunnen zeggen: Je gedraagt je als een kind, je neemt geen verantwoordelijkheid en je leeft er maar een beetje op los. Hij kijkt weer naar zijn zoon, die snel zijn blik afwendt.
De man schrijft menselijke dialogen waarmee ik bedoel dat niks gekunsteld voelt. Normaal lopende gesprekken die je zo in het echt zou kunnen horen. De personages worden mooi en goed neergezet. Zo zou je moeder Maud wakker willen schudden: ‘hou op je zoon de hand boven het hoofd te houden. Laat hem zijn geld verdienen.’
Arend vind ik nog geduldig en snap zijn uitvallen. Ferry is perfect beschreven als de junk die hij is.
Bijzondere personages waar dan ook nog een louche crimineel met hulpje ten tonele komt. Die eist dat Arend de problemen van zijn stiefzoon oplost. Je ziet langzaam de wanhoop bij Arend toenemen.
René Appel zijn schrijfstijl bevatten mooie vloeiende zinnen zonder moeilijke woorden en zet een schijnbaar makkelijk verhaal neer.
De plot is verrassend te noemen, omdat een personage handelt op een manier die je totaal niet aan zag komen. Vanaf daar gaat alles in een stroomversnelling.
De boeken van Appel zijn niet die waar je de nagels van je vingers bijt maar richt zich op gebeurtenissen van de gewone mensen die met lastige problemen worden geconfronteerd. Dus ook Overschot is hier een kenmerkend voorbeeld van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten