Titel: Carpe Diem
Auteur: Luc Deflo
Uitgeverij: Pelckmans Uitgevers
Publicatiedatum: november 2020
Recensie door: Tamara
Kraaien: 2
Een welgesteld gezin wordt in het afgelegen landgoed
Carpe Diem op beestachtige wijze vermoord. De moorden komen pas dagen later aan
het licht en ondertussen zijn de meeste sporen uitgewist. Rechercheur Dirk
Deleu heeft meer vragen dan antwoorden. Welke razernij dreef de dader tot deze
gruwelijke slachtpartij? En waarom hield hij de tweejarige Jonas drie dagen
langer in leven dan de rest van het gezin? Al snel komen afpersing, jaloezie en
duistere familiegeheimen naar boven. Deleu staat voor de meest raadselachtige
en complexe zaak in zijn met bloed, zweet en moorden doordrenkte carrière.
‘De plaats
waar zijn rechteroog hoorde te zijn, was een bloederig, zwartbruin gat en het
gelige gedeelte dat erdoorheen schemerde, waren stukken bot van de verbrijzelde
oogkas.
Door de
achterflap was ik enorm enthousiast om aan dit boek te beginnen! Eindelijk weer
een goede spannende thriller. Maar ik vond hem enorm tegenvallen.
In het hele
boek is geen spanning of nagelbijtende momenten te vinden en het werd voor mij
al snel duidelijk welke kant het verhaal op zou gaan. En helaas had ik het bij
het rechte eind.
Ik kon niet
wennen aan Nadia. Ik vond haar wat puberaal overkomen en kon niet wennen aan
het feit dat ze regelmatig “Goh” zei. Wat ik voor een inspecteur niet echt
passend vind. (Ook al is dat blijkbaar heel normaal in België.) Net als het
woord Dixit. Nog nooit van gehoord haha.
Maar ook
bepaalde zinsdelen konden mij niet prikkelen als beeldlezer.
‘Woedend
verfrommelde hij de krant, en gooide hem op de grond en staarde ernaar alsof het
een giftige paddenstoel was.’ Ik heb werkelijk waar géén idee hoe je naar een
giftige paddenstoel moet kijken.
Maar waar ik
mij een beetje aan irriteerde was het langzame verloop van het verhaal, maar
ook het plot. Ik vond de reden om een baby 3 dagen in leven te houden en dan
toch besluiten om het te vermoorden erg zwakjes.
Het boek had
veel mooier uitgepakt kunnen worden is mijn mening en sommige dingen hadden beklemmender
beschreven kunnen worden.
Deflo moet
hele mooie boeken op zijn naam hebben staan en ik heb meerdere recensies
gelezen dat dit boek niet tot 1 van zijn beste behoord. Ook al heb ik geen
ander boek van hem gelezen, kan ik me bijna niet voorstellen dat er nog een
slechter boek van hem moet zijn dan deze.
Spanning: 2
Originaliteit:
3
Psychologische
ontwikkeling personages: 2
Leesplezier: 2
Schrijfstijl:
2
Plot: 2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten