De burgemeester van Yves Peirsman

 

Titel: De Burgemeester

Auteur:Yves Peirsman

Uitgeverij: Houtekiet

Publicatiedatum: oktober 2020

Recensie door Lisa

Korte inhoud:

Net op de dag dat zijn partij haar verkiezingslijst wil voor stellen, verdwijnt de burgemeester van de grootste stad van Vlaanderen. Terwijl de politie zich blindstaart op de tegen standers van de controversiële politicus, groeit de onrust in de stad. Vooral de allochtone bevolking voelt zich geviseerd. Uit onvrede met het speurwerk van de politie beslist Bas Michiels zelf op onderzoek uit te trekken. Als werkloze journalist is hij toch op zoek naar een nuttige bezigheid. Hij krijgt daarbij hulp uit onverwachte hoek: zijn ex-vriendin Emma wil als dochter van de plaatsvervangend burgemeester weten welk gevaar haar vader loopt.

Emma en Bas hebben zo hun eigen ideeën over de verdwijning van de burgemeester. Terwijl Bas in stilte Emma’s vader verdenkt, richt Emma haar aandacht op de linkse organisaties in de stad. Toch brengt hun zoektocht de twee dichter bij elkaar dan Bas ooit had durven te denken...

 

Mijn mening:

De Burgemeester is de winnaar van de Fintro prijs 2019, dus mijn verwachtingen waren best hoog gesteld toen ik dit boek in handen kreeg. Politieke thrillers zijn niet echt mijn ding, maar ik kan wel genieten van politieke intriges en kwesties. Alleen moet er nog een verhaal omtrent dat verhaal zitten, en mag het niet beginnen lijken op propaganda voor links en rechts.

Ik ben ook erg gevoelig voor logische fouten in boeken, of bepaalde scènes die niet kunnen kloppen met de werkelijkheid. Of soms gewoon met de haren getrokken zijn. En ik ben een grote fan van psychologisch sterk uitgewerkte boeken, waarbij personages sympathie opvragen, en respect voor hun beslissingen. Waar ze beginnen als persoon X of Y, en je ze leert kennen op hun reis doorheen het hele boek.

Alleen waren net dat de elementen die sterk ontbraken in dit boek. Het verhaal op zich had me best kunnen boeien, waren het niet dat ik me echt heb geërgerd aan enerzijds de duidelijke politieke ideeën van de auteur, en anderzijds het gebrek aan groei van de personages. Ze voelden allemaal vrij als kartonnen personages aan, waardoor ik nooit het gevoel had dat ik ook maar iets om hen gaf. Bas had best nog wel wat achtergrond kunnen gebruiken, waardoor hij geloofwaardiger zou worden, en Emma kwam over als een kleurloze figuur die weinig in de pap te brokken had.

Het ritme van het boek was ook niet consistent, soms kwamen lange passages met haast geen enkele gebeurtenis, gevolgd door plotse spanning en een te snel einde. Dit had perfect kunnen aangepast worden, zodat de spanning overal duidelijk voelbaar was.

Was er dan niets goed? Jawel, de auteur heeft een vlotte schrijfstijl en er zit duidelijk potentieel in, maar dan gaat hij goed begeleid moeten worden, en een heel duidelijk beeld moeten scheppen van waar hij naartoe gaat. En blijf weg van de Belgische, complexe politiek.

 

Mijn score:

Ik heb lang getwijfeld tussen 2,5 en 3 kraaien, dus ik ben geëindigd op 2,8 kraaien, omdat de auteur een debutant is. Afgerond naar 3 kraaien. Ik hoop dat de auteur een nieuw boek zal schrijven en dat dit meer valt binnen zijn potentieel.