Dit keer een leesclub met het boek Geheugenverlies van Nina Verheij
Om de waarheid te achterhalen over de dood van haar vader, moet Emily samenwerken met zijn vroegere partner Paul. Wie kan ze vertrouwen bij het ontrafelen van alle geheimen? Hoe zuiver is jouw geweten? De verkeerde dader heeft vastgezeten voor de dood van je vader. Sinds Emily deze woorden te horen kreeg, wordt de jonge rechercheur achtervolgd door vragen. Waarom heeft de man die gevangenzat bekend en wie was daadwerkelijk de schutter? Om de waarheid te achterhalen met ze samenwerken met haar vaders vroegere partner Paul. Wie kan ze vertrouwen bij het ontrafelen van alle geheimen en wie heeft zijn eigen verborgen agenda?
De deelnemers zijn: Lien, Hilona, Wendy, Anita, Jose, Yoo en Lieselotte
De deelnemers starten heel creatief met het maken van een filmpje waarin zij zich voorstellen en ook Nina doet daar aan mee. Ook komen zij met bijzondere fotos met het boek. Enkele zie je bij dit verslag.
Vanzelfsprekend lazen alle deelnemers eerts het debuut Fatale keuzes. Bevalt Geheugenspel als ze op bladzijde 100 zijn beland?Lien
Ik ben nog niet aan bladzijde 100 maar hoofdstuk 2, daar wil ik wel al iets over zeggen! Ik las dat en dacht : "wow Nina!!! Jij bent de Nederlandse Baldacci!" (die actiescène) Echt waar.
Ik vind dat het
hoofdpersonage héél erg gegroeid is t.o. bij Fatale keuzes (mag mss niet
vergelijken, maar toch vind ik dit heel belangrijk om Nina een pluim op haar
hoed te laten steken) Wat in het begin van eerste boek las als een gezellig,
verder kabbelend verhaal in een studentenhuis, is het hier direct boem bam.
Emily durft ook veel meer, staat meer op haar strepen, soms nog met een beetje
zenuwen, maar ze doet het toch maar. Ze is veel meer matuur geworden.
Dat vind ik
prachtig gedaan van Nina, dat is een kunst!
Yoo
Ik
kwam zeer snel in het verhaal en hoofdstuk 2 was meteen 100% actie.
.
Het is een heel spannend boek en je leeft ook volledig mee met Emily.
Ik lees snel verder nu.
Lieselotte
Laat ons al
beginnen met het feit dat ik het enorm jammer vind dat ik dit weekend moet
werken. Ik wil
verder lezen. Ik vind het leuk om afwisselend in het heden en verleden te
duiken. Ik heb al een heel schema gemaakt met hoe ik denk dat het in elkaar
zit. Alleen denk ik dat mijn redenering wel heel wreed is. Benieuwd of Nina
Verheij - auteur het nog erger maakt of dat haar brein even fucked up is of de
mijne.
Ik zit er dus helemaal in en vrees dat er van slapen niet veel in huis zal komen.
AnitaHet verhaal pakte me
onmiddellijk. De wissels tussen 1998 en 2019 verlopen heel vlot. De korte
hoofdstukken zorgen voor een opgevoerd tempo. De aanloop naar de moord op
Nina’s vader levert een hoge mate van spanning op. Ik wil weten hoe het zit!!
Hilona
Ik ben eerst nog even in het eerste boek gedoken
om mijn grijze cellen weer een beetje op te frissen, iets met
bijna 50 waarschijnlijk. Ondertussen ben ik weer helemaal bij en zit ik volop
in Geheugenspel. Fijne schrijfstijl en direct weer hartstikke spannend. De
korte hoofdstukken lezen erg vlot en zijn goed te volgen en ik heb geen enkel
probleem om te schakelen tussen 1998 en 2019. Het wordt alleen een zooitje met
mijn aantekeningen.
Ik lees weer snel door
Wendy
Vanaf bladzijde
1 werd ik meegezogen in het verhaal.
Leest super vlot
door de korte hoofdstukken. Alles word zo gedetailleerd beschreven dat het boek
op sommige momenten als een film voorbij draait. De wisselingen tussen 1998 en 2019
verlopen soepel.
Veel spanning. Veel vragen. Is Paul oprecht? Loopt Emily weer gevaar nu ze "oud zeer" oprakelt?
1 Ding is zeker, er gaat nog genoeg gebeuren.
Jose
Al bij de eerste pagina's is het een feest der
herkenning. De personages, de setting, de snelle en gedetailleerde schrijfstijl
waardoor je het zelf ziet gebeuren, het is er allemaal weer, net als in Fatale
Keuzes. En gelukkig ook weer de afwisseling in de verhaallijnen uit verleden en
heden. Ik puzzel mee met Emily, laat me waarschijnlijk op het verkeerde been
zetten door Paul, en denk af en toe 'hoe zat het ook al weer?'. Gelukkig zijn
er dan ook de verwijzingen naar de gebeurtenissen uit Fatale Keuzes.
Het boek leest
weer als een ingenieuze whodunit, met veel in en naast elkaar lopende
verhaallijnen die tot een verrassend einde zullen samenkomen. Het boek is
moeilijk aan de kant te leggen; zelfs als ik niet lees, betrap ik me er op dat
ik aan scènes uit het verhaal zit te denken. Heerlijk!
Tussen het lezen door, wordt er flink gekakeld over het boek , maar ook genoeg andere zaken. Er hangt een hele leuke sfeer onder de deelnemers.
Als zij het dan uit hebben wat is dan hun eerste reactie?
Lieselotte
Ik wil verder lezen... ( dit lijkt een wel erg korte reactie, maar de rest van haar opmerking bevat spoilers). Ze kijkt in ieder geval uit naar deel drie.
Anita
Ik heb het boek uit. Wat een mooi leesavontuur was dit weer! Enne ... zal ik eens wat zeggen? Ook al zat ik op het goede spoor, ik heb niks ingeboet aan leesplezier. 'De weg naar' is minstens zo leuk als de vraag 'wie heeft het gedaan?'. Emily of is het Nina vraagt tijd ... Oké, maar niet te lang hé!
Yoo
Geeft ook te veel spoilers, dus geen quotes
Lien
UIT! pfwiew nee, ik wist absoluut NIETS! Zo moeilijk.... ik vind actie met mannen altijd wreed moeilijk. Mijn eerste gedachte : ik zou het NIET kunnen navertellen
Wendy
Wow! Wat een geweldig verhaal weer. Maar hoe mooi vallen alle puzzelstukjes uiteindelijk in elkaar... Fantastisch.
Jose
Tjonge, hoe heeft ze (Nina Verheij) het weer voor elkaar gekregen om het zó bij elkaar te krijgen....
Wat quotes uit de enthousiaste recensies van de deelnemers:
Lieselotte:In Geheugenspel
lezen we afwisselend in 2019 – 1998, in het verleden maken we kennis met de
familie Van Styrum en met de vader van Emily.
We ontdekken stilletjes aan hoe alles werkelijk in elkaar zet met de betrekking tot de dood van Emily’s vader. Nina Verheij zorgt voor de nodige broodkruimels, waarbij je als lezer een heel complottheorie gaat ontwikkelen, om dan tot de conclusie te komen, dat je op het verkeerde spoor zat. In het verleden krijgen heel wat personages bijnamen, wat leuk gevonden is (ik heb wel google nodig gehad om bepaalde dingen te gaan opzoeken, aangezien het typisch Nederlands is en als Vlaamse het voor mij niet duidelijk was).
Yoo:Meteen werd ik opgeslorpt in het verhaal. Het tweede hoofdstuk was al een 100% actie scene. Ik kon het me levendig voorstellen.
Het proefde naar
meer en meer werd het.
Anita:‘Geheugenspel’ leest heel vlot. Hier en daar duikt een verwijzing op naar ‘Fatale keuzes’. Sfeer en personages zijn complementair. Het tempo wordt er goed ingehouden. Vele cliffhangertjes houden de spanningsboog hoog door hoofdstukken die stoppen op cruciale momenten. Het onvermijdelijke staat te gebeuren, en toch loopt de spanning, onderweg naar dat fatale moment, hoog op. En humor! Regelmatig verrast de auteur met een leuke gedachte of zin en moet je wel (glim)lachen. Alles mooi in balans met de passages die bulken van de gevoelens of die je doen nagelbijten van de spanning.
Nu is het vol ongeduld wachten op ‘Blinde Wraak’. Paul heeft nog steeds niet het achterste van zijn tong laten zien. ‘Geef me tijd.’, zijn de woorden waarmee ‘Geheugenspel’ eindigt. Oké, Nina Verheij, maar maak wel voort, alsjeblieft!
Lien:Het is onvoorstelbaar hoe knap Nina alles wat zich in het verleden, in een parkeergarage, filmisch kan beschrijven. Je bent er als lezer gewoon echt zelf bij. Je ziet, je ruikt en je voelt alles alsof je een toeschouwer op de eerst rij bent.
Een fantastische
gave heeft deze auteur.
Als lezer krijg je de kans om de ganse tijd mee te denken wie de moord heeft gepleegd en natuurlijk zijn er de nodige cliffhangers en plottwists, die het lezen heel spannend houden. Ik vond het vaak ingewikkeld en toch nooit ongeloofwaardig, maar ik vond het wel echt nodig om de aandacht er goed bij te houden.
Wendy: Nieuwe personages doen hun intrede. Zij worden beschreven zoals we inmiddels van Nina gewend zijn. Op een duidelijke manier leren we de personen kennen en langzaam verweven hun levens zich met de bekende personages. Ook de gebeurtenissen in het verhaal worden levensecht beschreven. Tot in detail word de locatie beschreven. Dit is echt de kracht van Nina. Het boek speelt zich als een film voor je ogen af.
Wederom een zeer sterke psychologische thriller!
We sluiten de leesclub af met een gezellige online meeting met alle deelnemers en de auteur zelf. Tijdens de bijeenkomst wordt er veel gevraagd en ook gelachen. We leren Nina kennen als niet alleen een goede auteur tijdens het lezen, maar ook als een aardig en lief persoon. Het is leuk om te zien hoe iemand reageert en kijkt als zij de beoordelingen krijgt van haar lezers.
.
Dank je wel alle deelnemers, Hamley Books voor de boeken en vooral Nina voor haar enthousiaste deelname en voor het meedoen aan de bijeenkomst.
Dan is nu nog het belangrijkste om alles op te tellen en te delen en dan komen we uit op het volgende eindcijfer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten