Titel: De heren van de tijd
Auteur: Eva García Sáenz de Urturi
Uitgeverij: A.W. Bruna Uitgevers B.V.
Uitgeverij: A.W. Bruna Uitgevers B.V.
Publicatiedatum: mei 2020
Recensie door: Jacqueline
Kraaien: 4,5
Cover
Een man, ik vermoed Kraken, loopt
nadenkend tijdens de ochtendschemering door de stad die nog moet ontwaken. Een
prachtig plaatje, een boek om op te pakken.
Achterflap
Onweerstaanbare mix van spanning, geschiedenis en cultuur. De heren van de tijd maakt de trilogie van De witte stad compleet!
Onweerstaanbare mix van spanning, geschiedenis en cultuur. De heren van de tijd maakt de trilogie van De witte stad compleet!
Vitoria, 2019. De roman De heren van
de tijd, die zich afspeelt in de Middeleeuwen, is een groot succes. Hij
verschijnt onder het mysterieuze pseudoniem Diego Veilaz.
Vitoria, 1192. De legendarische
graaf Diago Vela komt thuis na een missie van twee jaar, hem opgedragen door de
koning. Hij treft zijn broer aan, getrouwd met de vrouw die ooit zíjn bruid
was.
In het heden krijgt Unai López de
Ayala te maken met een reeks gruwelijke moorden, identiek aan beschrijvingen in
De heren van de tijd. Zijn onderzoek leidt naar de toren van Nograro, een fort
dat al eeuwen bewoond wordt door dezelfde familie. Gaandeweg vindt Unai in De
heren van de tijd allerlei overeenkomsten met zijn eigen verleden. En deze
ontdekking zal voor hem en zijn familie alles veranderen.
Mijn mening
Na de delen 1 en 2 van deze trilogie
te hebben gelezen keek ik al even uit naar dit laatste deel. Maar omdat ik bij
de eerste twee delen toch wat moeite had om in het verhaal te komen is dit deel
blijven liggen tot mijn vakantie. En in dit geval is dat een onterechte keuze
geweest want ik zat zo in het verhaal! Waarom? Ik denk dat de geschiedenis en
cultuur dat verwerkt is in dit verhaal mij vanaf het begin gelijk aansprak. Net
als de andere delen geniet ik van de schrijfstijl Eva García Sáenz de Urturi en
is mijn leesplezier hoog. Dit derde deel dat uit bijna 500 pagina’s bestaat
lees ik dan ook binnen 3 dagen uit. Wat de hoofdpersonages (Unai alias Kraken,
Alba en Esti) in dit deel weer voor hun kiezen krijgen. Pfft het is niet niets.
‘De vier muren waren bedekt met illustraties van gruwelijke
godinnen en sciencefictionlandschappen waarin een apocalyps ophanden leek. Het
geheel maakte je duizelig, liet je heel klein voelen. Zo te zien was ik niet de
enige die geïntimideerd was’.
In dit boek ‘De heren van de tijd’
worden spannende en boeiende gebeurtenissen gedetailleerd geschreven dat in het
heden (2019) en in het verleden, in de periode 1192 tot 1200 zijn gebeurd. In
dit verhaal heeft een personage, die auteur is en die onbekend wil blijven, de
roman ‘De heren van de tijd’ geschreven. De gruwelijke moorden die in het heden
plaats vinden zijn in het verleden eerder gebeurd en zijn opgenomen in de
roman.
Een lastige klus voor commissaris
Alba Díaz de Salvatierra en haar team om dit uit te zoeken.
Wanneer Alba, Unai, hun dochtertje en hun familie persoonlijk ook een aantal
vreselijke en verdrietige situaties voor hun kiezen krijgen neemt een van hen
een drastische beslissing die ik niet aan had zien komen. Unai zal ondanks de
persoonlijke vervelende situatie waarin hij zich bevindt toch als profiler de
zaak op moeten lossen. Gaat hem dit ook lukken?
‘In de gegraven geul onder het enorme houten rad stroomde
slechts een dun straaltje water en de schoepen van het rad kreunden onder de
ijspegels, als was de molen een oude vrouw met bevroren tranen’.
De hoofdpersonages zijn goed
uitgewerkt. Met een personage is iets bijzonders aan de hand maar om niet te
spoileren ga ik niet aangeven wie of wat het is. Over hoe deze bijzondere
personage in dit verhaal verwerkt is vind ik erg interessant om te lezen. Maar
ook de extra spanning die het verhaal kreeg door het gedrag van deze personage
in diverse situaties was absoluut van toegevoegde waarde!
Dikke complimenten voor Eva García Sáenz de Urturi, wat
heeft ze dit weer magnifiek bedacht en geschreven. ‘De heren van de tijd’
krijgt van mij 4,5 kraaien!
‘Aan de andere kant van het kantoorraam gaf de zon de bladeren aan de bomen een goudgele gloed en liet het briesje de uithangborden in de laan zachtjes bewegen’.
‘Aan de andere kant van het kantoorraam gaf de zon de bladeren aan de bomen een goudgele gloed en liet het briesje de uithangborden in de laan zachtjes bewegen’.
Spanning: 4,5
Psychologische ontwikkeling personages: 4,5
Leesplezier: 4,5
Schrijfstijl: 4,5
Plot: 5
Originaliteit: 5
Psychologische ontwikkeling personages: 4,5
Leesplezier: 4,5
Schrijfstijl: 4,5
Plot: 5
Originaliteit: 5
Geen opmerkingen:
Een reactie posten