Titel: Ciao Sicilia
Auteur: Marelle Boersma
Uitgeverij: De Crime Compagnie
Publicatiedatum: februari 2019
Recensie door Baukje
Waardering: 2,5 kraaien
Publicatiedatum: februari 2019
Recensie door Baukje
Waardering: 2,5 kraaien
Achterflap
Op het moment dat Anne de envelop in een brievenbus laat vallen, weet
ze dat ze nooit meer terug kan. Haar werk als chocolatier, haar echtgenoot
Benny en haar vriendschap met Daan, alles moet ze achterlaten. Haar leven zal
nooit meer hetzelfde zijn. Ze vertrekt naar het Italiaanse eiland Sicilië in de
hoop dat ze daar nooit gevonden wordt...
De cover
Een zomers aandoende
cover. Uiteraard wel weer de bijna altijd aanwezige vrouw, nu opnieuw op de rug
gezien, waar De Crime Compagnie zo bekend om is. Het kleurgebruik, warme,
zomerse tinten, zou de grootste fans van deze uitgever wel wat in verwarring
kunnen brengen maar zijn wel net datgene dat deze cover minder standaard maakt.
Mijn mening
De cover roept de sfeer
van een zuidelijk land goed op. Hoewel Boersma zelf in Portugal woont, denk ik
wel dat ze precies wist hoe ze de sfeer van Zuid-Europa moet oproepen en dat is
haar gelukt. De afbeelding past voor mij meer bij een roman dan een thriller
maar het blijkt, nadat ik het boek gelezen heb, exact aan te sluiten bij de
inhoud. Al met al is de cover dus een prima weergave van wat je binnenin mag
verwachten.
Het verhaal
Dit
is de tweede ‘Ik vertrek thriller’ van Boersma. Deze keer volgen we Anne naar
Sicilië waar ze onder de naam Sofia een nieuw leven wil beginnen. Gevlucht voor
haar man Benny en haar verleden waarin afscheid nemen en verdriet een grote rol
speelden.
Eenmaal
op dit eiland blijkt opnieuw beginnen makkelijker bedacht dan dat het
uitvoerbaar blijkt te zijn en zeker de roemruchte Italiaanse maffia gooit roet
in het eten.
Wanneer
ook haar verleden steeds rapper het Italiaanse land bereikt, lijkt ontsnappen
aan je verleden een steeds moeilijkere opgave. Zowel de maffia als het verleden
van Sofia eisen slachtoffers.
Mijn mening
Ik
vond het een zeer matig boek. In korte hoofdstukken die gemakkelijk te lezen
zijn ontrolt het verhaal zich. Waar de sfeer van Sicilië goed wordt opgeroepen,
ik liep werkelijk rond door de smalle straatjes, zijn de personages niet goed
uit de pen gekomen. Hun gedrag is tegenstrijdig en niet altijd geloofwaardig.
Er lijkt in vrijwel elk van de karakters een constante beweging van afstoten
een aantrekken plaats te vinden waardoor het boek, ondanks dat er doden vallen,
veel meer doet denken aan een bouquetreeksboekje dan aan een thriller.
Hier
en daar komt de zo mooie schrijfstijl van Marelle in het boek naar boven maar
is in dit verhaal helaas volledig misplaats. Wanneer je de weg inslaat naar
gemakkelijke en commerciële titels, is het zaak daar ook je schrijfstijl op aan
te passen. De mooie metaforen en zinnen pasten prima in de vroegere thrillers
van Boersma maar zijn in deze een vlag op een modderschuit.
Waar
Marelle voor mij voorheen de koningin was van de thrillers met maatschappelijke
en boeiende thema’s was, lijkt ze met deze ik vertrek serie de troon van de
vrouwenthriller te bestijgen.
Even
aanhakende bij de discussie over vrouwenthrillers die onlangs op sociale media
uitgevochten werd is Ciao Sicilia wel echt een vrouwenthriller en kan daar wat
mij betreft model voor staan.
Romantiek
en seks enerzijds en een vleugje thriller anderzijds. Maar niks waarvan je het
gevoel krijgt met samengeknepen billen op de bank te zitten omdat je de
spanning niet meer aankan.
Het
label thriller zou voor mij dan ook niet aan dit boek moeten hangen. Een
spannende roman is spannend genoeg.
Gezien
het aanhaken bij de populaire tv-serie over naar het buitenland vertrekkende
Nederlanders, lijkt deze serie boeken meer een commercieel doel voor ogen te
hebben dan dat het hoog op de kwaliteitsladder wil klimmen.
Is
dat erg? Voor de schrijver en de uitgever niet, denk ik. Ik verwacht dat de
knikkers wel binnenrollen. Toch, als ik Boersma was, zou ik liever bekend staan
als de goede thrillerauteur die ze nu achter zich gelaten lijkt te hebben.
Voor
mij, als liefhebber van mooie boeken met maatschappelijke thema’s een verlies.
Voor
de liefhebber van de echte, nietszeggende, vrouwenthriller, ligt er een prima
boek in de winkel. Al zou ik dan wel met haar eerste ik-vertrek-thriller
beginnen. Want daar kan nummer twee niet aan tippen.
Schrijfstijl 3
Leesplezier 2
Spanning 2
Plot 2
Originaliteit 3
2,5 kraaien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten