Titel: Killman Creek
Auteur: Rachel Caine
Uitgeverij: Karakter Uitgevers B.V.
Publicatiedatum: september 2019
Recensie door: Tamara
Kraaien: 2,5
Gwen Proctor heeft haar kinderen gered van
haar ex, seriemoordenaar Melvin Royal, en zijn verbond van psychopathische
handlangers. Maar de strijd is nog niet voorbij. Niet nu Melvin uit de
gevangenis is ontsnapt. Niet nu ze een beangstigend sms'je heeft ontvangen...
Je bent nu nergens veilig.
Haar schuilplaats aan Stillhouse Lake voldoet niet meer. Gwen laat haar kinderen veilig achter bij een goed bewapende buurman. Zelf gaat Gwen op jacht, met de hulp van Sam Cade, de broer van een van Melvins slachtoffers. Ze weet wat ze moet doen, ze heeft de kunst kunnen afkijken van een van de meest gestoorde moordenaars. Maar waar ze tegen strijdt, is erger dan alles wat ze gevreesd had – een uitgekiend psychologisch spel met als doel haar te vernietigen. Gwen vertrouwt alleen nog op woede en wraak als ze haar prooi nadert. Eén ding is zeker: een van hen zal sterven.
Je bent nu nergens veilig.
Haar schuilplaats aan Stillhouse Lake voldoet niet meer. Gwen laat haar kinderen veilig achter bij een goed bewapende buurman. Zelf gaat Gwen op jacht, met de hulp van Sam Cade, de broer van een van Melvins slachtoffers. Ze weet wat ze moet doen, ze heeft de kunst kunnen afkijken van een van de meest gestoorde moordenaars. Maar waar ze tegen strijdt, is erger dan alles wat ze gevreesd had – een uitgekiend psychologisch spel met als doel haar te vernietigen. Gwen vertrouwt alleen nog op woede en wraak als ze haar prooi nadert. Eén ding is zeker: een van hen zal sterven.
“Melvin stapt over Annie heen, pakt een
schroevendraaier uit het rek en stoot in één keer met kracht door haar
schedel.”
Voordat ik deze recensie ging typen, las
ik nog vlug mijn recensie terug van het eerste boek. Toen vond ik de eerste 100
pagina's ruk maar daarna greep het boek mij vast.
Dit boek is van een ander kaliber
geschreven. In plaats van een bange Gwen, tref je nu een een zelfverzekerde
Gwen met maar 1 doel, haar ex man Melvin vermoorden.
Ik had in dit boek erg het gevoel dat
James Bond gekruist werd met Indiana Jones. Veel dingen hadden een te hoog
“Yeah...Right” ( lees het sarcastisch) gehalte. Er is veel tijd gestoken in het
vinden van Melvin, maar toen het moest hebben van de actie en geweld, was het
binnen een bladzijde afgelopen.
Het einde vond ik echt té afgeraffeld.
Melvin en Gwen staan voor elkaar, er worden wat klappen uitgedeeld (niet
letterlijk) en 1 van hun overleefd en klááár!
Net als de actiescènes met de haar
kinderen...het is té snel afgelopen. Het gaat allemaal nét wat te makkelijk.
Ook hier is geprobeerd om een gevoel
achter te laten, soort van beklemming. Jammer want dat mislukte grandioos bij
mij. Het is leuk te lezen hoe Gwen is omgeturnd tot een 2e Lara Croft met haar
gezwaai met pistolen en gevechtspositie maar ik had liever gehad dat er wat
meer aandacht aan Melvin en haar werd besteed. Dáár draait het gehele boek /
verhaal om!
Maar goed... Wel vond ik leuk te lezen dat
niet alleen Gwen haar verhaal kon vertellen, maar ook Sam en de kinderen kregen
ieder de kans om op dat moment te vertellen wat er speelde en hoe hun dat
ervoer zij dat hadden ervaren.
Wel zat er een stukje in het boek wat ik
meerdere malen heb herlezen en het proberen voor mij te zien (wat overigens
niet lukte). Het gaat om het volgende: Sam staat bij een hekwerk en ziet dat
het is doorgeknipt, “en met een paar paperclips weer is vastgemaakt.” Ik vind
het heel knap dat hekwerk wat om gebouwen zit ter beveiliging, vastgemaakt kan
worden met paperclips. Ik krijg ze al met moeite om een stapel papier, laat
staan een stuk metaal.
Al met al vond ik dit boek absoluut geen
waardige opvolger van het eerste deel. Deel 3 staat ook op de lijst om
uitgebracht te worden, maar of ik daar nu warm voor loop....Misschien als er
dan geen boek is wat mijn aandacht eist dat ik het dan probeer....
Spanning: 2
Psychologische ontwikkeling personages: 3
Leesplezier: 3
Schrijfstijl: 2
Plot: 2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten