Het bloemenmeisje van Anya Niewierra

Titel: Het Bloemenmeisje
Auteur: Anya Niewierra
Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff
Publicatiedatum: december 2019
Recensie door: Astrid
Kraaien: *****

De achterflap

Hoog in de Franse Pyreneeën vindt de politie een verwilderde tiener bij het lijk van haar moeder. Het meisje krijgt de naam Nina Fleuri, het bloemenmeisje. De moord op haar moeder wordt nooit opgelost.

Dertig jaar later ontwikkelt Nina geneesmiddelen op basis van kruiden. Zakelijk heeft ze succes, maar privé is ze een zonderling.

Dan komt Nina erachter dat ze een tweelingzus heeft. Samen duiken ze in het bizarre verleden van hun moeder. Als haar zus verdwijnt, raakt de zoektocht in een stroomversnelling.

Mijn mening

FAN-TAS-TISCH!!!!

Wauw, wat voor een geweldig boek heeft Anya weer voor boek geschreven! Toen het boek op de mat viel dacht ik even een klein stukje te lezen maar ik zat er gelijk in en dit even werden uren.

Het boek begint met drie bladzijden vol personages. Wie is wie, en wie hoort bij wat.

Voor mij hoeft dat niet, want je raakt gelijk ondergesneeuwd in de personages. Ik leer ze liever kennen in het verhaal.

Het Bloemenmeisje heeft veel personages, maar dat vond ik niet storend. Gedurende het verhaal leer je iedereen uitgebreid kennen. Maar ik kan me voorstellen dat lezers het prettig vinden om even terug te bladeren, maar voor mij was het niet nodig.

Het is een bizar verhaal, het leven van Nina, Thea en hun moeder.

De moeder is dood, maar niemand weet van het hoe en wat.

Nina en Thea gaan samen op onderzoek uit naar wat er gebeurd is.

Nina is tot haar veertiende opgegroeid bij haar moeder. Er werd bijna niet tegen haar gesproken en als er gesproken werd was dat in de Limburgse dialect. Daar komt ze trouwens pas achter als ze Thea leert kennen. Nina wist niet dat het een Limburgs dialect was. Samen met haar moeder woonde Nina afgelegen in de natuur, er woonden geen andere mensen in de buurt. Om eten te hebben moest Nina dan ook vaak dieren slachten.

Nina is een zonderling en leeft in een afgelegen huis met zo min mogelijk prikkels. Ze heeft een neus die boven gemiddeld ruikt, dat merken we veelvuldig in het verhaal. Bijvoorbeeld dat iemand ruikt naar “varens na een zomerse bui.” Ze kan iemand herkennen door het ruiken van haar / zijn lichaamsgeur, ze hoeft de persoon daarvoor niet eerst te zien.

Nina ontwikkelt geneesmiddelen op basis van kruiden en haar goede neus komt hierbij zeker van pas.

Het Bloemenmeisje is ook een heel gedetailleerd verhaal. Alles wordt uitgelegd en uitgezocht, en dat wordt uitgebreid beschreven. Ik hou van dit soort verhalen, want ik weet graag alles over de personages in het boek. De spanning in het boek is vanaf het begin voelbaar. Het is echt  psychologische spanning. Langzaam loopt de spanning op tot het plot. Steeds komen we een stukje dichterbij het best ingewikkelde plot en jee, wat een verassing. Maar is het een open einde?? Dat zullen we pas weten als het volgende boek uitkomt. Ik kan niet wachten!

Jee, wat heb ik genoten van dit boek.

Het eerste boek van Anya, “Vrij Uitzicht” speelt zich af in de Franse Pyreneeën, “Het Bloemenmeisje” onder andere ook. Je kunt dus wel vaststellen dat dit voor Anya een favoriete plek is. Tenminste, dat stel ik me zo voor.

Dit boek is een fantastisch boek waar ik echt van genoten heb. De personages komen tot leven maar ook de omgevingen komen tot leven. Dat vind ik het fijne aan een gedetailleerd verhaal. Maar daar moet je wel van houden natuurlijk. Als je daar niet van houdt moet je dit boek links laten liggen.

Als je van een boek houdt met inhoud waarin je als lezer wordt meegezogen in een verhaal dat je niet meer loslaat, dan moet je dit boek zeker lezen.

Het was mijn eerste boek van het jaar en het staat voorlopig op nummer een!