Buiten zijn boekje met Patrick Maes

Patrick Maes is gepassioneerd door wetenschap, astronomie, natuurkunde en bovenal religie, én de schijnbare onwrikbare kloof tussen deze onverenigbare materie. Een schrijver, eigenlijk altijd al in enige vorm. Kortverhalen, redactioneel werk voor een magazine, een blog en nu de thriller “Sheol, de wachtkamer.”. Een lezer en een dromer, met bijzondere voorliefde voor horror, fantasy en sciencefiction. “Sheol.” is tot stand gekomen uit liefde voor al deze passies. (Bron: Hebban)

Welk boek heb je niet uitgelezen?

 Ik denk dat ik elk boek waar ik ooit aan begonnen ben ook daadwerkelijk heb uitgelezen. Uiteraard zijn er boeken die ik soms even heb weggelegd. Laatst had ik dit met “de denkbeeldige vriend” (Stephen Chbosky) Het verhaal is best wel goed maar toch moet je je door de 700 pagina’s worstelen. Er kon best wat geschrapt worden.

Nu ik eraan denk heb ik toch eens een boek niet uitgelezen: World war Z. (Max Brooks) Hoewel ik een enorme fan ben van het zombiegenre heb ik met dit boek de fout gemaakt om eerst de film te zien en pas daarna het boek te beginnen lezen. Dit boek is meer een verslag dan daadwerkelijk een verhaal. Ik heb het maar bij de film gehouden, uiteindelijk.

Welk boek geef je graag cadeau?

Een boek cadeau geven is wat afhankelijk van aan wie je het geeft. Ik heb een paar keer 11/22/63 (Stephen King) weggegeven, een schitterend verhaal dat de liefhebber van elk genre wel weet te appreciëren. Eerlijkheidsgave moet ik toegeven dat het boek dat ik meest cadeau heb gegeven “de barbecuebijbel” (Peter De Clercq) is. 😊

Welk boek had je graag zelf geschreven willen hebben?

 

Zonder twijfel “HEX” van Thomas Olde Heuvelt. Het idee en het concept zijn schitterend gevonden. Ik zou een andere draai aan het eind hebben gegeven maar niettemin is dit een erg goed boek. Good job, Thomas, je succes is volkomen terecht.

Welk boek lees je graag voor aan je kinderen vroeger of nu?

Grappige vraag. Eerlijkheid gebiedt mij te zeggen: Kabouter Plop. Verhaaltjes voor het slapengaan of zo. Tot vervelens toe, plopperdeplop.

Welk boek las je vroeger stuk

Ik heb de liefde voor het boek denk ik ontdekt door “Kruistocht in spijkerbroek” (Thea Beckman) Ik heb dit vele keren gelezen. Stukgelezen is een vreemde uitdrukking. Ik heb meerdere boeken een paar keer gelezen, dat wel. Ik denk aan “Misery”, “It”, Pet semmatary”, het voorgenoemde “11/22/63”(Stephen King). “De Da Vinci code” (Dan Brown)

Wat is jouw quilty pleasure op leesgebied?

Zonder enige twijfel het horror genre. Stephen King, Dean Koontz, Joe Hill, noem maar op. Ik ben onlangs aardig verrast door “Quarantaine” (Erik Bettens). Het zombie genre mag dan uitgemolken genoemd worden maar ik blijf het boeiend vinden. Ik vind het zalig dat dit verhaal zich in ons taalgebied afspeelt. Ik moet dringend eens aan je tweede beginnen, Erik.

Welk boek las je ivm een hype en vond je tegenvallen?

Dit zijn eigenlijk twee vragen. Welk boek las je ivm een hype? Ik heb “Het smelt” (Lize Spit) gelezen door de hype, dat zeker. Maar… ik vond het goed. Ik heb vrij rap door of het boek iets voor mij zal zijn of niet. Als er een hype rond een boek ontstaat betekent dit meestal ook dat het een goed boek is. De hype rond “vijftig tinten grijs” heb ik aan me laten voorbijgaan. 😊 In België is Aspe een grote hype, maar ik heb nog niet één van zijn boeken gelezen. Vreemd, want ik hou eigenlijk ook wel van het genre. Lars Kepler en M.J. Arlidge weet ik zeker te appreciëren. Van tegenvallen gesproken moet ik echter bovengenoemde Lars Kepler noemen met hun boek “Playground”. Ik dacht een boeiend verhaal in handen te hebben waarin het dodenrijk uit de doeken werd gedaan maar het bleek een slap afkooksel te zijn waarin het hoofdpersonage in een Chinese stad kwam na de dood. Ik denk dat na dit verhaal het zaadje is geplant voor mijn eigen boek. Dus toch bedankt, Lars. 😊

Patrick zijn boek Sheol, de wachtkamer: