 |
| Onze leesclubmascotte kijkt of we er klaar voor zijn! |
Eerst waar Azerty over gaat:
In november 2019 verschijnt een volledig herziende versie. Eerder verschenen onder de titel Qwerty. Twee mannen. Eén vrouw. Een giftige erfenis. De achtjarige Marijn wordt ontvoerd onder het wakend oog van zijn oudere broer Kris. Na weken van gevangenschap kan de jongen ontsnappen aan de psychiatrische patiënte die hem gegijzeld hield. De traumatische gebeurtenis zorgt voor een onherstelbare breuk tussen de broers. Meer dan twintig jaar later leidt boekhouder Marijn een teruggetrokken bestaan. Auteur Kris schreef een bestseller, maar lijdt sindsdien aan writer's block. Wanneer de twee een kasteeltje erven van hun oudoom, zien ze dit als een unieke kans om hun verzuurde relatie te herstellen. Samen met Marijns vriendin Louise nemen de broers hun intrede in het kasteel, waar de driehoeksverhouding onmiddellijk voor de nodige spanningen zorgt. Tot de situatie escaleert.
De deelnemers waren:
Anita As
Yoo Meeae
Ilse Mertens
Jaimy Smeets
Hilona Scahft-Mol
Lena Blomme
Stefanie Tijnagel
Jacqueline Musch als begeleider
*Zoals gewoonlijk intussen bij Hamley, brengen ze de boeken niet bepaald in lelijke omslagen uit. Zijn de deelnemers dat met ons eens?
Ja! Anita:
*Welke verwachtingen hebben zij van het boek?
Jacqueline
Eigenlijk heb ik best hoge verwachtingen, dit komt alleen doordat Sandra mij eigenlijk erg heeft verwend met haar spannende en boeiende boeken. Ik ga er dan eigenlijk wel vanuit dat ze deze kan evenaren of leg ik de lat nu te hoog?
Als zij halverweg Azerty zijn, bevalt het boek dan?
Jaimy
Jeetje, de eerste schok ben ik te boven. Heerlijk als ik iets écht niet zie aankomen. De spanning stijgt absoluut en ik kan wel zeggen dat ik aan de stoel (of het bed) gekluisterd ben! Gauw uitlezen nu. De personages zijn goed uitgewerkt, je hebt precies door hoe iedereen in elkaar zit. Denk ik dan, want er moeten nog altijd dingen opgelost worden. Ik ben heel benieuwd of niet iemand een verborgen agenda heeft.
Lena
Ik geniet van het boek, het leest heel vlot. Deel 2 vind ik ook wat traag, maar zeker niet saai.
Mijn hersenen draaien wel op volle toeren.
Ik vertrouw niet alle personages.
Maar Marijn en Kris krijgen beiden wel mijn sympathie. Want het verleden heeft beiden toch wel getekend.
Ik had wel het gevoel dat ik wist wat Kris zo fanatiek aan het schrijven was. En bij het eind van hoofdstuk 23 blijkt dat ik gelijk heb.
Nu eerst wat drinken en een koekje of zo, want anders ben ik net als Kris, alles moet wijken voor het boek.
Vragen
Waarom koos Sandra J. Paul voor een heruitgave en veranderde de titel van Querty naar Azerty?
Sandra:Azerty zag het levenslicht bij een vorige uitgever die niet echt bezig was met correcties, redactie enz. Ik heb altijd wat een wrang gevoel overgehouden daardoor aan het hele gebeuren. Toen ik Hamley Books in het leven riep, speelde ik al enige tijd met het idee om Azerty opnieuw uit te brengen met nieuwe cover en beter redactiewerk.
De titel was altijd al Azerty maar ik had indertijd een Vlaamse en Nederlandse uitgeverij. De Nederlandse wilde persé ook Azerty uitgeven, maar dan als Querty. Heel kort nadien zijn zij gestopt met hun activiteiten, waardoor er nauwelijks Querty's zijn verkocht. Er is ook geen promo meer voor gevoerd. Toen ik de heruitgave in het achterhoofd hield, heb ik dan ook besloten om hem gewoon terug als Azerty uit te geven.
De deelnemers slaan het boek dicht en wat is dan hun eerste reactie is dan onze vaste vraag
Lena
Eigenlijk jammer dat hij uit is., Maar ik moest en zou gisteren nog weten hoe het nu zat. Bepaalde dingen had ik toch wel gelijk. Maar het allerlaatste had ik niet verwacht.
Nu nog eens goed over nadenken om mijn recensie te typen. Eerst mij "azerty" klavier instellen, dan gaat het vlotter om mijn eulogie (heb hiervoor toch het woordenboek ter hand genomen, )neer te pennen.
Ilse
En uit ... Met nog een aantal leuke wendingen op het einde.
Jaimy
You did it again! Wat een ongelofelijk verhaal weer. Jeetje. Nu even laten bezinken en dan mijn recensie schrijven.
Yoo Meeae
Amaaaai zotjes
Stefanie
Laten bezinken
Jacqueline
Oooo en wat gebeurt er veel..
Quotes uit de recensies van de deelnemers
Hilona
Ik wordt vrij snel het verhaal ingezogen en doordat de verschillende personages erg goed worden uitgediept lopen ook bij mij de emoties hoog op. Irritatie, verdriet, onmacht, achterdocht, liefde, angst, wanhoop.
Het plot is sterk en zoals de subtitel al waarschuwt houdt het verhaal mij dusdanig aan mijn bed gekluisterd dat ik uiteindelijk om 2.30 uur de laatste bladzijden lees. Mijn vermoeden wordt deels bevestigd maar toch ook weer niet helemaal wat maakt dat het einde toch als een verrassing komt.
Sandra J. Paul heeft het dus wederom geflikt om mij met dit verhaal te verrassen.
Ilse
Het boek is opgedeeld in 4 grote delen. Deel 1 zet onmiddellijk de juiste toon voor een goede psychologische thriller.
Bij de start van deel 2 hebben we een tijdssprong van 20 jaar gemaakt. De onderlinge relaties van de samenwonende broers en Louise maakt hier het hoofddeel uit van het verhaal. Het tweede deel is helaas nogal langdradig. Door een aantal herhalingen in het verhaal en het te uitgebreid ingaan op de onderlinge relaties verliest het verhaal zijn schwung.
Deel 3 begint in eerste instantie op hetzelfde elan. Door een dramatische gebeurtenis neemt het verhaal een nieuwe wending en komt er opnieuw wat vaart in. Stilaan groeien we naar een ontknoping die uiteindelijk in deel 4 uitgewerkt wordt.
Door de mooie uitwerking van de verschillende personages ga je als lezer bij iedereen vragen stellen. Bijna elk karakter heeft een duister kantje meegekregen wat maakt dat het verhaal niet echt voorspelbaar is.
Lena
Waar deel 2 misschien een beetje vaart mist, begint het vanaf deel 3 toch spannender te worden.
Als lezer ga je je steeds meer afvragen of iedereen wel oprecht is. Sandra slaagt erin om ook de sympathieke personages verdachte trekjes te geven. Daardoor wordt de spanning opgebouwd naar het einde toe, om dan in deel 4 tot een climax te komen.
Ik heb enorm genoten van het boek. Alles begon bij de prachtige cover. De layout : die toetsen bovenaan die de pagina’s nummeren. De typemachine bij het begin van een nieuw onderdeel vond ik ook heel tof. En de quotes (wel een kenmerk bij Sandra – al bij meerdere boeken gezien).
De langzaam opgebouwde spanning. Dit keer had ik al vrij snel een vermoeden, maar toch slaagde Sandra erin me nog te laten twijfelen aan iedereen. En dan die epiloog, die me toch wel een “O jee” ontlokte.
Jaimy
Dit was er weer zo eentje: een boek dat je even moet laten bezinken.
Wat een verhaal.
De personages zijn goed uitgewerkt waardoor je een compleet beeld krijgt van hoe deze mensen in elkaar zitten.
Ook de onderliggende relaties worden goed weergegeven en als de eerste bom ontploft, ontstaan ook de eerste verdenkingen.
Maar is iedereen wel wie we denken dat ze zijn of zit er meer achter.
De spanning bouwt zich op en alle eindjes lijken samen te komen, maar een plottwist zorgt ervoor dat we niemand meer kunnen vertrouwen.
Sandra laat weer een knap staaltje schrijfwerk zien, waarbij we ons thrillerhart kunnen ophalen. Azerty is spannend, mysterieus en grijpt je bij de keel.
Anita
Het verhaal gaat soms traag, te traag (deel twee), maar dit blijkt uiteindelijk wel zijn nut te hebben. Als gevolg hiervan baadt het verhaal in een zeer beklemmende sfeer. Doordat er zo diep op de gevoelens van de twee broers wordt ingegaan, krijg je het als lezer vanzelf ook benauwd. Je voelt dat er iets staat te gebeuren, het lijkt wel alsof je hart en borstkast vastgezet zitten in een bankschroef in bange afwachting van wat er dreigt te gebeuren, al weet je lang niet wat.
Sandra J. Paul heeft alles goed overdacht, de plot mooi onderbouwd, de titel van het boek eenvoudig maar goed gekozen. Begin en eind van het verhaal vinden elkaar na een drie honderdtal bladzijden. Een knap opgebouwd verhaal in ware Agatha Christiestijl!
Stefanie
Het verhaal begon sterk, 2 de gedeelte duurde iets langer maar waardoor je wel een goed beeld hebt van de verschillende personages. En ook de onderlinge sfeer tussen iedereen. De taal die de schrijfster gebruikt , neem je meteen in verhaal. Vervolgens gaat het snel en wil je het einde weten. Er is goed over nagedacht over de opbouw, bewust ? In de zin dat middengedeelte iets langzamer ging om tenslotte tot een bepaalde wending te komen.
De donkere sfeer van het verhaal , doet je nadenken hoe mensen gemeen tegen elkaar kunnen zijn.
Jacqueline
Op de cover staat het volgende geschreven: ‘Een mysterieuze thriller die je aan je stoel gekluisterd houdt’ ik onderschrijf deze mening zeker. Ik vind het plot dan ook goed bedacht! Na het lezen van zo’n 150 pagina’s werd het verhaal steeds spannender en spannender! Het werd dus nachtwerk want het boek moest natuurlijk uit. Ik wilde weten hoe het verhaal af zou gaan lopen! Natuurlijk had ik zelf al wel een vermoeden en helemaal mis had ik het niet maar…….. toch was het einde wel anders dan ik had verwacht!
Sandra J. Paull heeft me met haar debuutthriller, die weliswaar opnieuw in een aangepaste vorm is uitgebracht, heerlijk verrast!
Yoo Meeae
Dit is het verhaal van een jongen die ontvoerd werd op jonge leeftijd.
Over een afwezige broer die zich schuldig voelt over het hele gebeuren
Over een obsessieve vrouw
Over een geldwolf.
Over een lief meisje
Over een trouwe werkkracht
Over een typemachine
Over moord
Over bedrog...
Kortom een cocktail van spanning en nagelbijterij!
Bericht van Sandra over hoe zij onze leesclub heeft ervaren:
Hoewel ik intussen wel al een aantal leesclubs achter de kiezen heb, was ik toch wel extra gestresseerd voor deze.
Azerty is dan ook geen nieuw boek, maar een remake van mijn thrillerdebuut dat in 2015 verscheen. De redenen voor een remake waren veelvoudig, maar eigenlijk wilde ik vooral van deze versie de editie maken die ik indertijd graag had gezien, zonder daarom het hele boek te herschrijven of te veranderen. Over deze remake heb ik lang met mezelf (en anderen) gedebatteerd en uiteindelijk mijn hart gevolgd. Maar dan blijft de vraag natuurlijk hoe lezers dit boek zullen ontvangen en hoe zij het gaan evalueren tijdens een leesclub.
De conclusie is: ik maakte me eigenlijk zorgen om niks. Net zoals de voorgaande keren was deze club gewoon zoveel fun om te doen dat ik meermaals heb moeten glimlachen bij de warme reacties en de manier waarop de leesclub-leden omgingen met het boek. Net als de vorige keren heb ik keihard genoten van de deelnemers en hun enthousiasme én er ook nog veel van opgestoken en bevestiging gekregen dat het gevoel dat ik zelf had bij het boek (dat er een deel in het middenstuk wat trager ging en niet echt thrillerachtig aanvoelt), ook wel klopt.
Net als de vorige keren vond ik het heerlijk-eerlijk, en het enthousiasme van de aanwezigen maakte het extra fijn. Er zaten ook nieuwe lezers, wat het dan ook nog eens extra leuk maakte.
Mijn persoonlijke motto als auteur is dat ik met elk boek wil groeien en evolueren en elke club leert me weer nieuwe dingen bij.
Daarom bedank ik graag extra hard Jacqueline, Hilona, Yoo, Ilse, Lena, Jaimy, Anita, Stefanie, en een extra, extra harde dank gaat uit naar Inki voor de organisatie en ondersteuning.
Bedankt voor alles!
Sandra J. Paul
Hoewel ik intussen wel al een aantal leesclubs achter de kiezen heb, was ik toch wel extra gestresseerd voor deze.
Azerty is dan ook geen nieuw boek, maar een remake van mijn thrillerdebuut dat in 2015 verscheen. De redenen voor een remake waren veelvoudig, maar eigenlijk wilde ik vooral van deze versie de editie maken die ik indertijd graag had gezien, zonder daarom het hele boek te herschrijven of te veranderen. Over deze remake heb ik lang met mezelf (en anderen) gedebatteerd en uiteindelijk mijn hart gevolgd. Maar dan blijft de vraag natuurlijk hoe lezers dit boek zullen ontvangen en hoe zij het gaan evalueren tijdens een leesclub.
De conclusie is: ik maakte me eigenlijk zorgen om niks. Net zoals de voorgaande keren was deze club gewoon zoveel fun om te doen dat ik meermaals heb moeten glimlachen bij de warme reacties en de manier waarop de leesclub-leden omgingen met het boek. Net als de vorige keren heb ik keihard genoten van de deelnemers en hun enthousiasme én er ook nog veel van opgestoken en bevestiging gekregen dat het gevoel dat ik zelf had bij het boek (dat er een deel in het middenstuk wat trager ging en niet echt thrillerachtig aanvoelt), ook wel klopt.
Net als de vorige keren vond ik het heerlijk-eerlijk, en het enthousiasme van de aanwezigen maakte het extra fijn. Er zaten ook nieuwe lezers, wat het dan ook nog eens extra leuk maakte.
Mijn persoonlijke motto als auteur is dat ik met elk boek wil groeien en evolueren en elke club leert me weer nieuwe dingen bij.
Daarom bedank ik graag extra hard Jacqueline, Hilona, Yoo, Ilse, Lena, Jaimy, Anita, Stefanie, en een extra, extra harde dank gaat uit naar Inki voor de organisatie en ondersteuning.
Bedankt voor alles!
Sandra J. Paul
Het eindcijfer:
Twee deelnemers gaven een 5
2 gaven een 4,5
2 gaven ene 4
2 gaven een 3,5
Daarmee komt het eindcijfer op een dikke 4 plus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten