Officiële
korte inhoud:
‘Een
fantastische thriller vol spanning en verrassingen. Ik heb genoten.’ - Lee
Child
Als
Caroline en Francis een aanbod krijgen om voor een week van huis te ruilen –
van hun stadsappartement naar een groot herenhuis in een groene, chique
Londense buitenwijk – hoeven ze geen twee keer na te denken. Ze willen maar wat
graag even ontsnappen aan hun huis, hun drukke jonge zoontje, en de spanningen
die hun huwelijk naar het randje van de afgrond hebben gebracht.
Maar
terwijl ze hun relatie proberen te redden toont de -buurvrouw wel erg veel
interesse in hun activiteiten. Ook -ontdekt Caroline steeds meer aanwijzingen
in het huis: aanwijzingen dat iemand haar goed kent. De -bloemen in de
badkamer, haar lievelingsmuziek. Het lijkt erop dat degene met wie ze hebben
geruild veel van haar weet, en misschien zelfs de geheimen kent die ze zo
wanhopig probeert te vergeten.
Mijn mening
Ik vrees
dat Lee Child en ik het niet echt eens zijn want De Huizenruil kon me absoluut
niet bekoren. Het was zelfs zo erg dat ik het las op e-reader op vakantie en
daarna prompt vergat dat ik het had gelezen. Toen ik na dat verlof in mijn
hoofd over het lijstje boeken ging die ik gelezen had, vergat ik aanvankelijk
De Huizenruil.
Dat gezegd
zijnde wil dit niet zeggen dat dit boek rotslecht was, maar het deed me
gewoonweg niets. De schrijfstijl was prettig en de auteur doet je doorlezen
omdat je ergens toch nieuwsgierig bent hoe het allemaal gaat aflopen, maar het
hele verhaal mankeerde iets. Het voelde allemaal erg klinisch en afstandelijk
aan, waardoor ik nooit echt meegezogen werd, maar meer vanop afstand toekeek en
het allemaal bekeek, alsof je een documentaire aan het bekijken bent.
Caroline
heeft me nooit echt overtuigd als karakter – het duurde ook erg lang voor ik
wat sympathie voor haar kreeg. Net dat is wat ik persoonlijk zoek in boeken:
persoonlijkheid en een echte mens van vlees en bloed. Ook Francis kwam nooit
echt overtuigend over als personage. Hun hele wankele relatie zorgde ervoor dat
het me weinig kon schelen wat er met hen gebeurde. Het hele stalkergebeuren was
vergezocht.
Helaas was
dit niet mijn boek. Was het dan allemaal kommer en kwel? Nee. De auteur heeft
een prettige schrijfstijl en het verhaal had een goeie basis, maar de
uitwerking ervan was niet mijn ding. Toch wil ik zeker een volgende Rebecca
Fleet lezen om te zien of dat meer mijn ding zal zijn.
2,5 sterren
Sandra
Geen opmerkingen:
Een reactie posten