Titel: Het strandhuis
Auteur: Suzanne Vermeer
Uitgeverij: A.W. Bruna uitgevers
Jaar uitgifte: mei 2019
Recensie door: Jacqueline
Cover
De cover, tsja wat vind ik daarvan?
Om eerlijk te zeggen vind ik deze niet zo bijzonder. Het is er niet eentje die
me in een oogopslag pakt of triggert. Wat me wel triggert is de naam van de
auteur en de subtitel ‘drie vrouwen in drie verschillende landen- een stalker’
waardoor ik het boek op zou pakken om de achterzijde te lezen.
Achterflap
In een ver verleden waren ze vriendinnen,
totdat het contact van de ene op de andere dag werd verbroken Voorgoed.
Sindsdien praten bestsellerauteur Gemma Kastelijn en de anderen niet meer met
elkaar, zien ze elkaar niet meer. Maar dan zet een reeks vreemde gebeurtenissen
de afspraken van vroeger op scherp. De vondst van een lichaam. Een stem uit het
verleden. Iemand stalkt de vrouwen en ze denken te weten wie het is. Maar dat
is niet mogelijk. Dat weten ze zeker. De vriendinnen van vroeger worden
gedwongen weer contact met elkaar op te nemen. Op het zonnige Sardinië, waar
Gemma aan haar nieuwe thriller werkt, komen ze samen om hun gezamenlijke geheim
onder ogen te zien.......
Mijn mening
‘Het strandhuis’ was, na het boek IJskoud die
me wat tegen viel, voor mij weer een heerlijk te lezen en spannend Suzanne
Vermeer boek dat ik vrij snel heb uitgelezen. Het boek begint per
hoofdpersonage met een eigen verhaal waarvan drie samen een verleden hebben en
iets uit hun verleden popt op. Daardoor ontkomen de drie vriendinnen (Gemma,
Claire en Patricia) er niet aan, om ondanks de gemaakte afspraak van 20 jaar
geleden om nooit en te nimmer contact met elkaar te zoeken, die gemaakte
afspraak te doorbreken. Het vierde personage Teresa Maas, journaliste van
beroep, maakt misbruik van de gevoelens van de rechercheur Bas de Haan en
ontdekt op een ‘slinkse wijze’ het e.e.a. over de gevonden resten van een
menselijk lichaam en gaat verder op onderzoek uit. De vier verschillende
verhalen lopen in elkaar over en de ontknoping was een verrassende die ik niet
verwacht.
De personages vind ik goed
uitgewerkt waarvan ik die van Claire het beste uitgewerkt vind. Waarom? Claire
heeft door het verleden zich een harde buitenkant aangemeten en beschermt haar
kwetsbare kant zo. Normaliter kom je jezelf in het gewone leven wel tegen en
moet je toch met de billen bloot maar of dit ook bij Claire gebeurd….
Het personage van Teresa vind ik ook goed uitgewerkt, zeker nadat duidelijk wordt wat haar personage allemaal heeft meegemaakt, de kwartjes op de plek vallen, raakt me dit en kan ik begrip voor haar opbrengen.
Het personage van Teresa vind ik ook goed uitgewerkt, zeker nadat duidelijk wordt wat haar personage allemaal heeft meegemaakt, de kwartjes op de plek vallen, raakt me dit en kan ik begrip voor haar opbrengen.
Over het personage van de
rechercheur Bas de Haan heb ik in het begin echt mijn twijfels omdat hij zich
door Teresa laat gebruiken maar gelukkig draait dit ten goede bij!
Suzanne Vermeer haar boeken vind ik prettig
en makkelijk leesbaar. Voor mij heerlijke boeken om in een drukke periode te
lezen aangezien ze makkelijk weg te leggen en weer op te pakken zijn want je
zit zo weer in het verhaal!
Als toegift is er een kort verhaal geschreven door Gemma Kasteleijn toegevoegd, dit had wat mij betreft niet gehoeven.
Het strandhuis krijgt van mij dan
ook 4 kraaien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten