Zo’n drie jaar geleden, ergens midden in een zomervakantie…
Ik maakte een nachtelijke wandeling, genietend van de frisse lucht buiten, die om één of andere reden weigerde zich in mijn oververhitte slaapkamer te nestelen. Ergens op een weide hadden ze plotseling een klein circus opgezet. Ik bleef even verwonderd staan, om naar de kleine ‘wagons’ en tentjes te kijken. Het was midden in de nacht, dus mijn hoofd sloeg weer op hol. Zo veranderde een schaduw langs een wagon in een gestalte: een starend en bewegingloos persoon. Snel zette ik er weer een stevige tred in, want stel dat ik aangesproken zou worden… Stel dat het wel een écht persoon was en geen hersenspinsel…
Ik begon erover na te denken, op een bankje verderop, net buiten het vizier van mijn op hol geslagen hersenspinsel. Die nacht werd er een nieuw verhaaltje geboren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten