Titel:
De huizenruil
Auteur:
Rebecca Fleet
Uitgeverij:
Boekerij
Publicatiedatum:
maart 2019
Recensie
door: Tamara
Kraaien:
2,5
Als Caroline en Francis een aanbod
krijgen om voor een week van huis te ruilen – van hun stadsappartement naar een
groot herenhuis in een groene, chique Londense buitenwijk – hoeven ze geen twee
keer na te denken. Ze willen maar wat graag even ontsnappen aan hun huis, hun
drukke jonge zoontje, en de spanningen die hun huwelijk naar het randje van de
afgrond hebben gebracht.
Maar terwijl ze hun relatie proberen te redden toont de buurvrouw wel erg veel interesse in hun activiteiten. Ook ontdekt Caroline steeds meer aanwijzingen in het huis: aanwijzingen dat iemand haar goed kent. De bloemen in de badkamer, haar lievelingsmuziek. Het lijkt erop dat degene met wie ze hebben geruild veel van haar weet, en misschien zelfs de geheimen kent die ze zo wanhopig probeert te vergeten.
Maar terwijl ze hun relatie proberen te redden toont de buurvrouw wel erg veel interesse in hun activiteiten. Ook ontdekt Caroline steeds meer aanwijzingen in het huis: aanwijzingen dat iemand haar goed kent. De bloemen in de badkamer, haar lievelingsmuziek. Het lijkt erop dat degene met wie ze hebben geruild veel van haar weet, en misschien zelfs de geheimen kent die ze zo wanhopig probeert te vergeten.
“De
wildste beelden schieten door mijn hoofd: zakken met verminkte ledematen,
druipend van het bloed.”
Als
je de achterflap leest, klinkt het alsof het om een zeer spannend
boek zal gaan. Zeker als je dan de zin leest die ik eruit gehaald heb. Dan kan het niet anders zijn dan dat het een super spannend verhaal betreft. Maar ik zal je dan hierin moeten
teleurstellen. Het verhaal zelf is leuk neergezet, maar van spanning moet je het niet hebben. Het gehele verhaal
gaat voornamelijk over Caroline die een misstap heeft begaan en over Francis
die worstelt met zijn verslaving. Pas tegen het einde komt er een beetje iets
van spanning in, maar dat is ook niet echt om over naar huis te schrijven. De
dingen die dan gebeuren is, voor mij, nét allemaal iets te toevallig, té
makkelijk.
Eigenlijk
vond ik het meer een roman dan een echte thriller.
De
personages zijn wat oppervlakkig, waardoor
ik niet echt een band heb gekregen met ze.
Maar
toch was er iets aan het verhaal wat je maar doet doorlezen. Het is makkelijk
te lezen, het verhaal is duidelijk en ondanks dat er vrij weinig spannende
dingen gebeuren is het verhaal toch verslavend.
Het
verhaal zit met diverse tijdlijnen in elkaar. Je hebt bijvoorbeeld Caroline en
Francis in 2015 (het heden) die alles eraan proberen te doen om hun huwelijk te
redden. Je leest de strubbelingen en angsten van hun tweeën.
Dan
heb je nog Caroline en Francis in 2013. Daarin ga je terug in de tijd waarin
hun huwelijk van beide kanten zwaar onder druk komt te staan en wat beide eraan
gedaan hebben om het kapot te maken.
Dan
zit er af en toe nog een cursief hoofdstuk in, wat van de persoon is die op dat moment in het huis van Caroline en Francis zit.
Het
enige wat mij een beetje dwars zit aan het hele verhaal is het feit dat
Caroline haar zoontje achterlaat bij haar man, die compleet van de wereld is
door de pillen. Zelfs al is je huwelijk nog zo slecht, je laat je zoontje toch
niet achter bij iemand die zo onberekenbaar is?
Kortom,
het boek leent zich uitstekend voor een leesmoment waarin je geen zin hebt in
zware kost of losgeslagen moordenaars. Ik denk dat dit boek meer in de smaak
zal vallen bij de mensen die niet van het zware geweld houden.
Komt
dit boek in mijn pareltjes boekenkast?: Nee
Hoop
ik meer van deze auteur te lezen?: hmm,
twijfelgevalletje!
Zal ik dit boek
aanraden aan anderen?: Ik denk
het wel, maar nogmaals... meer aan de mensen die van softe thrillers houden.
Rebecca Fleet woont in Londen en is werkzaam in de marketing. The House Swap is haar debuutthriller. De inspiratie voor dit boek vond ze in populaire websites als Airbnb. Ze vond het een raar idee om een vreemde in je huis met al je spulletjes te laten. En al bijna even raar om zelf in een huis van iemand anders die je niet kent, te wonen. Voor haar vormde dit de basis voor haar eerste psychologische thriller. Het werd een donkere versie à la de film The Holiday.
BeantwoordenVerwijderenIn The House Swap krijgt Caroline bericht dat iemand zijn huis wil ruilen tegen hun flat in Leeds, die zij en haar man Francis voor vakantie via een website hebben aangeboden. Caroline stemt met het aanbod in. Het lijkt een prima idee. Een week in een landhuis in een andere omgeving zal haar en haar man Francis goed doen. Hopelijk zal het hun huwelijksproblemen en de problemen van Francis die verslaafd is aan blauwe pillen verminderen. Hun zoon Eddie gaat bij Caroline's moeder logeren en het stel vertrekt met de auto naar het landhuis in Chiswick. Aangekomen blijkt dat er iets aan de hand is met het huis waar ze een week zullen verblijven:
It's the empiest house I have ever seen. Nothing on the walls, not even a mirror. Pale pine floorboards and smooth, blank doors opening on to near-vacant rooms. A lounge containg a black leather sofa, monolithic and stark, and a sparsely filled bookcase. At the end of the corridor, I glimpse the kitchen – the bare pinewood table and a gleaming oven that looks if it's just been installed.
Het huis is kil en onpersoonlijk. Al snel krijgt Caroline aanwijzingen die haar herinneren aan een tumultueuze tijd die ze liever wil vergeten. Ze vraagt zich af of dit toeval is of niet.
Het verhaal kent twee tijdlijnen: de periode december 2012 - september 2014, waarin Caroline thuis is en een week in mei 2015, de week dat ze met haar man Francis vakantie houdt in het huis in Chiswick. De hoofdstukken wisselen elkaar af qua heden en verleden. In een traag tempo wordt ontrafeld wat er in het verleden is voorgevallen, waarbij uiteindelijk de verbinding naar het heden wordt gelegd. Daartussen bevinden zich hoofdstukken over de belevenissen van aanvankelijk een onbekend persoon, maar waarvan al snel blijkt om wie het feitelijk gaat.
The House Swap is een psychologische thriller, waarbij het belangrijkste thema relaties is. Het is knap hoe de schrijfster de moeizame, problematische relatie tussen Caroline en Francis tot op het bot uitperst. De emoties van de hoofdpersonen komen goed uit de verf; de lezer voelt wat zij ondergaan. Caroline, die de belangrijkste hoofdpersoon is, komt over als een egoïstisch type. Francis komt helaas te weinig in het verhaal voor. Hij is therapeut en kan niet naar behoren zijn werk doen door zijn verslaving aan blauwe pillen. Wat de oorzaak van zijn verslaving is, blijft echter onduidelijk. Verschillende keren probeert hij hun huwelijk te redden, maar loopt daarbij tegen problemen op. Blijkbaar is hij het slachtoffer van de situatie, waardoor hij medelijden oproept, maar naar de achtergronden moet de lezer gissen. Wel wordt het gecompliceerde verleden van met name Caroline breed uitgesponnen. Dit verleden blijkt de basis voor het handelen van het stel in de gedenkwaardige vakantieweek in mei 2015.
The House Swap is een verhaal waarbij de spanning door gebrek aan veel actie erg langzaam wordt opgebouwd, maar uiteindelijk uitmondt in een geladen, meeslepend relaas vol met emotie en soms ook erotiek.