“Een lichaam, of beter een romp in een vuilniszak, begraven in een aardappelveld. Ik zie het nog zo voor me. Het was in de tijd dat iedereen aan het zoeken was naar vermiste meisjes en bij elk lichaam dat werd gevonden vroegen we ons af of het dat van hen was. Als gerechtsarts zag ik alles wat een mens zich inbeelden kan. Ik herinner me nog als de dag van gisteren mijn eerste lijkschouwing, in het dodenhuisje op een kerkhof waar we net een man hadden laten opgraven. De dag daarop, het was net na Nieuwjaar, lag er een driejarig meisje op onze autopsietafel. Een fragiel wezentje, doodgeslagen door de eigen moeder. Ook haar kan ik me nog levendig voor de geest halen.
Het moet ergens in mijn derde of vierde jaar geweest zijn, dat ik besliste om gerechtelijke geneeskunde te gaan doen. Ik moest knokken voor de plaats als assistent en had de eer om door prof. Herman Van de Voorde, opgeleid te worden.”
“Er was geen sprake van handjes vasthouden of enige psychologische begeleiding, we keken naar de lichamen, deden inwendige schouwingen en gingen daarna verder met ons leven. Wanneer we een paar schouwingen na elkaar deden, zoals bij een familiedrama wel eens kon voorkomen, aten we tussenin gewoon onze boterhammen en keuvelden over koetjes en kalfjes.”
“Met veel spijt in mijn hart besliste ik om uit de gerechtelijke geneeskunde te stappen. De interne politiek van de grote universiteit, samen met de erbarmelijke omstandigheden waarin we vaak werkten, dwongen me tot die keuze. Ik nam ze met veel tegenzin en mis nog steeds de job die ik eigenlijk mijn hele leven had willen doen.
Het is gek, ik heb er nooit, niet één keer over gedroomd. Hoe groot de gruwel ook was die ons werd voorgeschoteld. Maar veel zaken zie ik nog wel zeer levendig voor mij. Nu, jaren later, gebruik ik de kennis en de ervaring die ik opdeed om een andere, lang gekoesterde droom tot stand te brengen, het schrijven van een boek.”
Pat Craenbroek is bovendien een verdienstelijk verteller!
Met een titel als “Het bloedt” die Pat Craenbroek gebruikt voor haar lezingen, verwacht je iets bijzonders, iets spannends en levensecht. Een verwachting die zonder meer wordt ingelost wanneer Pat vertelt over haar vroegere werk als gerechtsarts, de weetjes, de blik in het hoofd van een gerechtsarts, hoe het er écht aan toegaat en hoever de rauwe realiteit afstaat van datgene dat in shows zoals CSI wordt opgevoerd.
Pat stapt daarna moeiteloos over van deze ervaringen naar de meer recente beleving: het schrijven van een boek, het bedenken van een plot, de personnages, het lugubere opzoekwerk, zoals het surfen op het deep net en wat ze zag op het dark web. Ze heeft het over het zweet, de vertwijfeling en het zwoegen tijdens dit schrijfproces.
Haar lezingen kunnen zowel via haar eigen website www.uitgebroed.com aangevraagd worden, of via Hamley Books.
Bron: https://hamleybooks.be/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten