donderdag 7 februari 2019

Boekvonnis Waarvan akte

Namens Bibliodroom mochten wij een leesclub rondom Waarvan akte van Piet Coucke houden. Daar de jarenlange ervaring leert dat lange en vooral langdradige verslagen van leesclubs elders weinig gelezen worden, hebben wij voor jullie nu een kort en enthousiast verslag van deze  leesclub.

Wie waren de deelnemers?

Sanne Hubens
Ans Stier
Dirk de Wolf
Francina Eijer
Hilona Schaft-Mol

*Wat van dit boek als eerste opviel is de bijzondere cover:

 Dirk:
De cover laat een zekere klasse zien. De zegel maakt de cover speciaal , ook de signatuur binnenin is verrassend en speciaal.

Sanne:

 Ik vind de cover minimalistisch, maar simple does it in dit geval. Het relief op de cover is ook heel erg mooi. Ik vind het persoonlijk ook al een beetje een indruk geven wat het thema van het boek is/waarover het gaat

Hilona
 Ik vind de cover mooi, juist door zijn eenvoud. Net als Ans vind ik het lijken op een dossiermap, ook door de dubbele flap. De zegel maakt het extra sjiek en af. Er is gekozen voor kwalitatief en mooi papier en dat geeft het boek een ‘gewichtige’ uitstraling.

De binnenkant had voor iedereen met de wijze hoe het boek gesigneerd was een verrassing 


*Wat verwachten de deelnemers van het boek?
Zoals Dirk zegt: Een spannend boek, waar we een beetje achter de schermen van het notariaat hopelijk kunnen zien. Het is, voor mij, een nieuwe schrijver die ik wil lezen.

Voor iedereen geldt dat ze de auteur nog niet kennen en dat ze toch wel een spannend boek verwachten.


*Tijdens het lezen:
De algehele mening is dat er echt mooie zinnen geformuleerd worden, maar dat er wel echt veel Vlaams gebruikt wordt welke woordne men niet kent. Ook is er nauwelijks spanning aanwezig.

Sanne zegt:Dit is voor mij tot nu toe nog geen boek dat ik ‘s avonds even in bed ga lezen of wanneer ik al wat moe ben, want dan verlies je al snel de essentie en moet je stukken herlezen omdat je het niet meer snapt.


Enkele van die zinnen zijn:


'Blij dat ze niet zelf weer als een ronddansende robot met een on-knop aan het werk werd gezet'

 'Het voelde net als geconcentreerd op de docent in een talenpracticum zitten wachten, totdat iemand de boel afgelastte omdat de docent zijn kat stuurde.'

'Maar toen veel te opdringerige mannen hen kwamen lastigvallen hadden ze het hazenpad boven de wipkonijnen verkozen.'


* Na het lezen

Ans: "Ik vond het een leuk boek. Niet echt spannend maar zeker vermakelijk en het lezen waard. Vooral de humorischtische quotes en vergelijkingen vond ik leuk en origineel."

Verder worden de mooie zinnen genoemd en de vele Vlaamse woorden die niet altijd duidelijk waren. Qua spannend boek an sich zou het onvoldoende scoren, maar het is zo bijzonder geschreven, dat bijna elke deelnemer zich prima vermaakt heeft met een mooi boek.

Francina:
 "Ik vond het een vermakelijk boek waarbij ik zeker heb gelachen. Maar een thriller? Nee, dat vond ik niet. Het werd nergens spannend. Al met al toch een mooi verzorgd boek om te lezen."

Dirk: "Dit boek boeit van begin tot einde. De indeling van het boek is even wennen. De cover en signatuur maken van dit een heel speciaal boek. Het duurde bijna tot het einde eer ik wist wie de moord pleegde."'

Sanne: "Maar het is moeilijk om dit boek in een hokje te plaatsen. De spanning ontbrak, maar de elementen van een gewiekste moordenaar en goed speurwerk, ondanks dat bepaalde dingen in een stroomversnelling kwamen door een "leek", waren dan wel weer aanwezig."

Hilona:"Al met al een boek dat je niet moet lezen wanneer je op zoek bent naar een spannend verhaal, maar wanneer je houdt van mooi taalgebruik absoluut is aan te bevelen."


Conclusie:
Een boek waarvan men niet op zijn nagels beet, maar wel kon genieten van het boek. Prachtige zinnen, die je soms nog eens las. Maar bovenal ook nog eens een prachtig uitgevoerd boek wat een mooi plekje in de boekenkast zal gaan vinden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten