Op de thee... met Koen Strobbe

Koen Strobbe werkt en woont in de Provence, waar hij vijftien jaar lang wijnbouwer was. Hij schreef samen met Pieter Aspe het succesvolle Blankenberge blues, welk bij verschijning meteen binnen op de eerste plaats in de boeken top tien kwam. Met zijn De wolf van Colombes pakte hij mij in als auteur om in de gaten te gaan houden en dat was terecht bleek uit zijn laatste boek De tragische eindes van Boris Basarache. Deze verscheen in april 2018. 



1. Als je onsterfelijk zou zijn voor 1 dag, wat zou je dan doen?

Dat hangt er van af wat ‘onsterfelijk’ op dat ogenblik inhoudt: gewoon ‘niet dood kunnen gaan’ of ook ‘onoverwinnelijk zijn enz.’. In het laatste geval denk ik dat ik even orde op zaken zou gaan stellen bij een aantal mondiale brandhaarden en plekken waar malafide politici aan het roer staan. In het eerste geval zou ik gewoon doen wat ik sowieso al doe.

2. Hoe denk je dat een schrijver jou zou beschrijven in een roman? 

 ‘Hij was half werkmier, half chocolate factory. Het getik van zijn vingers was nauwelijks te volgen en door het glazen deksel in zijn hoofd zag je paarse, blauwe, gele en rode ideeënwolken die elkaar verdrongen als in een magische lavalamp uit de jaren zeventig.’

3. Noem één raar ding aan jezelf?

Dat ik een boek dat ik aan het schrijven ben wel eens wil laten liggen omdat ik liever aan een ander wil beginnen.

4. Waar heb je om gelachen vandaag?

Om m’n zoon die vanochtend met een van walging vertrokken gezicht uitriep: ‘Die hufters van Orange sturen me een sms om me te feliciteren met het nieuwe schooljaar!’ Nvdr: het interview vond plaats op de eerste schooldag in Frankrijk.

5. Wat is het meest afgespeelde nummer in jouw playlist?

Romeo & Juliet van Dire Straits.