“Overal was er bloed en op de plaats waar hij het lieftallige gezicht van Caroline verwachtte, merkte hij slechts een gapende wonde op.”
1891. Tijdens de mistige nacht van Pasen slaat een schip tegen de klippen in het vissersdorpje Whitby. Aan boord geen levende ziel. Jericho Blackwell, vooraanstaand lid van de Society for Psychic Investigation and Education, wordt teruggeroepen uit zijn met opium doordrenkte kluizenaarsbestaan om het ongeval te onderzoeken. Samen met de zenuwachtige archivaris John Dawkins ontdekt hij dat er zeker één iemand aan boord was, iemand die al tweehonderd jaar dood had moeten zijn. Wanneer een reeks beestachtige moorden een spoor trekt van Whitby richting Londen, beginnen Blackwell en Dawkins aan een verwoede achtervolging.
Normaal gesproken ben ik niet iemand die gauw een ander genre pakt. Maar de kaft en achterflap spraken mij enorm aan. Toen ik het boek van ruim 400 bladzijden had ontvangen begon ik mezelf af te vragen of ik er wel verstandig aan had gedaan om af te wijken van mij vertrouwde genre. Gothic novel ( De gothic novel. gotische roman of romantische griezelroman is een literair genre dat mystery, romantiek en horror vermengt. ) is niet echt mijn leesgebied. Ook weet ik uit ervaring dat dikke boeken wel eens langdradig kunnen zijn. Toen ik las dat het verhaal zich in 1891 afspeelt begon ik toch een beetje te huiveren. Maar eenmaal begonnen in het verhaal moet ik toegeven dat het goed in elkaar zit. De auteur heeft moeite gedaan om je echt in 1891 te laten belanden en heeft zelfs het taalgebruik erop aan gepast. Dat was in het begin erg wennen ( om een voorbeeld te noemen: gefnuikt is niet echt een woord wat je dagelijks tegenkomt) en haalde mij een paar keer uit het verhaal. Maar als je je daar overheen kan zetten heb je echt een pareltje in handen. Van het begin tot het eind zit het geniaal in elkaar en het boek had naar mijn mening ook echt niet korter gehoeven. Op het moment dat je het boek opzij legt, heeft je brein echt eventjes nodig om weer in het heden te komen.
Ik zou echt heel graag wat over het boek willen vermelden, maar ik ben bang dat ik daarmee de magie voor de lezer weg haalt. Elk woord over het boek is een spoiler. Het is geen boek dat doordrenkt is van bloed en moorden en als lezer moet je zeker tegen demonen kunnen.
De auteur heeft heel mooi de geschiedenis van de het schip beschreven met daarin de nodige “gruwelijke”details.
Als lezer wil ik je wel waarschuwen: als je aan dit boek begint, hou er dan rekening mee dat je elke vorm van tijdsbesef verliest. Elk geluid verstomd naar de achtergrond en je bent letterlijk 1 met het boek en voor je het weet , waan je je in de koets tegenover Blackwell.
De karakters zijn goed uitgewerkt en je kan je daardoor heel makkelijk de personages voor je zien en je voelt je ook echt verbonden met Blackwell en Dawkins. De sfeer is lekker grimmig en duister. Het plot was ietsje ( maar dan ook echt ietsje) over de top maar door de rest van het boek heb ik het de auteur vergeven.
Komt dit boek bij mij in de boekenkast? Absoluut!
Hoop ik meer van deze auteur te lezen: Absoluut!!
Raad ik dit boek aan anderen aan? ABSOLUUT!!!
Vijf kraaien voor Blackwell
Tamara
Geen opmerkingen:
Een reactie posten