Mariska Overman ondervraagd

Mariska Overman kwam onlangs met haar tweede boek Voltooid. Vorig jaar verscheen haar debuut Hoofdzaak. Naast auteur van thrillers  schrijft zij blogs en columns over de dood en rouw, in vakbladen en op websites. Samen met haar man heeft zij  Bureau MORBidee, een communicatiebureau dat de dood bespreekbaar maakt.

Thrillerlezers stelde Mariska wat vragen om haar wat beter te leren kennen.

*Wil je aan de hand van vijf kenmerken voorstellen aan de lezers?

Onzeker, eigenwijs, nieuwsgierig, melancholisch, bijdehand

*Je tweede boek Voltooid is net uit. Hoe was het om aan je 2e boek te gaan schrijven. Ik hoor vaker opmerkingen van auteurs over het lastige 2e boek nl.

Ik vond het eigenlijk wel meevallen. Ik was al begonnen met de tweede voor Hoofdzaak uitkwam, dat scheelde denk ik. Nu met de derde worstel ik meer. Ik heb van Hoofdzaak veel geleerd, dat heb ik meegenomen in het schrijven van Voltooid, en nu wil ik meer en nog beter. Ik wil namelijk niet steeds hetzelfde truukje doen, maar steeds een nieuwe vorm vinden. En dat legt de lat hoog, met alle worstelingen van dien…

*De clichevraag aan auteurs is hoeveel er van hunzelf in de personages is gedaan. Dus wat zit er van jou in Isabel Dieudonne?

Meer dan ik vantevoren kon bedenken. Veel kleine dingen die zij doet zijn eigenlijk ‘van mij’. Hoewel ze ook eigen is, ze is niet honderd procent mij. Wat wel heel erg terugkomt en wat veel over mij zegt, merk ik meer en meer, is de broer-zus verhouding. Het gemis van mijn eigen broertje is daar absoluut debet aan (hij overleed op 17-jarige leeftijd in 1991, toen ik 21 was).

*Alle twee de boeken hebben nogal een heftige start. Dit keer met een vlag in een lichaam gepland met daarop Klaar. Waarom de keuze voor een gruwelijke start?
=En hoe kwam je op het idee van de vlag?

Ik houd van ‘met de deur in huis vallen’. Bij Hoofdzaak zat die eerste zin al tijden in mijn hoofd, bij Voltooid niet, maar als vanzelf begon het weer met een heftige start. Ik wilde per se de boodschap KLAAR bij het lijk. Dat had een briefje op het lijk kunnen zijn, of in de broekzak, maar ik wilde het dramatischer. En toen bedacht ik die tak….

*Naast jouw werk als auteur heb je bureau MORBidee. Dit run je samen met je man Rob. Jullie willen de dood meer bespreekbaar maken. Nu klinkt dat heel groot, zou je in het kort kunnen uitleggen hoe jullie dat proberen?

Heel in het kort proberen we op creatieve en toegankelijke manier het onderwerp dood onder de aandacht te brengen. We maken bijvoorbeeld kaartspellen, bierviltjes en memoblokjes met vragen erop. Kortom: alledaagse producten waarop vragen over leven en dood staan, en op die manier mensen helpen in gesprek te gaan erover.

*Ben je eigenlijk niet en met schrijven en met je bureau de hele dag met de dood bezig? Kijk je net als Isabel ook nog eens ter ontspanning The walking dead.

Haha, dat is mijn favoriete serie! En ja, er is erg veel dood in ons leven, en dat ik enorm hypochonder ben helpt niet. Ik moet echt minder bezig daarmee denk ik weleens. Hoewel ik ook echt veel lol heb, de (zwarte) humor is een groot deel van mijn en ons leven. Misschien juist wel omdat we er zo bewust van zijn dat het leven zomaar voorbij kan zijn. Ik denk dat het bezig zijn met de dood, absoluut zorgt dat ik intenser en bewuster leef.

*Je bent van origine docent levensbeschouwing en filosofie las ik. Heb je daar les ingegeven?

Ik heb inderdaad les gegeven in die vakken. Ik vond dat geweldig leuk, docent zijn zit wel in mijn genen. Tot frustratie van mijn kinderen, want ik hang thuis ook regelmatig de betweterige docent uit. Ik geef geen les meer, helaas. Niet omdat ik niet wil, maar omdat mijn energieniveau door verschillende oorzaken te laag en te onbetrouwbaar is. En voor een groep staan kost nu eenmaal energie.

*Wat wilde je vroeger worden eigenlijk? 

Zee-bioloog…. En nog steeds wel eigenlijk. Ik kijk graag naar natuurdocu’s, word ik lekker rustig van. Ik zag mezelf altijd op een bootje ver weg onderzoek doen naar de driedubbeldwarsgedraaide zeemus, of zoiets. Heerlijk lijkt me dat.

*En wat maakte de keuze de opleiding Levensbeschouwing te gaan doen?

 Vragen, vragen en nog eens vragen. Ik ben niet religieus opgevoed, maar als klein meisje vroeg ik me al af hoe alles in elkaar zat. Ik hoopte in de theologie-opleiding antwoorden te vinden, maar nee, niets. Ik ben de meest gelovige ongelovige denk ik weleens. En ik denk nog steeds dat het feit dat ik als ongelovig opgevoed meisje zo gefascineerd ben door het geloof, wel een teken moet zijn…

Ik ga terug naar jouw deel auteurs zijn. 
*Hoe werk jij aan boek? Whiteboard, briefjes, boekjes en waar?

Briefjes, véél briefjes. Elke keer tracht ik het te doen met een notitieblok, om alles bij elkaar te houden, maar dat mislukt voortdurend. Van Hoofdzaak en van Voltooid heb ik honderden briefjes. En nu bij boek drie stapelt het zich ook weer op. Kennelijk werkt het voor me. Ik schrijf hoofdzakelijk op zolder, daar staat mijn vaste computer. Maar soms ook in de woonmaker op mijn laptop. En altijd met muziek erbij.

*Was het bij het schrijven van je eerste boek meteen duidelijk dat je een vast hoofdpersonage wilde en dus eens drie ging schrijven?

Niet meteen. Pas toen ik er zo ongeveer klaar mee was voelde ik dat het nog niet klaar was met Isabel. Inmiddels zit ze in boek 3, dus duidelijk nog niet klaar. Ik houd zelf ook van seriethrillers, dat zal wel de reden zijn.

*Lees jezelf eigenlijk graag?

Absoluut. Veel, en divers, van thrillers tot de oude Russen, en ook non-fictie. Ik lees zelfs verpakkingen, ik moet gewoon lezen, de hele tijd.

 
*Met welke schrijver zou jij wel eens een avondje willen borrelen en praten over het vak?

Dostojevski, maar die is dood. Dus dan ga ik voor Donna Tartt. En misschien wil ik ook wel graag een keer met Karin Slaughter praten. 

*Wat zijn je toekomstplannen met schrijven?

Vooral veel schrijven. Een hele reeks met Isabel, maar ook andere boeken. Ik heb een geweldig idee voor een historische thriller, ik ben er al voor op reis geweest (Weimar). Dat wordt echt zoooo gaaf. Maar eerst nog bezig met boek nummer drie rondom Isabel. Dat overigens niet zo’n heftige start als de andere twee boeken heeft. De hele opzet is anders, ik wil niet zo’n serie maken waarbij elk boek hetzelfde stramien kent, dat leek me niet echt spannend.

Dan nu een paar ander soort vragen om je nog beter te leren kennen:

*Bij welke gebeurtenis in het verleden had je graag wel bij willen zijn?

De Russische revolutie. Ik houd van mensen die hun leven riskeren voor iets

waar ze in geloven. Ik houd van revolutie. Ben ooit bij het Winterpaleis in St. Petersburg geweest, dat bestormd werd in 1917. Geweldig!

*Wat was vroeger leuker dan nu?

Geen internet. Het is een geniale uitvinding waar ik niet meer zonder zou willen, maar tegelijkertijd mis ik de rust van vroeger, het niet afgeleid raken door alles wat internet aanbiedt.

*Welke foto heb je als achtergrond op je mobiel?

Een foto van mijn man. Omdat hij de liefste en de mooiste is….

*Welke nummer heb je nu in de eerste weken van 2018 het meest gehoord?

Poeh, ik luister erg veel. Maar vermoedelijk een nummer van Jason Isbell, die heb ik de laatste weken veel gedraaid. Na Ryan Adams mijn favoriete zanger.
Jason Isbell te luisteren

Wat is een smakelijk hapje om letterlijk te eten en welke om te zien?

Om te eten: sushi

Om te zien: mijn man uiteraard. En van de rest van de wereld: Acteur Paul Rudd. En qua vrouw: niemand topt Marilyn Monroe….