vrijdag 15 december 2017

Mijn alibi voor heel 2017: beste en slechtste boeken

Ik ben de laatste tijd van het jeugdsentiment. Als ik de hort op ga, is het bijvoorbeeld naar de musical Rocky horror show. Wel eens van gehoord? Niet? Het is een volkomen gestoord theaterspektakel. Ik ging met Iris die ik bewust zo min mogelijk had verteld. Er wordt tijdens de show met rijst gegooid, met afwashandschoenen geklatst, feesthoedjes opgezet en slet en asshole gebruld; door het publiek. Als de verteller te langdradig praat roept de hele zaal boring. Ook staat de zaal de timewarpdans te doen. Kijk hier
 Het is idioot, maar wat een avond uit. Ik zag het lang geleden en toen was ik een groentje. Ik zat toen volkomen verbijsterd om mij heen te kijken wat er toch allemaal gebeurde. Nu werd het opnieuw opgevoerd in Antwerpen. Man man man. 

Ook ging ik naar een concert van Texas. Mensen van mijn leeftijd kennen de band uit hun jeugd, want ze bestaan al dik 25 jaar. En zeg ook jij ,net als iedereen in mijn omgeving, nog nooit van gehoord? Onzin. Zoek maar eens op you tube.Texas 

Ze hadden veel hits en je kent er zeker een paar. Als je het hoort zeg je : oh jaaaaa, natuurlijk. De zangeres is Schots  en kletst de oren van je kop, rent de zaal in en danst zich de peentjes. Heerlijk mens. De dagen erna klonk Texas veelvuldig in huize Kroon. Nog steeds staat spotify vaak op hun muziek aangeklikt.


Vorige week zijn we een rondje Leiden en Woerden gaan doen. Eerst Juul, oud teamlid, met dikke 100 boeken blij gemaakt. Ze had net haar boekenkast klaar en daar had ik nog best lege plekken gezien. Ik ben grote opruiming aan het houden, want ik zag opeens voor mij dat ik ook zo'n vrouwtje straks ben waar een tv programa langs komt en gaat puin ruimen. Ik ben al heel lang een enorme boekenfreak. Zo'n eentje die maar kocht en kocht en kocht. Toen ik in de woonkamer de langste wand vulde met een enorme kast van vloer tot plafond was ik trots. Toen kwam er boven een kamer vol met kasten. En toen kwam de zolder vol.. Toen werden het dubbele rijen boven en stonden er beneden stapels boeken los in de woonkamer. Genoeg is genoeg vond ik opeens. Ik zette samen met de buurvrouw een minibieb in de straat. Maar de boeken komen hier best in grote stapels per maand binnen. Dus ik breng wekelijks al een stapeltje 

Lydia, Juul en ik op 1 boekenuitje
naar de minibieb in onze Albert Hein, maar nu kon ik er heel veel tegelijk weg brengen naar Juul. Ik blij en zij ook best blij. Daarna nog even bij Lydia langs, die al vanaf de start bij Thrillerlezers is. Topwijf: lief en goudeerlijk. 
Dit jaar 2017 was het jaar dat ik besloot dat ik klaar was met pappen en nathouden. Mensen die zich storen aan mijn kritische geluiden en open en eerlijk dingen zeggen: kijk lekker de andere kant op, lees niet mee enzovoort. Ik ben ik! Op boekengebied vertel ik wat ik vind en denk, niet wat de schrijver graag zou willen horen. Ik klets niet mee en geef geen minimaal vier sterren uit angst anders geen gratis boekjes te krijgen. Komen er op een gegeven moment geen recensieboeken meer , omdat iedereen boos zou zijn over een kritische recensie? Dan huil ik niet.  Vind ik een boek geweldig, schreeuw ik het ook.

Over schreeuwen over boeken gesproken. Het jaar gaat richting einde, vriendin geeft overal workshops kerststukjes maken (ja, die heeft groene vingers) en de boom staat al. Tijd om eens te gaan terugkijken op het boekenjaar 2017. Welke boeken sprongen er echt uit voor mij?


In willekeurige volgorde begin ik met de voor mij  beste boeken van dit jaar:


Sharon Bolton met Kleine zwarte leugens


Wat is het ergste wat je beste vriendin je kan aandoen? 
Het was geen opzet. Een moment van onoplettendheid, een tragisch ongeval – en twee kinderen komen om. Die van jou. 
Op een eiland met maar weinig inwoners is het onmogelijk om de vrouw die je leven kapot heeft gemaakt te ontlopen. Elke toevallige ontmoeting is een pijnlijke herinnering aan alles wat je hebt verloren: je gezin, je toekomst, je gezond verstand. Hoe lang duurt het dan nog voordat de gedachte aan wraak..


Ik heb staan dat de laatste 50 pagina's zelfs grandioos waren en dat ik constant op het verkeerde been gezet werd. Ik gaf het 4,5 kraaien. Ik heb geen idee waarom geen 5, als ik mijn eigen stukje weer terug lees.


  
Sluit je ogen van Michael Robotham (de vorige dus)

Op een afgelegen boerderij worden de lichamen van een moeder en haar dochter gevonden. De een is toegetakeld met meerdere messteken, de ander ligt er sereen bij. Psycholoog Joe O'Loughlin wordt tegen wil en dank betrokken bij het onderzoek als een van zijn voormalige studenten het werk van de politie in de weg zit door gevoelige informatie aan de pers te lekken.
Joe ontdekt al snel een overeenkomst tussen deze moorden en een serie gewelddadige aanvallen, en ook zijn dochter raakt...


Ik ben groot fan van deze auteur en geniet van elk boek.

 Dikke 5 kraaien


Jager van Lars Kepler


Na twee jaar te hebben doorgebracht in een van de best beveiligde gevangenissen van Zweden, wordt Joona Linna benaderd voor een geheime opdracht. Saga Bauer heeft hem nodig voor een onderzoek waarin de politie volledig vastloopt. Een mysterieuze moordenaar lijkt willekeurig slachtoffers te maken; het enige wat hen verbindt is het kinderliedje dat ze horen voor de moordenaar toeslaat.
Ondertussen verheugt celebrity-chef Rex Müller...


Makkelijk leesbaar, maar niet simpel. Een goed boek kan niet dik genoeg zijn. Irritante gewoonte is alleen wel altijd eindigen met een vette cliffhanger, zodat je gelijk door zou willen lezen

4,5 kraai



Samen van Anita Terpstra

Wanneer MacKenzie trouwt met Matt, een gevangene die in death row zit, laat iedereen in haar omgeving haar vallen. Matt is veroordeeld voor de ontvoering van vier vrouwen. Een van hen wist te ontsnappen en op basis van haar getuigenis wordt Matt veroordeeld. Hij blijft echter volhouden onschuldig te zijn; de andere vrouwen zijn nooit gevonden. Maar dan verdwijnt opnieuw een jonge vrouw.

Op Matts leven te redden zet MacKenzie alles op alles om zijn onschuld te bewijzen. Wanneer...


Geen seconde is het saai en je wilt door het boek racen om te weten wat er toch aan de hand is. En wat een kunnen om een boek zo geloofwaardig in Amerika te laten afspelen

5 kraaien

Geen kind meer van Esther Boek





Het is de eerste dag van de voorjaarsvakantie als Dex door twintig man politie van zijn bed wordt gelicht op verdenking van verkrachting. Zijn leven staat op zijn kop, maar ook dat van de rest van de familie waaronder zijn moeder Anna. Zij strijdt om de onschuld van haar zoon te bewijzen en gaat de confrontatie aan met de leugens, het geweld en het machtsmisbruik van justitie. 

Ondanks dat dit een verhaal is over groot onrecht is dit niet louter een boek over onmacht, verdriet en woede. Het gaat vooral over de kracht van onvoorwaardelijke liefde. Een boek over de strijd naar gerechtigheid. Esther Boek schreef deze aangrijpende misdaadroman naar aanleiding van haar eigen ervaringen. Haar zoon werd uiteindelijk in hoger beroep vrijgesproken van de aanklacht.



Het verhaal maakte mij , tijdens het lezen,meerdere malen kwaad over hoe iemand behandelt kan worden door de politie. Het verhaal is op waarheid gebaseerd en zeer indrukwekkend opgeschreven door de schrijfster
4,5 kraai

Uitverkoren van Linda Jansma


Twintig jaar geleden werd de vader van Jules Declerck vermoord door haar broer. Jules weet niet waarom en ze kan het haar broer niet vragen want die is inmiddels ook om het leven gebracht. Terwijl Jules onophoudelijk blijft zoeken naar antwoorden, krijgt ze als officier van justitie te maken met twee sterfgevallen, die leiden naar een gesloten woongemeenschap. Wat speelt zich
allemaal af binnen de muren van de sekte-achtige groepering?


Al blijft Vrij spel mijn favoriete boek van deze schrijfster, deze komt op een mooie tweede plek. Erg benieuwd naar het boek wat hierna komt en de trilogie zal gaan afsluiten. 


Zerk van Ellen Gerretzen


Op Europa's grootste Joodse begraafplaats in Berlijn-Weissensee wordt een man vermoord aangetroffen op zijn eigen familiegraf. De Moordbrigade is het spoor naar de dader kwijt. Een journalist onderzoekt een mogelijk antisemitisch motief.

Voormalig hoofdcommissaris Wolfgang raakt geïntrigeerd en biedt de Moordbrigade zijn diensten aan. Maar hij moet zich afzijdig houden, want de onthullingen van de journalist zijn ingeslagen als een bom. De Weissenseemoord is een heet politiek...

Eindelijk kwam er dit jaar weer eens een nieuw boek van Gerretzen. En toen ik het dichtsloeg, baalde ik zo dat ik niet wist hoe bepaalde lijntjes verder zuden gaan en ik weer op een volgend deel moet wachten.  De hoofdpersonen zijn mij dierbaar geworden door de jaren heen.
5 sterren


Harlan Coben Laat niet los

Vijftien jaar geleden werden er twee tieners dood gevonden naast een verlaten treinspoor: de tweelingbroer van Nap Dumas, Leo, en de dochter van het hoofd van de politie. Velen dachten dat ze samen zelfmoord hadden gepleegd, maar er waren ook dorpsbewoners die dat weigerden te geloven.

Nap, die politieagent is geworden, doet er alles aan te achterhalen wat zich die zomer afspeelde. Dan worden de vingerafdrukken van zijn vermiste ex-vriendin bij het treinspoor gevonden en komt hij terecht in een wirwar van familiegeheimen en leugens. Geholpen door de inmiddels gepensioneerde politiechef gaat hij op zoek naar de waarheid. Een die laat zien dat samenzweringen, zowel kleine als grote, dodelijk kunnen zijn – zoals we dat van Coben gewend zijn


Coben heeft soms boeken die wat minder zijn, zoals de vorige viel mij wat tegen. Maar deze was gewoon weer simpel een echte Coben. Man, wat een plotwendingen. Op het puntje van je stoel
4,5 kraai

Livestream Buddy Tegenbosch


Hey. Ik ben Rick en ik heb echt de meest bizarre dag achter de rug. 
In New York. Met Kris. 
Of eigenlijk: zonder Kris, want ik had haar nog maar net ontmoet of ze was alweer verdwenen. En dan bedoel ik ook echt verdwenen. Vanished
Ik ging haar zoeken. 
Het werd een absurde zoektocht, een rollercoaster-ride van twintig uur door Manhattan, met een basejump, een drag queen, een camera, een ontvoering, een explosie, een kopstoot, een goksite, nog meer camera’s, en vooral… met Kris....


Een van onze beste YA schrijvers. Niet willen stoppen met lezen en balen dat het boek gewoon al niet zo dik is. Wat een geweldig bedacht verhaal.

5 kraaien

Broertje Michael Berg


In een landhuis aan de Côte d'Azur liggen drie doden. Een Nederlandse oud-politicus, zijn echtgenote en een onbekende jonge vrouw. Inspecteur Fillon houdt de vermoedelijke dader aan: Felix, de zoon van de politicus. Maar Felix is in shock en niet aanspreekbaar. Fillon belt de zus van Felix, Lotte Pradeau, een Nederlandse stand-up comedian, die met haar familie heeft gebroken. Ze reist naar Zuid-Frankrijk en komt voor een dilemma te staan, kiest ze voor zichzelf of voor haar broertje.

Wat een goed geschetste personages. Een autistische jongen zo neerzetten, dat je je bij de gesprekken voelt zitten die zijn zus met hem probeert te voeren. Dat je je kriegelig voelt worden. Daarnaast een goed in elkaar gezet plot en een hele lekkere schrijfstijl, zorgt er voor dat je door het boek schiet
4,5 kraai

Goede dochter Karin Slaughter


Achtentwintig jaar geleden: het zorgeloze leven van zusjes Charlotte en Samantha Quinn en hun ouders wordt wreed verstoord door een gruwelijke aanslag. Hun moeder verliest daarbij het leven en hun vader wordt nooit meer de oude.Achtentwintig jaar later: Charlotte - de klassieke 'goede dochter' - is advocaat geworden, in de voetsporen van haar vader. Dan is ze getuige van een nieuwe aanslag, en de details van het misdrijf halen de herinneringen naar boven die ze zo lang heeft geprobeerd te onderdrukken. Want de schokkende waarheid wil niet langer begraven blijven..


Terwijl het boek in de poll bij ons op facebook veel genoemd werd als het slechtste boek van 2017, behoort het echt tot een van mijn favoriete boeken van dit jaar. Het is duidelijk anders dan al haar boeken tot nu toe en veel meer op het psychologische stuk gericht. Maar ik bleef lezen en werd chagrijnig als ik moest stoppen.

dikke 5 kraaien

De wolf van Colombes  Koen Strobbe


Nadat Laura en Nicolas hun drukke leven in Parijs vaarwel zegden, wordt een oude Provençaalse dokterswoning hun nieuwe droom. Terwijl ze gulzig het herfstige Zuiden ontdekken, worden ze geconfronteerd met de intriges van de plaatselijke bevolking. Het hele dorp aast op het landgoed van een rijke truffelboer, de plaatselijke notaris draait zijn hand niet om voor wat fraude meer of minder en zelfs aan het verleden van hun nieuwe woning ontdekken ze een diepzwarte rand. Voor ze het goed en wel beseffen, raken ze verstrikt in een kluwen van vastgoedzwendel, onfrisse wijnhandel, kinderroof en iets wat veel weg heeft van nazipraktijken.


In echte tarantinostijl gaat het verhaal van rustig met bijzondere personages over de top, op een goede manier, waar horrorelementen zijn toegevoegd. 

4,5 kraai

Syndroom  Joris van Leeuwen


Na een ongeluk ligt Peters moeder in een coma en is zijn vader niet meer de man die hij vroeger was. Hierdoor is Peter genoodzaakt te stoppen met school, te gaan werken en de verzorging van zijn zusje op zich te nemen. Als hij haar op een dag ophaalt uit school en ze naar een winkelcentrum rijden, gebeurt het ondenkbare. Ze worden achtervolgd. En de achtervolger is niet van deze wereld… Als ze even later een kledingwinkel binnenstappen, overtuigt Peter zichzelf ervan dat de achtervolging een hallucinatie was. Maar als zijn zusje het pashokje in verdwijnt en er niet meer uitkomt, wordt hem al snel duidelijk dat er iets vreselijk mis is. Zeker als niemand zich haar nog kan herinneren. Zelfs zijn vader beweert geen dochter te hebben. Het is alsof ze nooit heeft bestaan…


Hield ik mij altijd verre van fantasy, want dan zag ik elfjes en draakjes voor mij. Toen Thrillerlezers werd benaderd om dit boek te lezen, pakte ik het eens zelf. Ik werd extreem verrrast. Dit is een van de weinige boeken, die ik nog eens zal herlezen. 

5 kraaien

Dertien boeken die mij dus meer dan prima bevielen en maar liefst acht zijn van Nederlandse bodem viel mij op. Dus mensen die zelden tot nooit Nederlandse thrillers oppakken: er zitten echt topboeken tussen. 


Bladerend door mijn boekje, wat ik elk jaar bij hou en in schrijf wat ik dat jaar allemaal lees met daarbij wat gekrabbel hoe het boek  beviel, kom ik ook wat boeken die minder bevielen. Daar staan twee boeken bij die een 2 en een 1 ,5 kregen. En net zoals bij de boeken die ik noem die ik goed vind: het is mijn smaak en die kan duidelijk afwijken van iemand anders. De volgende boeken vind ik de twee slechtste die ik las en die ik zonde van mijn tijd vond. Jij kan er misschien wel van genieten. Of zoals bijvoorbeeld het laatse boek van Karin Slaughter bij veel mensen als slecht boek genoemd wordt, terwijl ik van elke bladzijde genoot. 


Het eerste boek wat ik ronduit verschrikkelijk vond is is Wat jij niet ziet van Sarah Pinborough. Dit boek vond ik bijna tot het einde zo ontzettend saai en toen kwam dan het plot waarvan mensen (en dan vooral de uitgeverij) riepen dat het zo geweldig zou zijn. Ik werd er chagrijnig van, vond het een belachelijk einde! Kon ik dan misschien nog een klein tikje denken van oke, leuk bedacht, maar toen ging het verhaal als nog dubbel over de kop. Zonde van mijn tijd.
Slechtst vertaalde thriller van 2017 voor mij.

Het andere boek wat ik met grote weerzin , welke per bladzijde toenam, las was Dwaalspoor van Pjotr Vreeswijk. Om een aantal redenen:

Pjotr, wat hij mij zelf al vertelde tijdens het schrijven van dit manuscript, kijkt graag actiefilms en die haalt hij tijdens het schrijven terug in zijn hoofd en schrijft dan die al door anderen bedachte scenes helemaal uit. Hij ziet zich zelf dan graag als de held en een lekker wijf naast hem. Niks mis mee, maar op orginaliteit scoor je dan al dik onvoldoende. Het is een beetje of je 24 met Jack Bauer in papiervorm leest. Voor sommige mensen misschien als aanrader klinkend, maar ik hou van orginaliteit en dan lees ik de echte boekjes van 24 wel. 
Ook is de schrijfstijl vrij simpel, wat ook geen probleem op zich is. Suzanne Vermeers boeken zijn ook niet hoogdravend. Maar dan opeens verschijnt middenin het boek een stukje met hele hoogdravende zinnen. Duidelijk niet door de schrijver zelf bedacht. Ook waren er zaken die niet helemaal klopten. Ik was er snel klaar mee. Een flauw voorbeeld is bijvoorbeeld: hij bestelt aan de toonbank twee dampende koppen (gelukkig weet de serveerster dan dat hij schijnbaar koffie wil) en als die gebracht worden, zitten daar opeens twee croissantjes met een klodder jam bij. Perfecte koffietent die al haar klanten ontbijt geeft. 
Ik denk altijd maar: je zal het gekocht hebben. Zo zonde van je geld. Het eerste voor mij slechte boek is dan nog een kwestie van smaak. Dwaalspoor is gewoon een boek met vreemde zinnen en fouten. Maar mensen lezen graag wat ze al kennen.  

Ik hoop in 2018 weer minimaal 13 hele goede boeken te lezen, dan zou ik al heel blij zijn. Het derde boek van Vreeswijk sla ik nu al vast over. Ik kijk seizoen 3 van 24 wel een keer terug. Benieuwd wie in 2018 het stokje overneemt. De afgeschoten kraai voor het slechtste Nederlandse boek gaat toch echt dit jaar naar hem.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten