Auteur : Johan Deseyn
Uitgeverij : Kramat
ISBN : 978 94 624 20731
Woorden.
Zinnen.
Ze kwellen je dag en nacht.
Soms krijg je ze op papier, soms zijn ze al weg vooraleer je ze kan noteren. En eens je ze op papier gezet krijgt, word je keer op keer afgeketst door de zoveelste uitgever op een rij.
Zo vergaat het ook Cassius, 44 jaar, alleenstaand, wannabe horrorschrijver en wonend in een grauw appartement in het saaie Harronville. Het grijze leven van een nobody. Dag in dag uit dezelfde routine : opstaan, werken in de carwash, binnenspringen in de plaatselijke kroeg, daarna even naar de nachtwinkel en dan naar huis om de goedkope pils achteraf te slagen en te hopen dat er eindelijk een positief antwoord van een uitgeverij in de mailbox zit. Zijn leven verandert grondig wanneer Damarcus onverwachts zijn pad kruist.
‘Waarschijnlijk is het wijs te aanvaarden wat je niet kan veranderen…maar het proberen veranderen wat je net niet kan aanvaarden is evengoed.’
Het uitzicht van het boek èn de inhoudstafel (best wel een leuk pluspunt) doen het reeds vermoeden … dit is een klepper van formaat. Zo’n 480 bladzijdes vullen is geen sinecure en toch is Johan Deseyn erin geslaagd de lezer een constante tred van hunkerende nieuwsgierigheid te gunnen.
Deze auteur doet menig horrorfanaten een belletje rinkelen. Hij wordt dan ook niet voor niets de Vlaamse Stephen King genoemd. Met ‘Deal?’ heeft Deseyn deze keer zichzelf ruimschoots overtroffen. Het gewaad der duisternis wordt gedurende drie kwart van de tijd door Deseyn zeer mooi over het levensverhaal van Cass gedrapeerd. Geen overmaat aan bloederige taferelen, maar wel een zeer bedrukte, zwartmoedige sfeer waardoor je achteraf denkt : deze cover hóórt gewoon bij ‘Deal?’. Het is pas naar het einde toe dat de schrijver beetje bij beetje het donkere doek opheft waardoor er een heldere kijk is in de duisternis, meer hoop en liefde kan zegevieren en het besef komt dat wie goed doet, goed ontmoet (hoewel je achteraf deze zin ook in een andere vorm kan gieten).
Wie hoopt op bloedstollende spanning en nagelbijten is er een beetje aan voor de moeite, het is meer de intrigerende nieuwsgierigheid die de bovenhand neemt. Het is moeilijk in te schatten welke weg Johan Deseyn op wil gaan en dat is juist waar de zeer grote kracht van ‘Deal?’ gepositioneerd is.
Naast de verhaallijn van Cass is er een zeer kleinere verhaallijn omtrent het plaatselijke politiekorps. Pas naar het einde toe loopt deze parallel met het hoofdverhaal.
Ook de hersenspinsels van protagonist Cass worden als hoofdstuk verwerkt. Het zijn eveneens vooral de verhalen die door Cassius zelf geschreven worden die meer voldoen aan het horrorgehalte, terwijl het leven van het hoofdpersonage het boek meer de psychologische kant aandoet.
Aan de alerte lezers en criticasters is het weliswaar raadzaam te melden dat kritiek in verband met fouten omtrent namen je beter wacht tot ongeveer de helft van het boek om melding te maken van enige vergissingen.
Cassius wordt door de auteur feilloos beschreven, zijn negativiteit en tekort aan kordaatheid vult het boek en vult de ruimte omheen de lezer. Ook de naasten van het hoofdpersonage, die meermaals aan bod komen, worden zodanig neergezet dat je een relatief duidelijk beeld van hen krijgt. De helpende hand van Cass daarentegen geeft ‘Deal?’ een uitermate mysterieuze tint, iemand die je als lezer meermaals golven van een koude windvlaag doen voelen. Zowel hij als Cass evolueren als personage duidelijk genoeg, iets wat het verhaal ten goede komt.
Deseyn heeft met dit boek een indrukwekkende pageturner gevormd door een uitgebalanceerde symbiose van sfeer en karakters.
Woorden.
Zinnen.
In ‘Deal?’ waren ze haast tot perfectie geschreven.
Ann
Geen opmerkingen:
Een reactie posten