Bloed op zand - deel 7 (door Chantal van Mierlo)

‘Die klootzak was bij zijn graf?’ vroeg Aiden. Hij kneep in zijn neusbrug, om zo af te leiden van de intense pijn in zijn borst. Matthias. Lobatsky had zijn zoon vermoord en het licht in Aidens ogen gedoofd. Dat hij het lef had om naar Matthias graf te gaan gaf aan hoe zeer de rekening nog open was. Aiden probeerde de stemmen op de televisie buiten te sluiten, hij moest nadenken. Wat was er godverdomme aan de hand? En waar was Kai? Hij kon hem niet verliezen. Niet ook nog Kai.

Wat was Lobatsky van plan? Iets moest hem naar het graf hebben gedreven. Ging het om hun persoonlijke vete? Dat moest haast wel, want anders had hij het bij de Efteling gehouden en was hij niet naar het kerkhof gekomen.

‘Jezus, dat kan niet waar zijn.’ Het geluid in Ivette’s stem bracht hem terug naar het hier en nu. Het was niet zozeer wat ze zei, maar de klank van ontzetting die zijn aandacht trok.

‘Wat is er gebeurd?’ vroeg hij.

Hij hoorde Charles opstaan. ‘Dit moet ik verifiëren. Ik ga even bellen.’ Zes stappen, de deur van de hal die open en dicht ging.

‘De prins is dood aangetroffen,’ zei Ivette.

Aiden spitste zijn oren. De verslaggever was aan het woord. Stamelend, alsof hij zijn eigen woorden niet kon geloven. ‘Ik krijg zojuist door dat de prins is neergeschoten. Evenals zijn beveiligers.’

Aiden stond op in een impuls, liep naar de keuken en greep het aanrechtblad vast. Dood. De beveiligers waren dood. Kai. Hij moest meer weten. Met een paar grote stappen stond hij voor de televisie. Er klonk geroezemoes op de achtergrond. De verslaggeefster in de studio viel even stil, ze probeerde contact te maken met Peter den Ouden, haar man bij Het Loo.

De stem van Den Ouden kwam weer binnen, hakkelend. Aiden stelde zich voor hoe hij het microfoontje dicht tegen zijn oor drukte om te kunnen horen welke ontwikkelingen er waren achter het afsperband.

‘De prins is overleden. Twee van zijn bodyguards ook. Momentje.’ Wederom een moment van stilte. Aiden sloot zijn ogen. Concentreerde zich. Waar was Kai godverdomme?

‘Wat ik zojuist binnenkrijg, is dat de prinses is ontvoerd. Een auto met meerdere overvallers, terroristen, heeft zojuist het terrein verlaten. Het is op dit moment nog onduidelijk hoeveel personen er betrokken zijn bij die ontvoering, en of de prinses alleen is.’

‘Hoe kan dat nou?’ mompelde Ivette. ‘Hoe kunnen ze hen nou zomaar weg laten rijden.’

Aiden draaide zich om. Ivette-met-een-i moest nog veel leren.

De deur naar de hal ging open. Charles was er weer.

‘En?’ vroeg Aiden. Hij herkende zijn eigen stem nauwelijks.

‘Het is waar. De prins en twee marechaussees zijn ijskoud geëxecuteerd. Ze hebben de prinses en mogelijk ook een marechaussee in hun macht.’

‘Godverdomme,’ mompelde Aiden.

‘Dat neefje van jou? Kai?’

Aiden knikte.

‘Het ziet er naar uit dat hij dienst had vandaag.’

Hij hoorde hoe Ivette van schrik een teug lucht inzoog.

Aiden zei niets, maar liep naar de gang.

‘Waar ga je heen?’ hoorde hij Charles zeggen.

  ‘Tijd om te gaan, lijkt mij? Vertel jij mij maar waarheen. We hebben geen tijd te verliezen.