Het allerbeste
nieuws kwam afgelopen vrijdag. Ik moest mijn scriptie nog verdedigen
en was doodnerveus (as always..). Presenteren is niet zo mijn ding..
Presentatie verliep niet helemaal zoals het moest en was uiteraard op
den duur mijn tekst kwijt, maarrrrrr…… IK BEN GESLAAGD!!!!!!
Zoooo ontzettend blij en opgelucht nu!! 22 februari nog even mijn
diploma ophalen en dan stop ik voorlopig eens even met studies! Dus
al met al heb ik een heerlijk weekend gehad!
Als beloning
gingen we uit eten met de teamleden van Thrillerlezers! (waarvan de
helft ongeveer ziek, zwak en misselijk was..) en hier kreeg ik nog
een super leuke verassing, een ENORME bos met tulpen! Super lief! :-D
Eten was heerlijk en we hebben heerlijk kunnen kletsen met elkaar.
Al met al een geslaagde dag.
Levend bewijs
van Annet de Jong is uit. Boeiende thriller met een bijzonder
onderwerp. Ik heb het boek met plezier gelezen!
Hierna was ik
begonnen in Ontspoord van Michael Katz Krefeld,
een Deense thriller over een rechercheur die momenteel geschorst is
van zijn werk. Waarom dat is, daar ben ik nog niet achter. Het las
lekker, maar toen kwam er een ander boek tussendoor wat even voorrang
nodig had, dus dit boek pak ik later weer op om verder te lezen!
Het boek wat even
voor moest gaan was Rode sneeuw van Jørn
Lier Horst, ook weer een lekker Scandinavisch boek. Het is een
zevende deel in een serie, maar in Nederland het eerste deel wat
vertaald is. Van mij mogen er meer komen in ieder geval! Erg fijn
boek, lekkere spanningsopbouw en mooi omschrijvingen van de omgeving.
Er spelen eigenlijk meerdere verhaallijnen waaronder een behoorlijk
mislukte inbraakgolf in een stel vakantiehuisjes. Mijn recensie
verschijnt binnenkort!
Toen heb ik als
tussendoortje even Spiegeling van Isa Maron gelezen.
Nou ja, dat is echt een tussendoortje. 44 pagina’s, dus zo uit.
Maar ook het verhaal was voor mij een tussendoortje, gaat over mensen
in het heden, verleden en de toekomst die door de tijd kunnen reizen
(spiegelen) om zo een aanslag op de koning te voorkomen. Niet zo mijn
ding, maar leest vlot. Wordt nergens echt spannend, maar dat is ook
best moeilijk in zo’n klein boekje.
Ik ga nu mijn
Michael Katz Krefeld weer oppakken om deze verder uit te
lezen! Wat daarna volgt weet ik nog niet zeker, maar ik denk dat dat
In wolfskleren gaat worden. Weer al zo’n lekkere
Scandinavische (als ik de goeie berichten mag geloven over dit
boek.), ik ben wel helemaal into Scandinavië op het moment!
Groetjes Amanda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten