woensdag 10 augustus 2016

Mijn naam is vrijheid - Jax Miller

Titel: Mijn naam is vrijheid
Auteur: Jax Miller
Uitgeverij Cargo
Verschenen: mei 2016

Over de auteur
Jax Miller (pseudoniem van Anne O’Donnell) is geboren en getogen in New York en woont tegenwoordig in Ierland. Mijn naam is vrijheid is haar debuut en geschreven met Miller’s eigen drugsverleden als inspiratie.

Achterflap
Freedom Oliver leeft in een klein stadje in Oregon en probeert zo min mogelijk op te vallen. Twintig jaar geleden is ze gearresteerd voor de moord op haar man en sloot ze een deal met de FBI waardoor ze werd gedwongen haar kinderen af te staan ter adoptie. Sindsdien leeft ze onder getuigenbescherming. Als ze hoort dat haar dochter wordt vermist, is Freedom vastbesloten haar te vinden. Haar impulsieve plan leidt haar terug naar de demonen uit haar verleden en de geheimen van de familie die haar kinderen heeft geadopteerd.

Mijn naam is Freedom Oliver en ik heb mijn dochter vermoord. Eigenlijk is het onwezenlijk en ik weet niet wat meer als een droom voelt: haar dood of haar leven. Ik ben schuldig aan beide.

De eerste zinnen van de proloog komen meteen binnen. Freedom Oliver is een grofgebekte, keiharde tante, werkzaam achter de bar van een nogal louche tent waar voornamelijk motorrijders en skinheads komen. Twintig jaar geleden was ze getrouwd en was haar naam nog Nessa Delaney. Totdat haar man werd vermoord en zij daarvan de schuld kreeg. Uiteindelijk sloot ze een deal met de FBI, haar zwager Matthew werd beschuldigd van de moord op zijn broer en Nessa ging de getuigenbescherming in: Freedom Oliver werd geboren. Uit liefde voor haar kinderen stond ze ze af ter adoptie. Ondanks de getuigenbescherming zou ze toch altijd over haar schouder moeten kijken vanwege haar nogal wraaklustige schoonfamilie en dat was niet iets waar ze haar kinderen mee wilde opzadelen. Haar zoon en dochter werden door de familie Paul liefdevol opgenomen.

En dan gebeurt alles tegelijk. Matthew Delaney wordt vrijgelaten uit de gevangenis en Freedom komt erachter dat haar dochter Rebekah wordt vermist. Haar dochter die ze welgeteld 2 minuten en 17 seconden heeft gekend. Freedom gooit haar getuigenbescherming bij het grof vuil en gaat op zoek naar Rebekah, niet wetende dat haar zwager en zijn broers op zoek zijn naar haar…

Zoek haar.
Zoek haar kinderen.
Haal ze naar huis.
Maak de familie weer compleet.

Mijn naam is vrijheid wordt vanuit verschillende oogpunten verteld en bij elk hoofdstuk is het duidelijk met wie de lezer te maken heeft. Elk hoofdstuk dat verteld wordt vanuit het perspectief van Freedom begint met Mijn naam is Freedom en…
Mijn naam is Freedom en als die trut die naald niet bij me weghaalt, duw ik hem door haar netvlies, ik zweer het.
Freedom is een personage waar je of een hekel aan hebt of je voelt een enorme sympathie voor haar. Er zit niet veel tussen. Freedom is grof, sarcastisch, wordt zo ongeveer elke avond stomdronken, heeft last van nachtmerries en paniekaanvallen. Ze schrijft brieven aan haar kinderen, brieven die ze niet durft te versturen en de medicijnen die ze eigenlijk dagelijks behoort te slikken, verzamelt ze in haar zelfmoordpot. Ze is vastberaden om, als die pot tot aan de rand toe gevuld is, al die pillen in één keer in te nemen. Ze is er klaar mee, er is niets voor haar om in leven te blijven. Totdat ze hoort dat haar dochter vermist wordt. Ze komt er ook achter dat de zwaar gelovige Virgil en Carol Paul niet zo liefhebbend en hartelijk zijn als ze dacht.

Ik kan het niet uitstaan dat het water zo spiegelglad is en de lucht zo mooi. Het is alsof God het me inwrijft, om me eraan te herinneren dat alles naar de kloten is, één grote puinzooi.

Tijdens Freedom’s zoektocht naar Rebekah kom je als lezer ook steeds meer te weten over wat er twintig jaar geleden is gebeurd en waarom Freedom is ondergedoken. Freedom’s gedrag blijkt ook een soort pantser te zijn, want onder al die bravoure en schuttingtaal zit een moeder die werkelijk alles over heeft voor haar kinderen, het maakt haar geen moer uit wat er met haar gebeurt, als haar kinderen maar veilig zijn.

Jax Miller heeft een erg prettige schrijfstijl, grof en rauw, maar zeker ook meeslepend. Er wordt in dit boek volop gestrooid met schuttingtaal en als je daar niet van houdt, dan zou ik het niet oppakken. Het past wél volledig in het verhaal. Je raakt geboeid door Freedom, krijgt een bloedhekel aan Virgil Paul (wat een godvergeten smeerlap) en de familie Delaney. Op een gegeven moment valt Miller enigszins in herhaling, waardoor het qua spanning even wegzakt, maar richting de ontknoping raakt het verhaal weer in een stroomversnelling waardoor wegleggen geen optie is. Freedom blijft nog wel even bij je nadat je het boek dicht geslagen hebt. Wat mij betreft een enorme aanrader!

Mijn naam is Freedom, hoewel ik me maar zelden vrij voel.

Spanning 4
Originaliteit 4,5
Leesplezier 5
Schrijfstijl 5
Psychologie 4
Plot 4

4,5 sterren voor Mijn naam is vrijheid

Miriam

Geen opmerkingen:

Een reactie posten