Bloedspel - Faye Kellerman

Titel: Bloedspel

Auteur: Faye Kellerman

Uitgever: Harper Collins Holland
Gepubliceerd: 2016

446 pagina’s

De auteur

Faye Kellerman woont in Californië met haar man, thrillerschrijver Jonathan Kellerman. Ze studeerde wiskunde en tandheelkunde en werd uiteindelijk een auteur van wereldformaat: van haar boeken zijn meer dan twintig miljoen exemplaren verkocht. Bloedspel is het 20e deel in de serie rond hoofdpersonen Peter Decker en Rina Lazarus, stuk voor stuk sfeervolle en spannende psychologische thrillers waarin hun privéleven en het joodse geloof altijd een belangrijke rol spelen.

Het verhaal

Als twee jonge leerlingen van de meest prestigieuze school van LA kort na elkaar zelfmoord plegen, worden Decker en zijn team belast met het onderzoek. Hun bevindingen zijn meer dan verontrustend en voor ze het weten, worden ze meegezogen in een duistere wereld vol verdorven vriendschappen... Het spoor leidt naar een groepje rijke, bevoorrechte jongeren met een gevaarlijke voorliefde voor geweld en wapens.

Wat ik ervan vond

Dit is het twintigste deel in Kellerman’s serie over Peter Decker en Rina Lazarus. Ze hebben Gabe Whitman, een 15-jarige pianovirtuoos, in huis genomen; Gabe’s moeder is verdwenen, zijn vader is een crimineel. Hij woont inmiddels al een jaar bij zijn pleegouders en in Bloedspel is een van de hoofdrollen voor hem weggelegd.

Gabe heeft voor zijn leeftijd al best wat van de wereld gezien, mede dankzij zijn criminele vader, maar past ervoor in diens voetsporen te treden. Hij vult zijn dagen met studeren en pianospelen, waar hij in uitblinkt, toch is hij vooral eenzaam. Tot hij de 14-jarige Perzische Yasmine ontmoet. De twee worden smoorverliefd op elkaar en hun tienerromance – in de vorm van geheime afspraakjes, sms’jes en vrijpartijen – vult voor een groot gedeelte Bloedspel.

Misschien reageert rechercheur Peter Decker door Gabe’s aanwezigheid gevoeliger wanneer de moeder van Gregory Hesse bij hem aanklopt. Haar zoon heeft zelfmoord gepleegd, maar zij weigert te geloven dat hij zichzelf heeft doodgeschoten. Ze weet Decker ervan te overtuigen de zaak nader te onderzoeken. Althans, hij buigt zich over de zaak maar al snel wordt het onderzoek vrijwel uitsluitend geleid door zijn collega’s, brigadier Marge Dunn en rechercheur Oliver. Zowel Decker als zijn vrouw schitteren in Bloedspel voornamelijk door afwezigheid.

Het politieonderzoek naar de dood van Gregory Hesse leidt de lezer naar de duistere wereld die schuilgaat achter de muren van een van de meest prestigieuze scholen in Los Angeles; drugs, pornografie, wapens en geweld, en een groepje jongeren dat zichzelf ziet als een soort maffiabende.

Maar het verband tussen deze zaken en de zelfmoord van Gregory Hesse is niet duidelijk totdat er een tweede zelfmoord plaatsvindt. De dood van een leerlinge die naar dezelfde school ging als Gregory Hesse, is doorslaggevend en een verhaal dat langzaam werd opgebouwd raast ineens op de ontknoping af.

Van Faye Kellerman had ik wel gehoord, maar dit is het eerste boek van haar dat ik heb gelezen. Haar schrijfstijl vind ik bijzonder prettig, haar dialogen hebben een lekker tempo en realistische stijl. Waar ik minder van heb genoten is haar bijna dwangmatige neiging om bij ieder personage dat in een scène verscheen een beschrijving te geven van kapsels en kleding. Terloops iets opmerkelijks vertellen over iemands uiterlijk, prima. De uitvoerige beschrijvingen komen hier over als opvulling.

Ondanks de prettige schrijfstijl vond ik Bloedspel nogal een vaag verhaal. Het zal er ongetwijfeld mee te maken hebben dat ik de voorgaande boeken uit de serie niet ken, maar dat is niet het enige.
Het plot kabbelt voort; van echte spanning is nauwelijks te spreken. Hoofdzakelijk lijkt het boek te draaien om Gabe en Yasmine en hun geheime relatie en je weet tot het laatste gedeelte eigenlijk niet goed waarom. In de laatste ±100 bladzijden komt het verhaal in een stroomversnelling en komen de twee verhaallijnen toch nog samen, maar op een wat onwaarschijnlijke manier.

Alles bij elkaar opgeteld lijkt Faye Kellerman er met Bloedspel met de pet naar gegooid te hebben en vooral een boek te hebben geschreven dat zou werken als een niet al te diepgaande film. Zo erg is dat niet, omdat ze gewoon lekker schrijft.

Plot: 3
Originaliteit: 2.5
Spanning: 2
Schrijfstijl: 4

Psychologie: 3
Leesplezier: 3

Bloedspel krijgt van mij een ruime 3 sterren, maar ook echt niet meer dan dat.

Yfke Brandhout

Nieuwsgierig? Bekijk het boek hier op Bol.com!