Zelfs in een klein Goois dorpje komen soms bekende auteurs hun
nieuwste werk signeren. Niet groots aangekondigd, maar wel tegen gekomen op
Facebook, was het bezoek van Loes den Hollander aan Bruna in Huizen. Een
thuiswedstrijd dus op de fiets door de hitte naar het oude dorp. Er was een
tafeltje ingericht met allerlei lekkers, een stapeltje boeken, karaf met water,
glazen en wat stoelen er omheen. Gelukkig was het niet warm in de winkel,
anders waren de chocolaatjes gesmolten.
Omdat er slechts één andere dame aan het tafeltje zat en zij er duidelijk al even zat, ging de aandacht snel naar mij. Ik werd herkend dankzij mijn foto op Facebook. Snel werd mijn boek gesigneerd en bood de dame aan een foto van mij te maken met Loes.
Eenmaal naast haar ben ik er maar blijven zitten en heb wat vragen gesteld. Ik vroeg haar of haar lezers hoge verwachtingen hadden van haar boeken. Ze gaf aan dat haar boeken allemaal op zichzelf staan en haar schrijfstijl blijft hetzelfde, dus de lezers weten wel wat ze kunnen verwachten.
Tussendoor kwam een mevrouw die erg verbaasd was, dat er een schrijfster in Bruna zat. Ze heeft geen Facebook en wil dat ook absoluut niet. Hierdoor was ze niet op de hoogte. Ze kocht overigens ook geen boek, want ze hield niet van dat soort boeken.
Door deze mevrouw ging het gesprek verder over Facebook en Loes gaf aan, dat Facebook een goed medium is om in contact te komen met haar lezers. Niet alleen om haar boeken te promoten, maar ook de steun die ze kreeg toen haar hond twee jaar geleden overleed, vond ze erg prettig. Dat had ze eigenlijk niet zo verwacht.
Op mijn vraag over wat ze vindt van abonnementen als Elly's Choice was het antwoord duidelijk. Ze heeft er twee boeken en kijkt nu wat het op zal leveren. Worden er veel boeken gedownload maar staat er echt maar per boek een halve cent tegenover, dan zal ze haar boeken daar weghalen. Liever ziet ze dat lezers haar boeken digitaal bij de bibliotheek lenen.
Het was niet heel druk, maar volgens Loes kwamen de mensen wel binnen. Ook had ze van tevoren een grote stapel boeken gesigneerd voor mensen die niet langs konden komen en deze gereserveerd hadden. Zelf was ik er een half uurtje, zijzelf anderhalf uur. Daarna was het voor haar tijd om te gaan en voor mij tijd om het gesigneerde exemplaar af te rekenen. Op de fiets weer naar huis en nu lekker in de tuin met een boek! (boek van Loes moet nog even wachten, eerst Karen Rose uitlezen.)
Omdat er slechts één andere dame aan het tafeltje zat en zij er duidelijk al even zat, ging de aandacht snel naar mij. Ik werd herkend dankzij mijn foto op Facebook. Snel werd mijn boek gesigneerd en bood de dame aan een foto van mij te maken met Loes.
Eenmaal naast haar ben ik er maar blijven zitten en heb wat vragen gesteld. Ik vroeg haar of haar lezers hoge verwachtingen hadden van haar boeken. Ze gaf aan dat haar boeken allemaal op zichzelf staan en haar schrijfstijl blijft hetzelfde, dus de lezers weten wel wat ze kunnen verwachten.
Tussendoor kwam een mevrouw die erg verbaasd was, dat er een schrijfster in Bruna zat. Ze heeft geen Facebook en wil dat ook absoluut niet. Hierdoor was ze niet op de hoogte. Ze kocht overigens ook geen boek, want ze hield niet van dat soort boeken.
Door deze mevrouw ging het gesprek verder over Facebook en Loes gaf aan, dat Facebook een goed medium is om in contact te komen met haar lezers. Niet alleen om haar boeken te promoten, maar ook de steun die ze kreeg toen haar hond twee jaar geleden overleed, vond ze erg prettig. Dat had ze eigenlijk niet zo verwacht.
Op mijn vraag over wat ze vindt van abonnementen als Elly's Choice was het antwoord duidelijk. Ze heeft er twee boeken en kijkt nu wat het op zal leveren. Worden er veel boeken gedownload maar staat er echt maar per boek een halve cent tegenover, dan zal ze haar boeken daar weghalen. Liever ziet ze dat lezers haar boeken digitaal bij de bibliotheek lenen.
Het was niet heel druk, maar volgens Loes kwamen de mensen wel binnen. Ook had ze van tevoren een grote stapel boeken gesigneerd voor mensen die niet langs konden komen en deze gereserveerd hadden. Zelf was ik er een half uurtje, zijzelf anderhalf uur. Daarna was het voor haar tijd om te gaan en voor mij tijd om het gesigneerde exemplaar af te rekenen. Op de fiets weer naar huis en nu lekker in de tuin met een boek! (boek van Loes moet nog even wachten, eerst Karen Rose uitlezen.)
Liesbeth
Geen opmerkingen:
Een reactie posten