Guillaume
Musso (1974) is geboren en getogen in Antibes. Na zijn middelbare
school werkte hij een tijdje in New York. Hij komt nog regelmatig in
de Verenigde Staten, waar veel van zijn boeken zich (deels) afspelen.
Musso is een van de bestverkopende auteurs in Frankrijk. Wereldwijd
wordt zijn werk in 36 landen uitgegeven en zijn er al meer dan 19
miljoen van zijn exemplaren van zijn boeken verkocht.
Achterflap
Lisa
Ames werkt in een bar in New York, hopend op haar doorbraak als
actrice. Op een avond ontmoet ze Arthur Costello, een jonge arts. De
twee voelen zich direct met elkaar verbonden. Maar Arthur is niet als
andere mannen. Hij biecht al snel aan Lisa op dat hij nooit van haar
zal kunnen houden. Door een bizarre speling van het lot, die alles te
maken heeft met een oude vuurtoren, lijkt er een vloek op hem te
rusten: 'Wat er met mij gebeurt is onvoorstelbaar, maar waar....'.
Tegen beter weten in besluiten ze om samen de strijd aan te gaan met
de meest genadeloze vijand die er bestaat: de tijd.
Na
de vlaag van vierentwintig winden, zal niets overblijven.
Het
verhaal
In
1971 leert Arthur Costello op jonge leeftijd een hele belangrijke les
van zijn vader Frank. 'In
het leven moet je niemand vertrouwen. Niemand. Zelfs je eigen vader
niet.'. Twintig jaar
later staat Frank onverwacht bij Arthur op de stoep en nodigt hem uit
voor een vistochtje. Sceptisch stemt Arthur toe (hij had zijn vader
al maanden niet gezien) en samen rijden ze naar Cape Cod, waar de
vuurtoren staat, 24 Winds Lighthouse. Arthur's achterdocht is terecht
als al snel blijkt dat er niet gevist gaat worden. Frank deelt Arthur
mee dat hij geen cent van het familiekapitaal zal erven, enkel en
alleen de vuurtoren, onder twee voorwaarden: hij mag de vuurtoren
nooit, maar dan ook nooit verkopen. De vuurtoren moet in de familie
blijven en ten tweede mag hij nooit
de doorgang in de kelder openbreken.
Arthur
is nieuwsgierig en wordt alleen nog maar nieuwsgieriger zodra hij de
geschiedenis van de vuurtoren induikt...rust
er een vloek op de vuurtoren?
Mijn
mening
Tijdens
het lezen krijg ik een gevoel van herkenning. Raar eigenlijk, want
datgene wat ik herken, is een film waar ik alleen maar een trailer
van gezien heb. Het toeval wil dat die film vorige week op televisie
was en ik dacht 'nu ga ik 'm eindelijk kijken'. Maar ik zat helemaal
in 24 dagen
en ik vergat die hele film te kijken. De titel zal ik overigens niet
noemen, want dan geef ik teveel weg over dit verhaal, 24
dagen.
Ik
vond in dit uitzicht een verwarrende echo van wat ik beleefde: ik
bevond me zowel binnen als buiten mijn eigen leven. Zowel binnen als
buiten mezelf.
Het
hele boek leest trouwens
als een film. Guillaume Musso schrijft snel, beschrijvend
maar niet té. Korte en
langere hoofdstukken wisselen elkaar af, waardoor je door het verhaal
vliegt. Het boek is opgedeeld in vijf delen, in elk deel worden de
hoofdstukken aangeduid met jaartallen voorafgaand met een mooie quote
die de sfeer van de hoofdstukken die volgen mooi weergeeft. Erg
knap gekozen van de auteur.
Arthur
Costello is een gewone,
normale man, arts in
opleiding en als hij niet werkt, brengt hij zijn tijd door in bars
en tussen de lakens met leuke verpleegsters. Hij vindt het allemaal
wel prima en is uitermate tevreden met zijn leven. Tot zijn vader
ineens opduikt en hem '24 Winds Lighthouse' nalaat... Zijn leven is
daarna nooit meer hetzelfde.
Want
ik ben de man die is verdwenen. De man zonder toekomst. De man met
een leven als een stippellijn. Die hongert naar het volle leven, maar
die geen beloften kan doen. Die snel moet leven. Die elke dag met de
intensiteit van een achtbaan moet beleven. Die tijd moet rekken om de
verzameling herinneringen die hij bij zijn vertrek achterliet te
vermenigvuldigen.
24
dagen is een vlot geschreven,
niet alledaagse roman, zeker geen thriller. Niet heel spannend behalve dan in die zin dat je niet weet wat je
kunt verwachten of waar het verhaal heen gaat (los van het feit dat
die trailer van die film door mijn hoofd blijft spoken). Af en toe had
ik zoiets van 'daar gaan we weer', terwijl het bij het verhaal hoort, maar als lezer hoop je dat er een kwartje bij de hoofdpersonen valt of dat er eentje opstandig wordt of in ieder geval iets onderneemt. Het wordt op een gegeven moment wat gelaten en berustend.
Tot het einde. De ontknoping. Op het moment dat die kwam, begreep ik er werkelijk niks meer van. Het wordt iets verduidelijkt in de laatste hoofdstukken en de strekking van het verhaal is helder.
Tot het einde. De ontknoping. Op het moment dat die kwam, begreep ik er werkelijk niks meer van. Het wordt iets verduidelijkt in de laatste hoofdstukken en de strekking van het verhaal is helder.
Een
verhaal over liefde, een groot verlies, het daarmee omgaan en wat het met je
kan doen.
Welke
misdaad heb ik begaan dat ik zo'n hoge prijs moet betalen? Welke
onvergeeflijke fout moet ik goedmaken?
Spanning:
2,5
Originaliteit:
3
Schrijfstijl:
4
Leesplezier:
4
Psychologie:
3
Plot:
3,5
Geen opmerkingen:
Een reactie posten