Piep zei de muis - M.J. Arlidge

Een vrij eenvoudige, donkere cover met glasscherven en heel groot de titel in beeld met breuklijnen, alsof er een raam is gebroken. Niet perse een mooie cover, maar hij past wel goed bij het eerste deel, Iene miene mutte, ook een eenvoudige cover. De achterflap klinkt spannend en veelbelovend, Jack de Ripper, een seriemoordenaar die niet op hoertjes jaagt maar op mannen met een dubbele agenda.

M.J. Arlidge werkt momenteel aan de nieuwe verfilming van De laatste der Mohikanen voor de BBC. Hij schrijft hierbij mee aan het scenario. Daarnaast schrijft hij voor verschillende Britse crimeseries. Iene miene mutte was zijn debuut, met Helen Grace in de hoofdrol. Piep zei de muis is het tweede deel in de serie en het derde deel komt waarschijnlijk dit jaar uit in Nederland. In Engeland is deel vier ook al gepubliceerd en deel vijf is in de maak en komt dit jaar nog uit daar.

Piep zei de muis is het tweede deel met Helen Grace in de hoofdrol. In Iene miene mutte heeft ze een verschrikkelijk moeilijke keuze moeten maken en hier naar gehandeld. De nasleep van deze keuze voert verder in dit boek. Daarnaast krijgt Helen een nieuwe zaak in handen. Voor het oog zorgzame en trouwe echtgenoten en vaders verdwijnen en de gezinnen krijgen gruwelijke pakketjes thuis. Als haar collega, Charlie, die in het vorige boek haar ongeboren baby is verloren, weer komt werken, verzet Helen zich hier tegen. Maar de nieuwe hoofdinspecteur neemt hier geen nota aan en Helen zal zich moeten aanpassen en zien samen te werken met Charlie. Als Charlie onverhoopt betrokken raakt bij de zaak, zet Helen alles op alles om de moordenaar te pakken te krijgen. Maar de dader komt uit onverwachte hoek.

In dit boek krijgen we weer iets meer te zien van Helen Grace. Een getekende vrouw, met een verschrikkelijk verleden. Helen wordt erg geloofwaardig neergezet, ze worstelt met de vreselijke keuze die ze heeft moeten maken. Maar meer nog worstelt ze met het feit hoe ze in de media wordt afgeschilderd. Daarnaast is ze in haar vrije tijd bezig met het schaduwen van een jonge knul en als hij in de problemen komt, helpt zij he uit de brand. Maar of dit nu zo verstandig is?
Ook Charlie wordt duidelijk uitgewerkt, je leeft mee met de worsteling van het oppakken van haar leven na het verliezen van haar ongeboren baby. De problemen die dit psychisch voor haar oplevert, maar ook wat het voor haar relatie betekent dat ze weer aan het werk gaat.
De spanningsopbouw is duidelijk aanwezig en verloopt gelijkmatig. Het boek begint met een aantal gruwelijke gebeurtenissen, waarvan ik er hier één citeer:

Zijn bovenlichaam was van zijn navel tot aan zijn keel opengereten, waarna zijn inwendige organen, of wat daarvan over was, met kracht waren blootgelegd. Helen slikte iets weg toen ze zag dat minstens één orgaan was verwijderd.

De beleving en gevoelens van de moordenaar worden ook duidelijk beschreven. Je krijgt een goede blik in de verdorven brein van deze persoon. Wie kan er nou toch hiervan genieten?:

Bloed spoot omhoog, haar borst en gezicht bespattend, hen aan elkaar binden. Ze liet zijn warme bloed over zich heen komen tot ze ervan verzadigd was – ze had nog tijd genoeg om schoon te maken.

Mooie en gruwelijke beschrijvingen in dit boek te over. Lekker gruwelen. Het einde was niet geheel onverwacht, maar toch verrassend genoeg. De verduidelijking van de titel is ook pas laat in het boek verwerkt.

De schrijfstijl is fijn en vlot. Arlidge heeft er in dit boek voor gekozen langere en kortere hoofdstukken met elkaar af te wisselen, terwijl in het vorige boek de korte hoofdstukken de overhand hadden. De vaart zit goed in het verhaal. Ondanks dat, had het boek iets ingekort kunnen worden. Tegen het einde van het boek wordt er nog één en ander bijgehaald wat niet direct nodig was geweest voor de verloop van de gebeurtenissen. Kwam meer over als bladvulling. Een erg spannend en goed vervolg en ik kijk uit naar de volgende delen met Helen Grace in de hoofdrol!

Spanning: 4,5
Plot: 4
Leesplezier: 4,5
Schrijfstijl: 4,5
Originaliteit: 4,5
Psychologie: 4,5

Met deze scores krijgt M.J. Arlidge een hele mooie 4,5 sterren voor Piep zei de muis.

Amanda

Nieuwsgierig? Bekijk het boek hier op Bol.com!