Voor mij is dit de meest gebruikte en favoriete quote van
de grote, veel te vroeg heengegane legende Johan Cruijff. De grote Cruijff is
al in veel kranten, tv-programma's en columns herdacht en geƫerd, dat ga ik dus
niet doen. Ik ben ook helemaal geen voetbalfan, dus het zou wel heel hypocriet
zijn als ik er ook iets over zou gaan schrijven. Dat kunnen de echte kenners
veel beter. Al moet ik wel zeggen, in de tijd dat Cruijff nog voetballer was,
ik die sport veel leuker vond. Ik keek toen vaak samen met mijn pa regelmatig
op zondagavond naar Studio Sport. Ik ben geloof ik afgehaakt zo ergens tussen
1974 en 1979.
Maar die quote...bij elk beetje tegenslag of zijwind dan
komt ie wel voorbij. Sinds Goede Vrijdag lig en zit ik thuis met een
longontsteking (nadeel), maar dat betekent ook dat ik tussen het slapen en
uitgeperste sinaasappelsap drinken door lekker kan lezen (voordeel). Dat ik, nu
het net een beetje zonnig en voorjaarsachtig wordt buiten, ik niet in de zon
mag i.v.m. fotosensibilisatie door de antibiotica (nadeel), maar dat ik er wel
achter het glas van kan genieten en het er buiten stukken gezelliger uitziet
met een zonnetje (voordeel).
Dat ik over tijd ben (nadeel), maar dat het op mijn
leeftijd niks schokkends meer kan betekenen (voordeel). Het zit namelijk zo, ik
zou vorige week naar de kapper, maar de kapper was vergeten de afspraak in het
grote boek te schrijven, dus werd het een week uitgesteld. Kon nog net, maar
helaas voelde ik me de dag van de afspraak nogal beroerd, dus afgebeld
(nadeel). 'Gelukkig' heb ik nu die longontsteking en hoef ik met de paasdagen
nergens heen, dus is het ook weer niet zo heel erg (voordeel). Door al het
hoesten weet ik nu ook weer dat ik buikspieren heb, nog meer voordeel ;-)
Ik hoop toch wel ergens eind volgende week de dode marmot
van mijn hoofd te laten snoeien en de nu toch wel verontrustend grijzer
wordende haren weer bij te laten kleuren. Grijs haar mag dan nu in de mode
zijn, ik heb er niks mee en wil er graag nog even mee wachten. Mijn grote
voorbeeld was mijn oma die nog tot ver in de tachtig haar haren bruin liet
verven. Zo rond haar negentigste stopte ze er mee onder het motto 'Men mag nu
toch wel zien dat ik geen 20 meer ben'. Een wereldmens, die oma van mij.
Maar goed, door de tijdelijke setback heb ik nu wel mooi de
tijd om eindelijk de belastingpapieren eens in orde te maken en me te verdiepen
in de papierloze aangifte en op zoek te gaan naar mijn DigiD. Ben nog aan het
twijfelen of ik dit jaar de aangifte zelf zal doen of het toch maar weer uit
handen geef, zodat ik zeker weet dat het goed gebeurt en er geen aftrekpost
wordt overgeslagen. Ik denk het laatste want ik ben lui en ik hou van
makkelijk.
Misschien toch ook maar eindelijk die recensie schrijven
(eerst het boek nog maar weer eens lezen) en ik heb nog een boek uit waar ik
blij van werd, dus eigenlijk wil ik dat ook best met jullie delen. Kortom, 'Elk
nadeel, heb zijn voordeel'.
Fijne paasdagen,
Ann
Geen opmerkingen:
Een reactie posten