De trap

Afgelopen zaterdag was het dan eindelijk zo ver. De Nieuwjaarsborrel met een groot deel van het Thrillerlezersteam op de Grote Markt in Breda. Nu heeft Den Haag ook een Grote Markt dus dat gaf een vertrouwd gevoel. Lang naar deze borrel uitgekeken en heel veel zin in :-)

Ter voorbereiding van het uitje had ik de optie trein vs auto vergeleken, qua reistijd. Met de auto was het 1 uur en 4 minuten, met de trein (incl. de bus naar het station en overstap in Rotterdam) 1 uur en 10 minuten. De keuze was dus makkelijk, het werd de trein. Geen gedoe met parkeren en met een Blokker-dagkaart voor de trein was het zelfs nog goedkoper ook, scheelt toch weer 2 wijntjes ;-)

Corina zou ook met de trein gaan, dus vanaf Rotterdam gezellig bepperdebep samen gereisd. De e-readers bleven in de tas…nou ja ze kwamen er even uit om ze met elkaar te vergelijken. Crien haar handige Kobo Glo HD en mijn wat grotere/zwaardere Kobo Aura HD.

Voordat we er erg in hadden waren we al in Breda en stapten we snakkend naar koffie uit de trein, trap af, station uit …eh…dit is niet de Centrum kant…terug station in…trap weer op naar het perron en daar zagen we het…OMG…moesten we? Eh…ja, dat moesten we…voor ons rees vanuit de tegels van het perron ‘De Trap’ omhoog, ongeveer tot aan de wolken leek het. WTF…dat gingen we nooooit redden, met onze geweldige conditie, maar ja…de koffie, lunch en borrel lonkten dus we hadden geen keus. We moesten nog net niet aan het zuurstof, maar we hebben het gered…met in ons achterhoofd dat we aan het eind van de dag deze beproeving nog een keer moesten ondergaan en dan met wat wijntjes in onze mik…ter plekke besloot ik 1 wijntje minder te nemen (alsof dat zou helpen).

Na ‘De Trap’ kwam er een mooi parkje met wat fotomomentjes en we volgden braaf de stip op de routekaart richting Grote Markt. Daar aangekomen wisten we niet meer zo goed hoe het restaurant ook alweer heette. Ik dacht Crien weet het wel en Crien dat dat ik het wel zou weten. Gelukkig bracht een appje verlossing…we stonden voor de goede tent. De Colonie. De rest van het team en Linda Jansen waren er al. Na kennismaking met teamlid Amanda en de knuffels was er eindelijk koffie en vanaf dat moment zijn we alleen gestopt met praten, lachen en drinken om een hap van onze lunch te nemen. Het was echt supergezellig…ook erg leuk dat Nathalie Pagie even langskwam. Een groot deel van het gesprek aan de andere kant van de tafel is aan mij voorbij gegaan…ik zag de monden bewegen, maar hoorde er niks van…maar aan onze kant van de tafel was het minstens zo gezellig…en we hadden zoiets van ‘we wachten wel op het verslag om te lezen wat er gezegd is’ ;-)

Na de lunch, de borrels en het brainstormen was het weer tijd om naar huis te gaan. Om weer het ijzeren gevaarte te beklimmen, nu met iets minder souplesse (uche) dan op de heenweg. Ook deze keer hebben we het gered, hele moordcomplotten schieten door je hoofd als je deze ‘Mount Everest’ onder de trappen beklimt en dan vooral op de uitvinder van dit monster onder de trappen…Nog bovenaan de trap zagen we hijgend de trein wegrijden die we hadden gehoopt te halen. Gelukkig kwam er 10 minuten later alweer een volgende, deze ging voor mij rechtstreeks naar den Haag, dus was Corina degene die nu in Rotterdam moest overstappen.

In Den Haag aangekomen moest ik nog een kwartiertje met de bus. Op de heenweg had ik een chauffeur getroffen die blijkbaar wilde kijken wie er sneller was een voetganger of de bus…hij kroop richting het station en van de oorspronkelijke 10 minuten speling waren er nog maar 3 over toen ik bij het station kwam…en ik moest de fietstunnel nog door. Op de terugweg had ik een chauffeur die het nog moest leren, hij werd begeleid door een ‘echte’ buschauffeur. De leerling scheurde flink de bochten om, bijna 2x een lantaarnpaal meepikkend, het kwam hem op een reprimande te staan…daarna kroop hij de bochten door op zo’n manier dat de auto’s zich er omheen probeerde te wurmen…en dat gaf ook een aantal ‘ogen dicht en wachten op de klap’ situaties…maar ach…ik had 2x 'de Trap’ overleefd, dus wat kon mij nou nog gebeuren ;-)

Ann